Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Florida εντόπισαν τα κύτταρα-στόχους μιας ανδρικής ορμόνης και βρήκαν ότι τα υπερβολικά αυξημένα επίπεδα της ορμόνης αυτής σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο μπορεί να προκαλέσουν συγγενείς ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων σε θηλυκά ποντίκια. Τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν στο «Proceedings of the National Academy of Sciences».
Συγκεκριμένα, η μελέτη αναγνωρίζει ένα παράθυρο εμβρυϊκής ανάπτυξης κι έναν τύπο κυττάρων-στόχων των αρρενοποιητικών ορμονών που προκαλούν έναν συγκεκριμένο τύπο κολπικής δυσμορφίας.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το πώς ο κόλπος και η ουρήθρα διαχωρίζονται αποτελεί μια ενδιαφέρουσα αναπτυξιακή ερώτηση. Η είσοδος του κόλπου και το στόμιο της ουρήθρας βρίσκονται διαχωρισμένα αποκλειστικά στους αρουραίους και στα πρωτεύοντα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι η προγεννητική έκθεση σε ανδρογόνα, όπως η τεστοστερόνη, μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων στις γυναίκες. Ειδικότερα, τα ανδρογόνα έχουν αρρενοποιητική δράση και καθοδηγούν τον σχηματισμό των ανδρικών γεννητικών οργάνων, εμποδίζοντας τον σχηματισμό κόλπου στους άνδρες. Οι γεννητικές δυσμορφίες προκαλούν πολύ σοβαρά προβλήματα, όπως είναι η ακράτεια ούρων, η υπογονιμότητα, η αδυναμία εκσπερμάτισης καθώς και οι ψυχοκοινωνικές δυσκολίες που συνοδεύουν μια φυσική δυσμορφία.
Μέχρι τώρα πολλοί επιστήμονες πίστευαν ότι ήταν η ποσότητα των ανδρογόνων αυτή που καθορίζει πότε η ουρήθρα ή ο κόλπος θα έχουν κάποια δυσμορφία. Με τη χρήση ενός πειραματικού μοντέλου ποντικών, οι ερευνητές έδειξαν ότι είναι τελικά το χρονικό διάστημα και η διάρκεια της έκθεσης στα ανδρογόνα οι παράγοντες που επηρεάζουν τη σοβαρότητα των κολπικών δυσμορφιών.
Αναγνώρισαν, επίσης, μια ομάδα κυττάρων που καθοδηγεί την ανάπτυξη του κόλπου στη σωστή του θέση μέσα στο έμβρυο. Τα ανδρογόνα βρέθηκε ότι εμποδίζουν τη δράση των κυττάρων αυτών, με αποτέλεσμα ο κόλπος και η ουρήθρα να μένουν ενωμένα. Οι γεννητικές δυσμορφίες είναι από τις πιο συχνές συγγενείς ανωμαλίες στους ανθρώπους κι εμφανίζονται σε μία ανά 250 γεννήσεις ζωντανών απογόνων.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι είναι πολύ λίγα γνωστά σχετικά με την ανάπτυξη των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, παρά την υψηλή συχνότητα των δυσμορφιών. Ως εκ τούτου χρειάζεται αδιαφιλονίκητα περαιτέρω έρευνα.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ. Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
