Του Παύλου Κρούστη
Πληροφορίες
Τίτλος: Assassin’s Creed Origins
Πλατφόρμες: PC / PS4 / Xbox One
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4 Pro
Εταιρεία Ανάπτυξης: Ubisoft Montreal
Εκδότρια Εταιρεία: Ubisoft
Είδος: Action Adventure
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 27 Οκτωβρίου 2018
Εισαγωγή
Πολλά έχουν ειπωθεί ήδη για έναν από τους μεγαλύτερους τίτλους της χρονιάς και μια κυκλοφορία που έχει σημασία για πολλούς λόγους, τόσο για την Ubisoft, την εταιρεία παραγωγής του παιχνιδιού, όσο και για την υπόλοιπη βιομηχανία και το πού στέκεται εν έτει 2017 με τις ΑΑΑ παραγωγές.
Για να δείτε περισσότερα για το Assassin’s Creed Origins, πατήστε εδώ.
Το παιχνίδι έρχεται μετά από ένα κενό δύο ετών από την προηγούμενη κυκλοφορία, το Assassin’s Creed Syndicate, το οποίο έκανε φιλόδοξες προσπάθειες να διατηρήσει το ενδιαφέρον των παικτών, όμως όχι ιδιαίτερα επιτυχημένα, αφού η συνταγή παρέμενε ίδια σε μεγάλο ποσοστό και στην ουσία διόρθωνε τα “σπασμένα” του AC Unity. Η Ubisoft ήξερε λοιπόν ότι χρειάζεται ένα κενό για να επαναπροσδιορίσει την κατεύθυνση της σειράς.
Ένα από τα πιο επιτυχημένα παιχνίδια του franchise και καθολικά αποδεκτό ως ένα από τα καλύτερα είναι το Assassin’s Creed IV: Black Flag και η αλήθεια είναι ότι έπειτα από την κυκλοφορία αυτού του τίτλου ξεκίνησε μια πτωτική πορεία για τη σειρά. Το studio που είχε αναλάβει την ανάπτυξη του εν λόγω τίτλου, αμέσως μετά την ολοκλήρωσή του με επικεφαλής τους Ashraf Ismael και Jean Guesdon άρχισε να δουλεύει επάνω στο επόμενο παιχνίδι, το οποίο κατέληξε να είναι το Assassin’s Creed Origins.
Τρία χρόνια είχαν λοιπόν στη διάθεσή τους οι developers για να πείσουν ξανά τους fans της σειράς ότι δεν είναι τυχαία μέσα στις δέκα εμπορικότερες όλων των εποχών και ταυτόχρονα να δώσουν τον αέρα ανανέωσης που είχε ανάγκη το franchise, επαναπροσδιορίζοντας τι σημαίνει Assassin’s Creed για τρίτη φορά. Το μέσο προς την επίτευξη αυτού του στόχου αυτή τη φορά ήταν η Αρχαία Αίγυπτος. Ένα setting, που ζητούσαν πολλοί fans εδώ και χρόνια.
Έχοντας ήδη λάβει μια καλή γεύση του Origins από preview event, γνωρίζαμε ότι η εταιρεία βαδίζει σε σωστά μονοπάτια που τουλάχιστον θα δώσουν τη φρεσκάδα που είχαμε ανάγκη. Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι κατά πόσο θα είχε συνοχή το πακέτο που μας προσφέρεται και πώς μπορεί να σταθεί σαν σύνολο απέναντι στα υπόλοιπα της σειράς, αλλά και στον ισχυρό ανταγωνισμό.
Σενάριο
Μια σχετικά απογοητευτική εισαγωγή, που ήθελε να μας βάλει γρήγορα στον ρόλο μας, λειτούργησε ως ανασταλτικός παράγοντας σε συνδυασμό με τις πτώσεις του framerate που αντικρίσαμε στην έκδοση PS4 Pro (κάτι που δεν είχαμε δει στο preview στην έκδοση για το Xbox One X). Αυτές ήταν οι πρώτες “κρυάδες” που πήραμε από τον τίτλο. Η εισαγωγή του Origins δεν είναι καλή. Δεν είναι η χειρότερη της σειράς, αλλά απέχει πολύ από την αργή μεν, αλλά αριστουργηματική 5ωρη έκπληξη, που βιώσαμε στο Assassin’s Creed III, το πιο άδικα υποτιμημένο παιχνίδι της σειράς.
