Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η λειτουργία του εγκεφάλου των πατέρων που αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στη φροντίδα των νεογέννητών τους υπόκειται σε αλλαγές. Ως συνέπεια των αλλαγών αυτών, οι πατέρες ανησυχούν περισσότερο και λαμβάνουν εύστοχα μέτρα για την ασφάλεια του παιδιού τους.
Πιο συγκεκριμένα, οι πατέρες που έχουν τον πρωταρχικό ρόλο στη φροντίδα των νεογέννητων βιώνουν μια αύξηση στη λειτουργία της αμυγδαλής (μιας εγκεφαλικής δομής που ανήκει στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου και είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των συναισθημάτων) παρόμοια με αυτή που βιώνουν συνήθως οι μητέρες.
Με βάση τα ευρήματα, υπάρχει ένα νευρωνικό δίκτυο στον εγκέφαλο που ρυθμίζει οτιδήποτε σχετικό με τη γονεϊκότητα και το οποίο ανταποκρίνεται στις τροποποιήσεις των γονεϊκών ρόλων.
Η εγκυμοσύνη, ο τοκετός και ο θηλασμός είναι ήδη αρκετά για να ενεργοποιήσουν το δίκτυο αυτό στις μητέρες. Οι πατέρες έχουν τη δυνατότητα να το ενεργοποιήσουν επίσης, αρκεί να δραστηριοποιούνται ως προς τη φροντίδα του νεογέννητου σε καθημερινή βάση.
Για να συγκρίνουν τις διαφορές στους εγκεφάλους των δύο φύλων μετά τη γέννηση του παιδιού, οι ερευνητές μελέτησαν 89 άτομα που έγιναν για πρώτη φορά γονείς, καθώς αλληλεπιδρούσαν με τα παιδιά τους. Στη μελέτη συμμετείχαν 20 ετεροφυλόφιλες μητέρες που είχαν πρωτεύοντα ρόλο στη φροντίδα των παιδιών, 21 ετεροφυλόφιλοι πατέρες που είχαν υποστηρικτικό ρόλο στη φροντίδα και 48 ομοφυλόφιλοι πατέρες που είχαν τον πρωτεύοντα ρόλο της ανατροφής και φροντίδας του παιδιού τους ενώ διατηρούσαν μια σταθερή συντροφική σχέση.
Στην περίπτωση των ομοφυλόφιλων ανδρών μάλιστα, οι συγγραφείς σημειώνουν πως πρόκειται για ένα μοντέλο γονεϊκής προσέγγισης που δεν μπορεί να το βρει κάποιος στο ζωικό βασίλειο, το οποίο έκανε την εμφάνισή του στην κοινωνία των ανθρώπων πολύ πρόσφατα. Στην προσέγγιση αυτή είναι ξεκάθαρα ο άνδρας αυτός που παίρνει τον πρωτεύοντα ρόλο της φροντίδας και της ανατροφής του απογόνου.
Οι ερευνητές παρατήρησαν τη συμπεριφορά των γονέων και διεξήγαγαν μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου για να δουν ποιες περιοχές ενεργοποιούνται όταν παρακολουθούσαν βίντεο αλληλεπίδρασης γονέα-παιδιού. Βρεθήκαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις γυναίκες που είχαν τον πρώτο λόγο στη φροντίδα ενός παιδιού και στους άνδρες που αναλάμβαναν έναν υποστηρικτικό ρόλο. Πιο συγκεκριμένα, η δραστηριότητα της αμυγδαλής του εγκεφάλου των γυναικών ήταν πέντε φορές μεγαλύτερη από αυτή των ανδρών, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευαισθητοποιημένες στην αναγνώριση των σημάτων κινδύνου σχετικά με το παιδί τους.
Από την άλλη, οι μαγνητικές των πατέρων έδειξαν αυξημένη δραστηριότητα στην άνω κροταφική αύλακα, μια εγκεφαλική περιοχή που εμπλέκεται σε λογικές διεργασίες που σχετίζονται με την κοινωνική αλληλεπίδραση, η οποία έχει καθοριστικό ρόλο στην αντίληψη των εκφράσεων του προσώπου και στην επεξεργασία του λόγου.
Στους πατέρες, λοιπόν, η γονεϊκή συμπεριφορά βρέθηκε να κατευθύνεται περισσότερο από την κατανόηση και την ενσυναίσθηση σε ένα γνωστικό επίπεδο.
Όταν όμως ένας άνδρας είχε τον πρωτεύοντα ρόλο της φροντίδας του παιδιού, όπως συνέβαινε στην περίπτωση των ομοφυλόφιλων ανδρών, και οι δύο περιοχές, η αμυγδαλή και η άνω κροταφική αύλακα, ενεργοποιούνταν σε μεγάλο βαθμό. Κατά συνέπεια, οι πατέρες αυτοί είχαν τόσο την πατρική γονεϊκή προσέγγιση που κατευθύνεται από τις γνωστικές δομές όσο και τη μητρική ευαισθησία που κατευθύνεται από την αμυγδαλή.
Ο βαθμός σύνδεσης ανάμεσα στις δύο περιοχές σε όλους τους πατέρες βρέθηκε να σχετίζεται με τον χρόνο που αφιέρωναν στη φροντίδα του παιδιού τους. Όσο πιο πολύ συμμετείχαν στη φροντίδα, τόσο πιο πολύ ενεργοποιούσαν το μητρικό εγκεφαλικό δίκτυο.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι στη μελέτη δεν συμπεριελήφθη κανένα ζευγάρι γονέων όπου ο πατέρας να έχει πρωτεύοντα ρόλο στη φροντίδα του παιδιού και η μητέρα υποστηρικτικό.
Μια από τους συγγραφείς της μελέτης ελπίζει ότι η περαιτέρω έρευνα θα εξετάσει εάν οι μητέρες μπορεί να «χάσουν» το εγκεφαλικό δίκτυο που συμπεριλαμβάνει την αμυγδαλή και το οποίο ενεργοποιήθηκε με τη γέννηση του παιδιού, όταν επιστρέψουν στον εργασιακό στίβο.
Οι ερευνητές εντόπισαν, επίσης, δραστηριότητα σε περιοχές του δικτύου του εγκεφάλου που ρυθμίζει τη γονεϊκή συμπεριφορά που συνδέεται με την απελευθέρωση της ωκυτοκίνης, της ορμόνη της αγάπης και του δεσμού που ενισχύει το αίσθημα της εγγύτητας και του ενδιαφέροντος.
Τα επίπεδα της ωκυτοκίνης βρέθηκαν να είναι παρόμοια σε όλους τους γονείς ανεξάρτητα από το φύλο και από το εάν είχαν πρωτεύοντα ή υποστηρικτικό ρόλο στη φροντίδα των παιδιών.
Πηγή : medicinenet.
