Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ξεκινάμε την εβδομάδα με το ποδοσφαιρικό σλόγκαν τής χρονιάς:
ΤΙΝΑΦΤΟΡΕ!
Ο Π.Α.Ο.Κ. είναι Κυπελλούχος Ελλάδος για τη σεζόν 2017-18.
Αυτό είναι το Δεδομένο.
Όμως,
μετά την επιβλητική εμφάνισή του στον τελικό
και την -πέρα από κάθε αμφιβολία- αποστομωτική επικράτησή του,
αναθερμάνθηκαν με τον πλέον πειστικό τρόπο
τα επιχειρήματα των Παοκτζήδων για το φετινό πρωτάθλημα.
Εν’ τέλει, είναι ο Π.Α.Ο.Κ. «Νταμπλούχος»;
Άλλο λένε τα χαρτιά, άλλο λέν’ τα ζάρια… (άσχετο)
Ο Π.Α.Ο.Κ. ισοπέδωσε την Α.Ε.Κ.•
η «Ένωση» έμοιαζε να θέλει να ενσαρκώσει
τον μυθικό στίχο τού Χρήστου Κυριαζή..:
«Βράδυ Σαββάτου κι εσύ είσαι κάπου…».
Η Α.Ε.Κ. το βράδυ τού Σαββάτου ήταν κάπου•
ήταν κάπου αλλού και όχι στο Ο.Α.Κ.Α..
Δύο ομάδες, δύο κίνητρα•
το ένα ήταν κοινό,
το άλλο είχε κοινή αφετηρία και απολύτως διαφορετικές προσεγγίσεις.
Από τη μία το Κύπελλο, ο τίτλος,
και από την άλλη η δίψα των αντιπάλων να αποδείξουν•
ο Π.Α.Ο.Κ. ήθελε να αποδείξει ότι τού εκλάπη το πρωτάθλημα,
η Α.Ε.Κ. να εκθέσει τις φαντασιώσεις τού αντιπάλου της.
Και τι είδαμε..;
Έναν Π.Α.Ο.Κ. να έχει μπει στον αγώνα
με φλόγα, με ορμή, με πάθος, με οργή,
και την Α.Ε.Κ. άνευρη, φοβισμένη, ασύνδετη, με πολλά και μοιραία λάθη•
μία «καρικατούρα πρωταθλήτριας»
που μπήκε στο ματς με αποκλειστικό στόχο να κλέψει τη νίκη
και όχι να την πάρει με την αξία της.
Ο Π.Α.Ο.Κ. είχε το μαχαίρι στα δόντια από το πρώτο λεπτό
και θα μπορούσε να χάσει το Κύπελλο μόνο από τον εαυτό του•
ήταν τόση η ψυχική φόρτιση τής ομάδας
που εκινδύνεψε να πάθει… αναρρόφηση μαχαιριού.
Ήταν συγκινητικός ο τρόπος
με τον οποίον ο Π.Α.Ο.Κ. εφλέρταρε με την «τραγωδία»•
απολεσθείσες κλασικές ευκαιρίες από νωρίς στο παιχνίδι
και στο 25΄ έρχεται το χαμένο πέναλτι τού Πρίγιοβιτς.
Μετά την καταπληκτική απόκρουση τού Μπάρκα,
ο «Πρίγιο» δαγκώνει με απόγνωση τη φανέλα του,
ενώ ο Λουτσέσκου έχει γυάλινο βλέμμα•
οι οιωνοί δείχνουν να μην είναι καλοί.
Όμως,
ο Χιμένεθ και οι παίκτες του
δεν είναι σε θέση να εκμεταλλευθούν και να αξιοποιήσουν τα «σημάδια».
Η κυριαρχία τού Π.Α.Ο.Κ. συνεχίζεται…
Και ερχόμαστε στο 65ο λεπτό,
όπου πλέον έχει φτάσει το πλήρωμα τού χρόνου
και συντελείται η έκρηξη.
Ο αρχηγός τού Π.Α.Ο.Κ., ο Αντελίνο Βιερίνια,
ο άνθρωπος που στον αγώνα πρωταθλήματος με την Α.Ε.Κ.
είχε το σθένος και την ανδρεία να εναντιωθεί
στην προτροπή τού Ιβάν Σαββίδη για αποχώρηση,
σκοράρει με απ’ ευθείας εκτέλεση φάουλ
και στέλνει σύσσωμη την ομάδα στα ουράνια.
Μάλιστα, σε αυτό το σημείο θα σάς πω μία καταπληκτική σημειολογία,
την οποία δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσετε
σε άλλην αθλητική στήλη στην Ελλάδα•
μία σημειολογία που ενώνει τον Π.Α.Ο.Κ. με την Ποίηση
και τον Οδυσσέα Ελύτη!
*** Μόλις ο Βιερίνια επιτυγχάνει το γκολ,
φεύγει αλλόφρων προς το Πουθενά και προς το Παντού.
Δεν ξέρει πού κατευθύνεται•
τον κατευθύνει ο έξαλλος πανηγυρισμός του.
Τρέχει από ’δώ, τρέχει από ’κεί,
σαν να θέλει να αγκαλιάσει όλον τον κόσμο,
σαν να θέλει να περικυκλώσει με τον πανηγυρισμό του όλο το γήπεδο.
Όσα έχει τραβήξει ο Π.Α.Ο.Κ.
από την αποφράδα ημέρα τής άδικης ματαίωσης τού ματς με τον Ο.Σ.Φ.Π.,
τα διοχετεύει ο Βιερίνια σε μία κλοτσιά προς τις διαφημιστικές πινακίδες.
Συγκεκριμένα,
κλοτσάει την τελευταία πινακίδα που τού φράζει τον δρόμο
προς την κερκίδα με τούς οπαδούς•
είναι αυτή που -οποία σύμπτωση!- γράφει «ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ».
Το πόδι του διαπερνά την ταμπέλα, τρυπώντας το τελευταίο γράμμα:
το Ύψιλον.
Όταν ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης έκανε την εμφάνισή του στη Λογοτεχνία,
επέλεξε να υπογράφει με ψευδώνυμο•
το «Ελύτης» προέκυψε, επί τής ουσίας,
ως ένα «rebus» συλλαβών και γραμμάτων.
Ο Μεγάλος Ποιητής έχει εξηγήσει πώς οδηγήθηκε σε αυτό..:
«Πάντοτε οι λέξεις που άρχιζαν από “ελ”, από “έψιλον” και “λάμδα”,
μού ασκούσαν μία μαγεία•
είτε γιατί ήταν η Ελλάδα,
είτε η Ελπίδα,
είτε μια Ελένη που ήμουν τότε ερωτευμένος,
(είτε) η Ελευθερία.
Κατόπιν, ήταν το γράμμα “ύψιλον”,
που για μένα είναι το πιο ελληνικό γράμμα.
Και έβαλα μετά το “λάμδα”, το “ύψιλον”.
Δεν χρειαζόταν, λοιπόν,
παρά να έβαζα μια κατάληξη που να είναι και λίγο αρχαιοπρεπής…»!
Ε, λοιπόν, βρίσκω συγκλονιστική τη σημειολογία•
ο Βιερίνια πήγε και εσφήνωσε το πόδι του στο «Ύψιλον»•
στο Ελληνικότερο των Γραμμάτων!
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Γάλλοι αναφέρονται στο συγκεκριμένο γράμμα
με τον προσδιορισμό «Le Grec» («το Ελληνικό»).
Λες και εκείνη τη στιγμή ο Βιερίνια διαπερνούσε με το πόδι του
τα κακώς κείμενα τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου.
Έξοχη Σύμπτωση!
Και δεν ήταν η μόνη σύμπτωση..:
Η «12η Μαΐου» πρέπει να ανακηρυχθεί και επισήμως «Ημέρα τού Π.Α.Ο.Κ.»,
καθώς για δεύτερη φορά στη συγκεκριμένη ημερομηνία
ο «Δικέφαλος τού Βορρά» κατακτά με περιφανή νίκη το Κύπελλο•
η πρώτη ήταν το 2001, με το 4-2 επί τού Ολυμπιακού στη Νέα Φιλαδέλφεια!
*** Ο Π.Α.Ο.Κ. εδημιούργησε με την κατάκτηση τού Κυπέλλου
μία βαριά κληρονομιά για τον ίδιον του τον εαυτό.
Με βάση την ομάδα και τη δυναμική που έχει αναπτύξει,
είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το επόμενο πρωτάθλημα•
δεν χρειάζεται καν να ξορκίσει τούς δαίμονές του,
παρά μόνον να συμφιλιωθεί μαζί τους.
Ναι,
αν δεν γινόντουσαν αυτά που έγιναν
με το θλιβερό και χυδαίο «θέατρο» τού Γκαρσία,
είναι πολύ πιθανό ο Π.Α.Ο.Κ. να ήταν ο φετινός πρωταθλητής•
όμως, έστω και στο επίπεδο τής εκτόνωσης τής αγανάκτησής τους,
όλοι στον σύλλογο οφείλουν να συνειδητοποιήσουν
ότι ακόμη κι αν το ματς με τον Ολυμπιακό γινόταν και η νίκη ερχόταν,
δεν ήταν βεβαία η κατάκτηση τού τίτλου•
ως εκ’ τούτου,
ας πάψει ο «Δικέφαλος τού Βορρά»
να ανατροφοδοτεί διαρκώς με νερό τον μύλο τής οργής του.
Η Α.Ε.Κ. δεν είναι χάρτινη πρωταθλήτρια•
ωφελημένη ναι, χάρτινη όχι.
Η Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. φέτος,
όπως και η Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ. πέρυσι
(στην περίπτωση με το «θέατρο» τού Ίβιτς),
διεφύλαξε τα συμφέροντά της.
Συμφωνώ πως ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό•
όμως,
ο Π.Α.Ο.Κ. -χωρίς να το γνωρίζει-
δημιουργούσε στη Λεωφόρο δεδικασμένο
που θα τού αφαιρούσε έναν χρόνο μετά το Ηθικό Πλεονέκτημα.
Και κάτι ακόμη..:
Είναι απαράδεκτο να αναρτούν οι φίλαθλοι τού Π.Α.Ο.Κ. πανό,
στο οποίο προσδιορίζουν την Α.Ε.Κ. ως «Ντροπή τής Προσφυγιάς».
Ακόμη κι αν δεχθούμε
(που προσωπικώς διαφωνώ, αλλά κάνω «υπόθεση εργασίας»)
ότι η Α.Ε.Κ., ως Π.Α.Ε., ελειτούργησε εν’ απολύτω ατιμία,
είναι τεράστιο σφάλμα να συγχέουμε μία Π.Α.Ε.
με την Ιστορία τής Προσφυγιάς.
Πρόκειται για δυσανάλογη ύβρι, πώς να το κάνουμε;
Και επειδή η Δράση φέρνει Αντίδραση,
ανέγνωσα στο Διαδίκτυο μία καταπληκτική απάντηση
(δεν την υϊοθετώ, αλλά αναμφίβολα είναι άκρως ευρηματική):
«Είστε το Καμάρι τής Προσφυγής»!
Ας πάψουν, λοιπόν, οι δύο Μεγάλες Προσφυγικές Ομάδες,
αυτόν τον Εμφύλιο τής Προσφυγιάς.
Ας σεβαστούν τις Ρίζες τους.
*** Κλείνοντας…
Το στιγμιότυπο με τούς παίκτες και τούς οπαδούς τού Π.Α.Ο.Κ.
να φορούν μάσκες με το πρόσωπο τού Σαββίδη,
είναι χαριτωμένο, αστείο, και -κυρίως- συμβολικό.
Αυτή η κίνηση
αποτελεί την αναγνώριση τής μεγάλης προσφοράς του προς τον σύλλογο.
Αν συγκρίνουμε τούς προέδρους-ιδιοκτήτες των τεσσάρων μεγάλων ομάδων,
ο πλέον ανιδιοτελής (ή, αν θέλετε, ο λιγότερο ιδιοτελής)
είναι ο Ιβάν Σαββίδης.
Ένας επιχειρηματίας που αποδεδειγμένα προσφέρει
με ταπεινούς και σιωπηλούς τρόπους στην Κοινωνία
(όσο κι αν διαφωνώ κάθετα με τον τομέα τής καπνοβιομηχανίας
στον οποίον δραστηριοποιείται και μεσουρανεί)•
ένας άνθρωπος που ήρθε στην Ελλάδα
με εμφανή τη ρομαντική του διάθεση να οδηγήσει τον Π.Α.Ο.Κ. στην Κορυφή
και έχει αντιμετωπίσει τη μήνι και την κατασυκοφάντηση
από όλους τούς εγχώριους διαχρονικούς απατεώνες
επειδή τούς εχάλασε την πιάτσα.
*** Όσο για τα επεισόδια που προηγήθηκαν τού τελικού,
θα μιλήσουμε αύριο γι’ αυτά,
σε μία συνολική τοποθέτηση
για τη «Γαυροποίηση τού Ελληνικού Αθλητισμού».
Επιμύθιο:
Η Α.Ε.Κ. είναι η Πρωταθλήτρια Ελλάδος
και ο Π.Α.Ο.Κ. είναι ο Κυπελλούχος Ελλάδος.
Δεν είναι δίκαιη μοιρασιά, αλλά είναι σοφή!
Απόφθεγμα Ημέρας:
Αν θέλεις να πας μπροστά, πάψε να κοιτάζεις πίσω…
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Η Γαυροποίηση τού Ελληνικού Αθλητισμού
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα• ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