Η παρουσίαση του πρωταγωνιστή μας, Bayek, γίνεται μέσα από μερικά ασυνάρτητα για τον αμύητο θεατή, cutscenes, τα οποία προσπαθούν να κάνουν δεκάδες πράγματα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα: να μας γνωρίσουν το αχανές setting, τους χαρακτήρες, αλλά και τη βασική υπόθεση της εκδίκησης, ενώ ταυτόχρονα πηδά σε νέο χρονικό πλαίσιο, έναν χρόνο αργότερα. Έναν χρόνο αργότερα από τι όμως…;
Η σπασμωδικότητα αυτή δεν κάνει χάρες και δυστυχώς αφήνει μια γεύση απροετοίμαστου, το οποίο όμως ευτυχώς καταλήγει γρήγορα, αφού σύντομα μπαίνει στη μέση η πηγαία και ακαταμάχητη γοητεία του τίτλου και τα πράγματα μπαίνουν σε μια σειρά.
Ο Bayek και η γυναίκα του Aya ζουν στην πόλη Siwa της Αιγύπτου υπό τη βασιλεία του Πτολεμαίου επι ελληνο-ρωμαϊκής εποχής. Ο Bayek επαγγέλεται Medjay (σαν να λέμε Witcher… χωρίς τα τέρατα) και σκοπός του είναι να βοηθά τους συνανθρώπους του με τα καθημερινά τους προβλήματα. Μια μυστική σέκτα, η Τάξη των Αρχαίων (Order of the Ancients) λειτουργούν ως σύμβουλοι του βασιλιά, ενώ ψάχνουν να βρουν τη μυστική είσοδο του ναού του Amun και τυχαίνει να έχουν στην κατοχή τους το Apple of Eden, το γνωστό artifact για τους fans της σειράς. Σίγουρα δεν είναι για καλό…
Κάπως έτσι ξεκινά η περιπέτειά σας και αφού ολοκληρώσετε τον μπερδεμένο μεν, ουσιώδη δε, πρόλογο, θα ξεκινήσει το μαγικό σας ταξίδι στην ευρύτερη περιοχή της Αιγύπτου, η οποία σας θέλει να εξερευνάτε περιοχές, όπως την Αλεξάνδρεια, το Μέμφις, την Γκίζα, τη Μεσόγειο και άλλες πολλές σημαντικές -και μη- ιστορικές περιοχές, μέχρι και… το Περιστέρι. Οι χαρακτήρες που θα συναντήσετε αποτελούν ως επί το πλείστον τον απλό “λαουτζίκο” που θα χρειαστεί τη βοήθεια ενός Medjay, αλλά θα βρείτε μπροστά σας κατά τα στάνταρ της σειράς και σημαντικές ιστορικές φιγούρες, όπως την Κλεοπάτρα, τον Ιούλιο Καίσαρα, τον Απολλόδωρο από τη Σικελία και άλλους, που θα σας βοηθήσουν ή θα μπουν εμπόδιο στον ματωμένο δρόμο που ακολουθείτε, αυτόν της εκδίκησης.
Συμπορευτής του Bayek στο ταξίδι του, η γυναίκα του, Aya. Πολλές φορές θα κληθείτε να αναλάβετε τον δικό της ρόλο, που περισσότερο συμπληρώνει, παρά προσφέρει κάτι εναλλακτικό. Το ζευγάρι μέσω της σχέσης που έχουν δείχνει ένα άλλο επίπεδο γραφής για τους χαρακτήρες, το οποίο δεν είχαμε δει ως τώρα στη σειρά, πιο ρεαλιστικό και πιο ενδιαφέρον, από αντίστοιχα ζευγάρια του παρελθόντος. Η Aya είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα, που θα φέρει εις πέρας δικούς της στόχους, έστω κι αν κάποιες φορές φαίνεται να γίνεται επιτηδευμένα, για να μας δείξει η Ubi πόσο υπέρ της ισότητας των δύο φύλων είναι. Τελικώς, καταλήγει να είναι απαραίτητη στο σενάριο και να εξελίσσεται και εκείνη, όσο και ο Bayek κατά τη διάρκεια της ιστορίας μας.
Ένα από τα highlights της ιστορίας, είναι ο ίδιος ο Bayek. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που μετριέται από τις αξίες του, θρήσκος, με χιούμορ, νεύρα, και ευτυχώς με περισσότερα επίπεδα από άλλους πρωταγωνιστές της σειράς. Οι σχέσεις του, ακόμα και με τους NPCs που συναντά στα side quests έχουν ενδιαφέρον και ποικιλία και αποτελούν την ενέργεια του τίτλου, που καταφέρνει να δώσει κίνητρο στον παίκτη για να προχωρήσει στις επόμενες αποστολές. Θα λέγαμε ότι καταφέρνει να βρεθεί άνετα στην τριάδα με τους καλύτερους Assassins και αυτό λέει πολλά από μόνο του.
Εξαιρετική ισορροπία δίνουν στην ιστορία μας και οι Templars της Αρχαία Αιγύπτου, που δεν γνώριζαν ότι λέγονται Templars: η Order of the Ancients. Αποτελούμενη από μέλη ανωτέρων τάξεων και στρατηγικά τοποθετημένα εντός της τότε κυβερνήσεως, οι Ancients ήθελαν να επιβάλουν τη θέλησή τους μέσω της υποταγής και των artifacts. Ο Bayek και η Aya θα φροντίσουν να μη συμβεί αυτό. Η σταδιακή αποκάλυψή τους βοηθά το σενάριο να κυλήσει πιο ομαλά, χωρίζοντάς το σε τμήματα, ενώ παράλληλα διατηρεί ένα πέπλο μυστηρίου, που θα βοηθήσει να διατηρηθεί το ενδιαφέρον.
Η εξέλιξη της ιστορίας και οι ανατροπές σε συνδυασμό με το μπλέξιμο του μυθοπλαστικού στοιχείου είναι κάτι που είχαμε καιρό να δούμε να κάνει καλά η σειρά. Όταν θα έρθει το τέλος δε, θα συνειδητοποιήσετε ότι μάθατε κάτι από την ιστορία όχι μόνο της Αιγύπτου, αλλά και της ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ενώ το συγκεκριμένο μέλος της σειράς έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς, ως Έλληνες, αφού περιλαμβάνει στοιχεία της ιστορίας μας. Με αντικειμενική πάντα ματιά, κανείς δεν κρίνεται ως “σφαγέας λαών”, αλλά ούτε και… “άγιος”. Η κάθε πλευρά έχει τη δική της οπτική και οι developers φρόντισαν να μας δείξουν την ιστορία από διάφορες μεριές. Μάλιστα, υπάρχει ένας χαρακτηριστικός διάλογος με τον Bayek και την Aya να κρίνουν τον Μέγα Αλέξανδρο για το έργο του και να διαφωνούν.
Η Αρχαία Αίγυπτος έχει να διηγηθεί εκατοντάδες ιστορίες: τα μυστήρια των πυραμίδων, οι μούμιες, οι διάφορες θεότητες και η εκμετάλλευση των φτωχών, εν μέσω εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στην Κλεοπάτρα και τον αδελφό της και όλα αυτά υπό την Ρωμαϊκή κατοχή και τις κοινωνικές αναταραχές με τους Έλληνες μετανάστες. Εξαιρετικά ενδιαφέρον setting, που έχει αναπαραστεί πιστά, με τη βοήθεια γλωσσολόγων και πανεπιστημιακών, αλλά και μέσω διεξοδικής έρευνας, που βοήθησε να μάθουμε ιστορία, όπως έχουν κάνει και τα παλαιότερα παιχνίδια της σειράς με επιτυχία. Μάλιστα, θα κυκλοφορήσει και δωρεάν DLC που θα σας κάνει εξειδικευμένο και καθοδηγούμενο tour για να γνωρίσετε όλα όσα θέλετε να μάθετε για την περίοδο αυτή κοντά στο 50 π.Χ.
