Ο έλεγχος της παρθενίας είναι μια αμφιλεγόμενη πρακτική που στοχεύει στον καθορισμό του εάν ένα κορίτσι έχει υπάρξει σεξουαλικά ενεργό. Σε κάποιους πολιτισμούς η παρθενία της γυναίκας είναι πολύ σημαντική και θεωρείται απαραίτητη για τον γάμο ή για την εύρεση εργασίας.
Οι νεαρές κοπέλες που έχουν υπάρξει σεξουαλικά ενεργές θεωρούνται «ακάθαρτες» και ανάξιες σεβασμού. Ο έλεγχος της παρθενίας μπορεί να διεξάγεται επίσης σε γυναίκες που εξετάζονται έπειτα από σεξουαλική επίθεση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ο έλεγχος της παρθενίας διεξάγεται σε παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαίτερα σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Επίσης, διενεργείται και σε χώρες του δυτικού πολιτισμού, όπως είναι ο Καναδάς, η Ισπανία, η Σουηδία και η Ολλανδία.
Πολλοί ειδικοί, ωστόσο, πιστεύουν ότι ο έλεγχος παρθενίας είναι αναξιόπιστος, με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στα κορίτσια τα οποία υποβάλλονται σε αυτόν.
Πολλοί από τους ελέγχους γίνονται με τη μέθοδο των δύο δαχτύλων. Ο εξεταστής, ο οποίος μπορεί να είναι ιατρός, ή σε κάποιες χώρες αρχηγός κοινότητας ή ακόμα και όργανο δημόσιας τάξης, τοποθετεί τα δύο του δάχτυλα μέσα στον κόλπο του κοριτσιού κι ελέγχει εάν ο παρθενικός υμένας είναι αδιάρρηκτος καθώς και την ενδεχόμενη χαλάρωση των κολπικών τοιχωμάτων. Η χαλάρωση των κολπικών τοιχωμάτων είναι ενδεικτική σεξουαλικής δραστηριότητας.
Κάποια άτομα πιστεύουν ότι ο υμένας είναι ένα σφιχτό κάλυμμα της εισόδου του κόλπου που σχίζεται κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή. Εάν, λοιπόν, ένα κορίτσι έχει διαρρηγμένο παρθενικό υμένα, συμπεραίνεται ότι δεν είναι παρθένα. Αυτό όμως δεν ισχύει πάντα, καθώς κάποια κορίτσια γεννιούνται χωρίς παρθενικούς υμένες. Επίσης, η ρήξη των υμένων μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους. Μπορεί, για παράδειγμα, να συμβεί κατά την ποδηλασία ή την ιππασία, κατά την έντονη άθληση ή με τη χρήση ταμπόν. Ένας διαρρηγμένος υμένας, λοιπόν, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ένα κορίτσι έχει σεξουαλικές επαφές.
Είναι, επίσης, μύθος ότι ένας χαλαρός κόλπος αποδεικνύει ότι μια νεαρή γυναίκα δεν είναι παρθένα. Κάθε κόλπος είναι διαφορετικός. Η κατασκευή του μάλιστα είναι τέτοια, ώστε να είναι ελαστικός. Ο κόλπος φυσιολογικά χαλαρώνει κατά τη σεξουαλική πράξη για να δεχτεί το πέος και συσπάται ξανά μετά τη σεξουαλική επαφή. Κάποιοι κόλποι, όμως, είναι από τη φύση τους πιο χαλαροί από άλλους.
Ο έλεγχος της παρθενίας μπορεί να είναι μια τραυματική εμπειρία. Το 2017 σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Reproductive Health» συζητήθηκαν οι σωματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει.
Ο έλεγχος της παρθενίας είναι συχνά επώδυνος και πολλά κορίτσια νιώθουν φόβο, άγχος κι ένα αίσθημα παραβίασης. Σε πολλές περιπτώσεις ενδέχεται η νεαρή γυναίκα να το βιώσει σαν επανάληψη μιας σεξουαλικής επίθεσης και αυτό να οδηγήσει στην εμφάνιση σεξουαλικών προβλημάτων στη μετέπειτα ζωή.
Επίσης, εάν τα αποτελέσματα του ελέγχου δείξουν ότι μια γυναίκα δεν είναι παρθένα, αυτό μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη ζωή της. Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν το παράδειγμα μιας νεαρής Ιρανής, η οποία έκανε απόπειρα αυτοκτονίας αφού της ανακοινώθηκε ότι ο παρθενικός της υμένας ήταν διαρρηγμένος, ενώ εκείνη ισχυριζόταν ότι είναι παρθένα. Πολύ συχνά οι γυναίκες που δεν αποδεικνύεται ότι είναι παρθένες απομονώνονται από τις οικογένειές τους και από τις κοινότητες, ενώ δεν μπορούν να παντρευτούν, διότι θεωρούνται ακάθαρτες. Μπορεί, επίσης, να μην καταφέρουν να έχουν μια σταθερή εργασία.
Πολλοί είναι οι ειδικοί που δεν συμφωνούν με τη διεξαγωγή του ελέγχου παρθενίας, καθώς υποστηρίζουν ότι είναι ιδιαίτερα βλαπτικός για τα κορίτσια, ενώ τα αποτελέσματά του δεν είναι ιατρικά αξιόπιστα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης
