Η ιδιότητα της παρακεταμόλης να διαταράσσει τη λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος έχει καταδειχθεί από προηγούμενες μελέτες σε αρουραίους που είχαν σκοπό να εξετάσουν τη μη φυσιολογική μορφολογία των σπερματοζωαρίων, καθώς και τη μειωμένη παραγωγή τεστοστερόνης.
Μια νέα μελέτη πρόσφατα εξέτασε τη σχέση της παρακεταμόλης και του μεταβολίτη της, της p -αμινοφενόλης, με την ποιότητα σπέρματος σε άνδρες. Πιο συγκεκριμένα, στη μελέτη συμμετείχαν 501 άνδρες οι οποίοι βρίσκονταν στη φάση προγραμματισμού κύησης με τις συντρόφους τους. Όλοι τους έδωσαν ένα δείγμα ούρων και δύο δείγματα σπέρματος προκειμένου να γίνει η ποσοτικοποίηση της παρακεταμόλης και του μεταβολίτη της, και να αξιολογηθεί η ποιότητα του σπέρματος. Η συλλογή των δύο δειγμάτων σπέρματος έγινε με έναν μήνα διαφορά και υποβλήθηκαν και τα δύο σε 24ωρη ανάλυση για την αξιολόγηση 35 διαφορετικών παραμέτρων. Η ποσοτικοποίηση της παρακεταμόλης και του μεταβολίτη της έγινε με εξελιγμένες τεχνικές ρευστής χρωματογραφίας και σπεκτρομετρίας.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι υψηλότερες συγκεντρώσεις παρακεταμόλης βρέθηκε να συνδέονται με μειωμένη κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και αυξημένο κατακερματισμό του DNA τους. Επίσης, η αύξηση μιας τυπικής απόκλισης του μεταβολίτη της παρακεταμόλης, της p-αμινοφενόλης, βρέθηκε να σχετίζεται με μειωμένο μέγεθος κεφαλής των σπερματοζωαρίων.
Δεδομένης της ευρείας χρήσης της παρακεταμόλης, από τη στιγμή που είναι αναλγητικό που χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή, η σημασία της παρούσας μελέτης είναι πολύ μεγάλη. Αν και χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση της επίδρασης της παρακεταμόλης στη γονιμότητα, τα στοιχεία αυτά είναι αρκετά για να αφυπνίσουν τόσο τους κλινικούς της υπογονιμότητας όσο και τα ζευγάρια που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν.