Εν αντιθέσει με το παρελθόν, ενας τομέας που δυστυχώς και πάλι δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει στις προσδοκίες, είναι αυτός της ιστορίας στο παρόν. Οι ακόλουθοι της σειράς γνωρίζουν ότι όλα τα ταξίδια στο παρελθόν γίνονται μέσω της συσκευή Animus, και η πρωταγωνίστρια (εν προκειμένω) βρίσκεται στη μέση του ατέρμονου πολέμου ανάμεσα στους Ναΐτες και τους Ασασίνους. Έπειτα από το τέλος του Desmond στο AC III, η Ubisoft προσπαθεί επί ματαίω να βρει “αντικαταστάτη”. Δυστυχώς, ίσως χρειαστεί τελικά να τον επαναφέρουν στη ζωή…
Ο επίλογος του παιχνιδιού περιλαμβάνει μερικές από τις καλύτερες σκηνές ολόκληρης της σειράς, καθώς το “Origins” είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει ο τίτλος, η “γένεση” της Αδελφότητας,ακόμα κι αν τότε δεν ονομάζονταν Ασασίνοι. Όλο το ταξίδι του Bayek και της Aya καταλήγει ευφυώς σε αυτό που περιμέναμε να δούμε από την αρχή, ενώ κατά τη διάρκεια της ιστορίας θα μάθουμε και για πολλά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τους, όπως τον “κομμένο παράμεσο”, το σήμα των Assassins, τον τρόπο που δρουν στις σκιές και πολλά άλλα. Είναι κάτι που πρέπει να δουν όλο οι fans.
Γενικά, το σενάριο στηρίζει γερά το υπόλοιπο παιχνίδι και δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα που είχαμε ως τώρα, ενώ διαθέτει το “μεγαλείο” που περιμέναμε. Δεν καταφέρνει να ικανοποιήσει σε όλους τους τομείς του, ούτε είναι το πιο καλοδεμένο, όμως θεωρείται βήμα εμπρός για τη σειρά.
Gameplay
Ο τομέας του gameplay διαθέτει πληθώρα νέων στοιχείων, ενώ σημαντικά επιμέρους κομμάτια του είναι πλήρως ανανεωμένα. Το Assassin’s Creed ακολουθεί πλέον τα χνάρια του (κατά κοινή ομολογία) παιχνιδιού της δεκαετίας, που ονομάζεται The Witcher 3: Wild Hunt, αλλά και του φετινού “μεγαθήριου” Horizon: Zero Dawn. Φαίνεται ότι το Witcher έκανε mainstream (ακόμα περισσότερο) τα ελαφρώς βαρύτερα RPG στοιχεία στους Action/Adventure τίτλους.
Το AC Origins είναι ένας αμιγώς action RPG τίτλος, με όλα τα στοιχεία, που θα περίμενε κανείς από παιχνίδι του είδους. Έχετε τα quests, έχετε το τεράστιο skill tree, έχετε loot, έχετε buffs και το όλο στήσιμο διαφέρει σημαντικά σε σχέση με προηγούμενους τίτλους, διατηρώντας όμως την ταυτότητά του, καθώς το parkour, το stealth και το free roaming είναι και πάλι στοιχεία της συνταγής.
Πλέον όλα είναι πιο ρευστά και πιο εύκολα. Το επίπεδο της φιλικότητας προς τον χρήστη έχει ανέβει κατακόρυφα και είναι άλλο ένα από τα εξαιρετικά σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού που βελτιώνουν τη συνολική του εικόνα. Δεν χρειάζεται να διακόπτετε τα quests σας για να αναλάβετε άλλα quests, δεν χρειάζεται να ακολουθείτε με τις ώρες κάποιον NPC για να προχωρήσει το παιχνίδι και γενικότερα δεν απαιτείται από εσάς να κάνετε τίποτα που θα σας κουράσει. Οι διαδρομές που μπορείτε να πάρετε είναι άπειρες, αλλά η καλύτερη πορεία θα είναι αυτή που σας προτείνει το παιχνίδι μέσω των suggested levels.
Ναι, αυτή τη φορά, ο χαρακτήρας σας έχει ουσιωδώς level (όχι όπως στους προηγούμενους τίτλους), το οποίο τερματίζει για την ώρα στο 40 και μαζί με αυτό αυξάνονται οι δυνάμεις και η ενέργειά σας. Παράλληλα, δια των RPG-ιακών νόμων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όπλα που έχουν αντίστοιχο level, ενώ μπορείτε να τα βάλετε με εχθρούς και να αναλάβετε αποστολές και πάλι αντίστοιχα με το δικό σας level. Συγκεκριμένα για τους εχθρούς και τις αποστολές, το παιχνίδι σας αποτρέπει αν είστε πολύ πιο κάτω, αν θέλετε όμως σημαντική πρόκληση, μπορείτε να τις αναλάβετε.
Οι δραστηριότητες στην Αρχαία Αίγυπτο είναι αρκετές και ικανοποιούν με την ποικιλία τους, καθώς βλέπουμε ακόμα περισσότερα στοιχεία της σειράς Far Cry να μεταφέρονται εδώ. Θα μπορείτε να κυνηγήσετε ζώα, θα χρειαστείτε υλικά που θα βρείτε μέσω της εξερεύνησης, τόσο για τα quests, όσο και για τις αναβαθμίσεις σας, θα επιτεθείτε και πάλι σε φυλάκια, ενώ θα ολοκληρώνετε τις περιοχές μία μία, όπως έχετε κάνει και στο παρελθόν. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ολοκλήρωσης της κάθε περιοχής, ενώ τα αντίστοιχα towers που σας “ξεθόλωναν” την εκάστοτε περιοχή παρουσιάζοντας τις νέες δραστηριότητες, πλέον έχουν απλώς τον ρόλο των collectibles ή και να σας δείχνουν κάποια σημαντικά μέρη με την ένδειξη του ερωτηματικού. Αν θέλετε όμως πραγματικά να δείτε τα πάντα, πρέπει να εξερευνήσετε μόνοι σας. Εκτός από την έλλειψη της ένδειξης ολοκλήρωσης της περιοχής, ένα στοιχείο που δεν μας άρεσε είναι αυτό των τριών ειδών collectibles, που δεν υπάρχουν πουθενά και πρέπει είτε να βρείτε μόνοι σας στον απέραντο χάρτη, είτε να αγοράσετε από το store με helix points. Σας δίνονται αρκετά helix points μόνο για έναν χάρτη από τους τρεις, οπότε αν θέλετε να βρείτε όλα τα collectibles θα πρέπει να ενημερωθείτε από YouTube μεριά.
Ο τίτλος έχει την καλύτερη εξερεύνηση που έχουμε δει εδώ και καιρό, αφού τα μυστήρια της Αιγύπτου δένουν εξαιρετικά με το νέο RPG στοιχείο, με τάφους που θα πρέπει να εξερευνήσετε, παζλς με αστερισμούς που θα πρέπει να λύσετε, περιοχές που θα ανακαλύψετε, μάχες που θα δώσετε και αντικείμενα που θα ανακτήσετε, συλλέγοντας στοιχεία, διαβάζοντας κείμενα και κάνοντας και πάλι τον… ντετέκτιβ. Όλα αυτή τη φορά είναι πλήρως οργανικά και παρόλο που χρησιμοποιούνται παρόμοιοι μηχανισμοί και στα προηγούμενα παιχνίδια, είναι όλοι βελτιστοποιημένοι τόσο ο καθένας ξεχωριστά, όσο και συνδυαστικά.
Αρμονία. Αυτό χαρακτηρίζει το παιχνίδι, καθώς θα εξερευνάτε τις περιοχές ενός από τους μεγαλύτερους χάρτες που έχουμε δει σε παιχνίδι του είδους. Βοηθός σας σε αυτό θα είναι η Senu, ένας αετός, που θα σας βοηθήσει μέσου του κυριολεκτικού “Eagle Vision” να εντοπίσετε τα πάντα στον χάρτη, μέσω ενός discovery mini-game. Στην αρχή μας φάνηκε κουραστικό, όμως στην πορεία το συμπαθήσαμε. Η έλλειψη του minimap πλέον κρίνεται απαραίτητη, καθώς δεν θα είχε ιδιαίτερο νόημα με τόσο μεγάλες περιοχές, που μάλιστα είναι ιδιαίτερα φυσικές και… ακανόνιστες. Αυτό που καταφέρνει η αφαίρεσή του είναι να ενδυναμώσει το στοιχείο της εξερεύνησης.
