Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις υποστηρίζει ότι τα ζευγάρια που προχωρούν τη σχέση τους σε επίπεδο δέσμευσης κι επιλέγουν τον γάμο θυμούνται με ακρίβεια κάθε στάδιο ανάπτυξης του δεσμού τους. Τα ζευγάρια όμως που βιώνουν ένα τέλμα ή μια παλινδρόμηση στην εξέλιξη του δεσμού τους αναφέρουν με πολύ μικρότερη ακρίβεια τις αναμνήσεις σχετικά με την εξέλιξη της σχέσης τους.
Οι συγγραφείς τονίζουν πως στα άτομα αρέσει να αισθάνονται ότι κάνουν πρόοδο ως ζευγάρι. Εάν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και η σχέση στην πραγματικότητα αντιμετωπίζει προβλήματα, οι δύο σύντροφοι είναι πολύ πιθανό να έχουν διαστρεβλωμένες αναμνήσεις της κοινής τους πορείας, έτσι ώστε να βρίσκουν μια δικαιολογία για τη διατήρηση της σχέσης.
Ήταν αναμενόμενο για τους ερευνητές να βρουν κάποια διαστρέβλωση στις αναμνήσεις των συντρόφων αναφορικά με τη ρομαντική τους σχέση. Η υπόθεσή τους ήταν ότι τα ζευγάρια θα θυμούνταν την καλύτερη δυνατή εκδοχή της εξελικτικής πορείας της σχέσης τους. Τα αποτελέσματα της μελέτης, όμως, έδειξαν ότι η ακρίβεια των αναμνήσεων στα ζευγάρια που είχαν θετική εξέλιξη στη σχέση τους ήταν πολύ μεγαλύτερη σε σύγκριση με αυτά που δεν είχαν. Οι συγγραφείς της μελέτης εξηγούν ότι εάν ένα ζευγάρι επενδύει σε μια μακροχρόνια σχέση, το διακύβευμα είναι μεγάλο. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, για τους συντρόφους να θυμούνται με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε η σχέση τους. Εάν όμως η σχέση ενός ζευγαριού δεν εξελίσσεται, τότε δεν εξυπηρετεί σε τίποτα η ανάκληση των λεπτομερειών της πορείας της. Αντιθέτως, οι δύο σύντροφοι πολλές φορές αποφεύγουν ή διαστρεβλώνουν την ανάκληση κάποιων γεγονότων για να αποφεύγουν τη συνεχή απογοήτευσή τους.
Η μελέτη είχε χρονική διάρκεια 9 μήνες και σε αυτή συμμετείχαν 232 ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, τα οποία είχαν σχέση με μέση διάρκεια τα δύο χρόνια και δεν είχαν παντρευτεί. Ο κάθε σύντροφος ξεχωριστά ανέφερε την πιθανότητα γάμου πάντα λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις προσδοκίες του άλλου. Κάθε μήνα οι συμμετέχοντες επανεκτιμούσαν την πιθανότητά τους να παντρευτούν και οι ερευνητές απεικόνιζαν τις απαντήσεις τους με τη βοήθεια ενός διαγράμματος.
Στο τέλος της μελέτης οι συμμετέχοντες αναλογίστηκαν τη συνολική πορεία της σχέσης τους, για να εξετάσουν σε ποιο βαθμό οι αναμνήσεις τους ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Οι ερευνητές χώρισαν τα ζευγάρια σε τρεις ομάδες: σε αυτά που είχαν προχωρήσει τη σχέση σε υψηλότερο επίπεδο δέσμευσης και αφοσίωσης, σε αυτά που τη διατηρούσαν σε σταθερό επίπεδο δέσμευσης χωρίς καμία εξέλιξη και σε αυτά που είχαν παλινδρομήσει σε μια πιο ευκαιριακή σχέση ή προσπαθούσαν να αναθερμάνουν τη σχέση τους έπειτα από έναν χωρισμό.
Τα ζευγάρια που είχαν εξελίξει τη σχέση τους σε επίπεδο δέσμευσης μπορούσαν να ανακαλέσουν με ακρίβεια το ιστορικό της σχέσης τους. Τα ζευγάρια που τη διατηρούσαν σταθερή χωρίς καμία αλλαγή σε επίπεδο δέσμευσης έτειναν να θυμούνται το πρόσφατο παρελθόν τους πιο θετικά, σε σύγκριση με τις αναφορές στους μηνιαίους ελέγχους. Με αυτόν τον τρόπο διατηρούσαν μια αίσθηση προόδου στη σχέση.
Η πιο ενδιαφέρουσα ομάδα όμως ήταν, σύμφωνα με τους ερευνητές, η τρίτη. Ενώ μέσα σε μια περίοδο 9 μηνών οι ερευνητές έβλεπαν ότι οι πιθανότητες να προχωρήσουν σε γάμο ήταν απειροελάχιστες, οι σύντροφοι της ομάδας αυτής είχαν πολύ καλύτερες αναμνήσεις από τη σχέση τους, σε σύγκριση με την πραγματική εμπειρία όπως αποτυπωνόταν στα διαγράμματα. Οι συγγραφείς της μελέτης, λοιπόν, παρατηρούν ότι τα ζευγάρια που δεν προχωρούν τη σχέση τους σε επόμενο επίπεδο βιώνουν μάλλον άρνηση αναφορικά με την κατάσταση αυτής και την εξελικτική της πορεία.
Πηγή: medicalxpress
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ. Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
