Μαλάκες είναι, πλασάρονται για μαλάκες, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Λέω γι’ αυτούς τους αναλυτές της πλάκας ιστορία που πρόλαβαν πρώτοι το μεγάλο νέο. Ατυχία για την Ελλάδα που ξαναβγήκε η Μέρκελ.
Πιθανόν να συμβαίνει και το άλλο, το ντουμπλοφάς. Να είναι και μαλάκες και να μην είναι, όμως για να το παίζουν εμπορικοί και επικοινωνιακοί να λένε τις παπαρδέλες τους.
Αν δεχθούμε ότι η Μέρκελ είναι εχθρική για την Ελλάδα, πως τη βλέπουν τη δουλειά. Ότι είναι ανθέλληνας η κυρία. Πως έχει απωθημένα με την Ελλάδα, με τους Έλληνες. Αυτό εννοούν; Ότι, δηλαδή, δεν πολιτεύεται σύμφωνα με τα συμφέροντα της χώρας της, των Γερμανών πολιτών, αλλά η ανώμαλη, η ανέραστη τα ’χει με τους φουκαράδες τους Έλληνες.
Αν δεν ξαναγινόταν καγκελάρισσα η μακελάρισσα του ελληνισμού Άγκελα Μέρκελ, είναι σίγουρο ότι ο διάδοχος της θα ήταν …φιλέλληνας;
Με την ευκαιρία, για να κάνουμε ταμείο. Δεν υπάρχουν φιλέλληνες. Δεν υπήρξαν ποτέ, με την έννοια που θαρρούν οι αγοραίοι σχολιογράφοι. Το κίνημα του φιλελληνισμού, ρομαντικό στη βάση του, που αναπτύχθηκε στα οργισμένα μυαλά της Ευρώπης, στους ακτιβιστές την περίοδο της τουρκοκρατίας, ήταν γέννημα του έρωτα στο μεγαλείο της κλασικής αρχαιότητας. Δεν αγάπησε κανένας τους νεοέλληνες που είχαν σκύψει 400 χρόνια στον Οθωμανό και τελικά απελευθερώθηκαν από τις ξένες δυνάμεις.
ΕΥΤΥΧΩΣ για την Ελλάδα που οι Γερμανοί ψήφισαν πάλι Μέρκελ, γράφει ο apodytiriakias. gr