Το παρκούρ επιστρέφει πιο εύκολο από ποτέ, με τις αντιδράσεις του ήρωα πολύ πιο άμεσες, ενώ αυτήν τη φορά δεν θα κουραστείτε ιδιαίτερα να σκαρφαλώνετε, αφού πλέον δεν χρειάζεται να πατάτε το R2/RT και ταυτόχρονα δεν υπάρχουν και τόσα κτίρια. Αντιθέτως, η οριζόντια διάταξη επιβάλλει μπόλικο τρέξιμο, είτε με τα πόδια, είτε καβάλα σε άλογο ή καμήλα, είτε πλεύση στη θάλασσα με ψαρόβαρκες.
Τα περισσότερα quests διαθέτουν μικρές ιστορίες με νόημα, όπως είναι το arc της Sadya για παράδειγμα, ενώ άλλα επεκτείνονται σε περισσότερα από ένα, διατηρώνοντας χαρακτήρες ίδιους ή παρουσιάζοντας καινούργιους, κάτι που καταφέρνει να σας δέσει ακόμα και με NPCs ή δευτερεύοντες χαρακτήρες. Με λίγα λόγια, έχουμε αξιομνημόνευτα side missions, κάτι που είναι ακόμα μια τεράστια επιτυχία και βελτίωση σε σχέση με προηγούμενους τίτλους.
Στα side missions θα χρειαστεί να εξερευνήσετε, να εκτελέσετε κόσμο, να βοηθήσετε τους ανθρώπους που αποζητούν έναν Medjay και εκτείνονται από απλά fetch quests στην αρχή του παιχνιδιού μέχρι πολύπλοκους στόχους σε μετέπειτα επίπεδα.
Ένας τομέας που έχει αλλάξει άρδην είναι αυτός της μάχης. Δουλεμένο από την αρχή, το νέο σύστημα μάχης, βασίζεται κατά πολύ σε τίτλους όπως το Witcher και το Dark Souls, χωρίς το stamina, ενώ διαθέτει σύστημα αντεπίθεσης, αλλά και εξτραδάκια, όπως η μπάρα που γεμίζει στο κάτω μέρος και σας επιτρέπει να εξαπολύσετε δυνατότερη επίθεση. Είναι ένα σχετικά πολύπλοκο σύστημα, που βασίζεται στα είδη των όπλων, αλλά και στα attributes του καθενός, που μπορεί να κάνουν έξτρα ζημια, όπως για παράδειγμα να βάλουν φωτιά σε κάποιον αντίπαλο ή να του αφήσουν bleeding damage. Οι επιθέσεις χωρίζονται σε απλές και πιο δυνατές, ενώ έχετε και ασπίδες για να προστατευθείτε. Οι κατηγορίες των melee όπλων χωρίζονται σε αρκετές με διπλά σπαθιά, τσεκούρια και δόρατα, ενώ έχετε στη διάθεσή σας και 4 διαφορετικά είδη τόξων, που λειτουργούν ως ranged weapons παράλληλα με τα sleep darts και τις firebombs. Φωτιά μπορείτε να βάλετε σε λάδι που θα βρείτε σε διάσπαρτους αμφορείς, για έξτρα ζημιά ή… για να προκαλέσετε πανικό.
Οι συνδυασμοί που έχετε στη διάθεσή σας είναι άπειροι, καθώς μέχρι και να δαμάσετε άγρια ζωά μπορείτε, να τα ελευθερώσετε από τα κλουβιά τους, να βάλετε φωτιά με τα βέλη σας, τα οποία μπορείτε να ανάψετε σε οποιαδήποτε φλόγα… μέχρι και τη Senu μπορείτε να βάλετε να επιτεθεί. Φυσικά, όλα αυτά μπορείτε να τα αποφύγετε χρησιμοποιώντας την πιστή σας… λεπίδα. Η hidden blade επιστρέφει όχι για μάχες σώμα με σώμα, αλλά για δολοφονίες στα κρυφά. Το stealth είναι και πάλι ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία, καθώς πολλές φορές θα πρέπει να κρυφτείτε και όχι να παλέψετε αν θέλετε να επιβιώσετε. Θα πρέπει να κρύψετε τα σώματα για να μην σας εντοπίσουν και να σαμποτάρετε την δάδα που λειτουργεί ως σινιάλο για ενισχύσεις. Οι ενισχύσεις αυτές είναι οι Φύλακες. Κάποιοι μαχητές που κυνηγούν την αμοιβή που δίνεται για το κεφάλι σας, οι οποίοι είναι και από τους δυσκολότερους του παιχνιδιού.
