Η κατηγορία αυτή, που στις μέρες μας γίνεται όλο και πιο συχνή, περιλαμβάνει την ατμοσφαιρική μόλυνση, την έκθεση σε ακτινοβολία, το κάπνισμα, την έκθεση σε χημικές ουσίες (οργανικούς διαλύτες, πλαστικά, PVC, φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα, προσθετικά τροφών, αποψυκτικά, μελάνια, χρώματα, αρώματα, φωτογραφικά υγρά, κλπ) την εκτεταμένη χρήση φαρμάκων και το επίμονο σωματικό και ψυχολογικό stress.
Φάρμακα όπως η αντιβιοτικά, αντικαταθλιπτικά, αντιυπερτασικά, φάρμακα για λοιμώδη νοσήματα του εντέρου ακόμα και φάρμακα για το στομάχι συχνά έχουν αρνητική επίπτωση στην ποιότητα των σπερματοζωαρίων.
Γενετικές, χρωμοσωμικές και ανατομικές ανωμαλίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν διαταραχές στην ανδρική γονιμότητα.
Ένα ποσοστό 15% έχει σχέση με τη γεννητική λειτουργία, όπως είναι η ψυχογενής έλλειψη οργασμού, η παλίνδρομος, η πρόωρη και η νυκτερινή ακούσια εκσπερμάτιση, οι παθήσεις και οι εγχειρήσεις του προστάτη και του πέους. Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο παίζει εδώ η ύπαρξη κιρσοκήλης που πιθανόν αποτελεί και την πιο συχνή αιτία ανδρικής υπογονιμότητας αφού ανευρίσκεται στο 35-40% των ανδρών με προβλήματα γονιμότητας ενώ υπάρχει στο 5-7% του γενικού πληθυσμού.
Ένα μεγάλο κεφάλαιο στη μελέτη της ανδρικής υπογονιμότητας αποτελούν οι αποφράξεις των οδών που μεταφέρουν το σπέρμα και έχουν συμμετοχή σε ποσοστό 10%. Οφείλονται συνήθως σε μικροβιακές μολύνσεις από διάφορα μικρόβια (κυρίως σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα) που προκαλούν διαταραχή της αρχιτεκτονικής των οδών και στάση της ροής του σπέρματος συνήθως στις επιδιδυμίδες ή και στους σπερματικούς πόρους ή βλάβη των σπερματοζωαρίων όταν αυτά περνούν μέσα από αυτές τις δομές.
Στο τέλος δεν πρέπει να παραβλέπουμε την επίδραση της ηλικίας στην ανδρική γονιμότητα καθώς όλο και περισσότεροι άνδρες επιλέγουν την πατρότητα σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ο συνδυασμός της αυξανόμενης γυναικείας δυσγονιμότητας, της αυξανόμενης βλάβης στο DNA του σπέρματος, τα χαμηλά επίπεδα επανόρθωσης στο DNA και οι αυξανόμενες ανωμαλίες στο σπέρμα, μοιάζουν να έχουν αντίκτυπο στην επιτυχία της αναπαραγωγής.
Ένα μεγάλο κεφάλαιο στη μελέτη της ανδρικής υπογονιμότητας αποτελούν οι αποφράξεις των οδών που μεταφέρουν το σπέρμα και έχουν συμμετοχή σε ποσοστό 10%. Οφείλονται συνήθως σε μικροβιακές μολύνσεις από διάφορα μικρόβια (κυρίως σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα) που προκαλούν διαταραχή της αρχιτεκτονικής των οδών και στάση της ροής του σπέρματος συνήθως στις επιδιδυμίδες ή και στους σπερματικούς πόρους ή βλάβη των σπερματοζωαρίων όταν αυτά περνούν μέσα από αυτές τις δομές.
Στο τέλος δεν πρέπει να παραβλέπουμε την επίδραση της ηλικίας στην ανδρική γονιμότητα καθώς όλο και περισσότεροι άνδρες επιλέγουν την πατρότητα σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ο συνδυασμός της αυξανόμενης γυναικείας δυσγονιμότητας, της αυξανόμενης βλάβης στο DNA του σπέρματος, τα χαμηλά επίπεδα επανόρθωσης στο DNA και οι αυξανόμενες ανωμαλίες στο σπέρμα, μοιάζουν να έχουν αντίκτυπο στην επιτυχία της αναπαραγωγής.
Πηγή: andrologia.gr