Μιλάμε για ένα εκπληκτικά πλούσιο περιεχόμενο, που μπορεί να πατά στα χνάρια των προηγούμενων τίτλων, αλλά τα παρουσιάζει αρμονικά και βελτιωμένα παράλληλα με ολοκαίνουργια στοιχεία, όπως είναι το rng στα όπλα και οι νέες μάχες.
Οι μάχες δυστυχώς δεν μας ικανοποίησαν πλήρως. Αυτό οφείλεται κυρίως στο άβολο manual lock on σύστημα, στην αναντιστοιχία των επιθέσεων και αμυντικών κινήσεων, αλλά και στη σχετικά αργή ανταπόκριση. Όπως αναφέραμε και πιο πριν, ο Bayek είναι πολύ πιο αποκρίσιμος στις κινήσεις του, αυτό όμως δεν ισχύει καθολικά, αφού στις μάχες, που απαιτούνται αστραπιαίες κινήσεις, πολλές φορές δεν καταφέρναμε να συγχρονίσουμε το parry για παράδειγμα. Επιπρόσθετα, το dodge είναι λίγο άτσαλο, όπως και τα περισσότερα animations και δεν είναι σαφώς ορισμένο, αφού πολλές φορές θα κάνετε τούμπες και άλλες απλά θα κινηθείτε ελάχιστα. Αυτό σημαίνει ότι θα πατάτε μανιωδώς πολλές φορές το αντίστοιχο κουμπί, αλλά δεν θα μπορείτε να αποφύγετε την επίθεση του αντιπάλου. Τα killing animations φτιάχνουν την κατάσταση, ενώ όταν δουλεύει το σύστημα με τις αντεπιθέσεις, όλα βαίνουν καλώς.
Το σύστημα μάχης θα το εξετάσετε στην πλήρη έκτασή του και σε αρκετά boss fights που έχει ο τίτλος (κάτι σπάνιο για τη σειρά). Θα βρεθείτε αντιμέτωποι με επιβλητικές φιγούρες, που όμως ως επί το πλείστον απαιτούν κοινή τακτική. Συνολικά, οι μάχες διαθέτουν αρκετή ποικιλία, όμως του λείπει η στιβαρότητα, που διαθέτουν άλλοι ανταγωνιστικοί τίτλοι. Επιπρόσθετα, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να βλέπαμε τους εχθρούς να επηρεάζονται από συγκεκριμένα στοιχεία, πχ. κάποιοι να επηρεάζονται περισσότερο από τη φωτιά κλπ.
Ο τίτλος διαθέτει άπειρα side quests, τα περισσότερα εκ των οποίων θα πρέπει να τα ανακαλύψετε μόνοι σας. Αν θέλετε να ριχτείτε στη μάχη ενάντια στους Ancients (main quest), καλό θα ήταν να βελτιώνετε το level σας τακτικά για να μην μένετε πίσω. Αυτό σημαίνει να κάνετε και κάποια side quests, αλλά όχι όλα απαραίτητα. Κάποιοι μπορούν να ολοκληρώσουν το παιχνίδι στις 20 ώρες. Εμείς ακολουθήσαμε τον δρόμο που υποδείκνυε το παιχνίδι και ήμασταν πάντα στο suggested level, ενώ εξερευνήσαμε εκτενώς 4-5 περιοχές από τις 20-25 περίπου που έχει ο τίτλος. Ολοκληρώσαμε το παιχνίδι στις 40 ώρες και με περίπου 70 quests (main + side) ολοκληρωμένα. Άνετα μπορεί να φτάσει κάποιος τις 60, αφού έχουμε αφήσει πάρα πολλά side quests στην άκρη.
Η Ubisoft ήδη προσθέτει περιεχόμενο δωρεάν με daily challenges, που συνήθως είναι μια αποστολή του Rada, ενός εμπόρου, που θα γνωρίσετε στο παιχνίδι, αλλά πρόσφατα είδαμε και μια μάχη με τον θεό Anubis, που για να την φέρετε εις πέρας, καλό θα είναι να είστε κοντά στο level 40 και αν την ολοκληρώσετε θα λάβετε ένα πολύ όμορφο κομμάτι εξοπλισμού.
Τεχνικός Τομέας
To Assassin’s Creed Origins είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς τίτλους που έχουμε δει ως τώρα και σίγουρα από τους πιο όμορφους για φέτος. Τα μοντέλα των βασικών χαρακτήρων είναι εκπληκτικής ποιότητας, ενώ στα cutscenes, που δείχνουν τα δόντια τους (κυριολεκτικά και μεταφορικά), φαίνεται η δουλειά που έχει γίνει. Υπάρχει σαφής βελτίωση στην ποικιλία και στο περιεχόμενο που βλέπετε επί της οθόνης σε σχέση με προηγούμενους τίτλους, ενώ το μοντέλο φωτισμού κάνει θαύματα με το physically based rendering. Τα όπλα και οι πανοπλίες φαίνονται απίστευτα.
Οι τοποθεσίες διακρίνονται από μια φυσικά μεγάλη ποικιλία, η οποία περιλαμβάνει ποτάμια, παλάτια, πόλεις, χωριά, άμμους, πυραμίδες, ερήμους και θάλασσες με τα ταξίδια σας πραγματικά να φαίνονται αυθεντικά, καθώς θα ταξιδέψετε νύχτα και μέρα (μπορείτε να επιλέξετε και εσείς την αλλαγή της ώρας).
Μακράν το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του τίτλου είναι το draw distance, που για πρώτη φορά βλέπουμε τέτοια έκταση γύρω σας, όχι μόνο στη σειρά, αλλά και γενικότερα σε παιχνίδια του είδους. Η λεπτομέρεια πέφτει σε πολύ μακρινές αποστάσεις, αλλά και πάλι χρησιμοποιούνται assets, που “καλύπτουν” πολύ όμορφα το αποτέλεσμα.
Στην έκδοση PS4 Pro δεν παρατηρήθηκαν γενικότερες πτώσεις στο framerate, πέρα από μερικά cutscenes και κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις που είχαμε πολλά να συμβαίνουν ταυτόχρονα επί της οθόνης. Φαίνεται να έχει βελτιωθεί μάλιστα η κατάσταση αρκετά με τα patches που ήδη έχουν κυκλοφορήσει.
Τέλος, ο τίτλος κάνει πολύ καλή χρήση του depth of field τόσο αρτιστικά, όσο και για να καλύπτει ατέλειες. Και μιας και αναφερθήκαμε στις ατέλειες, θα λέγαμε ότι έχουμε κάποια θεματάκια με τα animations των χαρακτήρων και κυρίως του Bayek, όταν σκαρφαλώνει ειδικότερα, ενώ αυτό που αφαιρεί αρκετούς πόντους από το παιχνίδι είναι οι NPCs. Έχοντας δει παιχνίδια πλέον όπως το Witcher 3 και το Horizon Zero Dawn, όπου οι δευτερεύοντες χαρακτήρες διαθέτουν εξαιρετική λεπτομέρεια και κινήσεις, οι αντίστοιχοι του Origins φαίνονται κάπως χάρτινοι. Είναι σαφώς βελτιωμένοι σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, αλλά θεωρούμε ότι είναι ένα από τα στοιχεία που κρατούν τον τίτλο πίσω.
Η AI, που αποτελεί κλασικό σημείο γκρίνιας για τους επικριτές, μας άφησε ικανοποιημένους αυτήν τη φορά. Το οπτικό πεδίο των εχθρών έχει βελτιωθεί ιδιαίτερα, ενώ διατηρείται ακόμα “διασκεδαστικό” και ρεαλιστικό αφού δεν σας βλέπουν όταν είστε στις 90 μοίρες από το βλέμμα τους ή και πιο πίσω. Από την άλλη σας επιτίθενται όλοι μαζί και φαίνεται να κινούνται στρατηγικά, χωρίς να μπλέκονται.
Τα bugs δεν λείπουν, με αισθητό το clipping παντού (αν και δεν ενοχλεί ιδιαίτερα), κάποια περίεργα animations ενίοτε ή κάποιος χαρακτήρας που… πετάει. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε νέο Unity και για τον όγκο της δουλειάς, τα όσα λάθη είδαμε δικαιολογούνται σε τέτοιο τίτλο. Πριν τα τελευταία updates βέβαια, πρέπει να αναφέρουμε ότι το παιχνίδι έβγαλε error screen 3 φορές στο πρώτο 5ωρο, ενώ είχαμε και ένα soft reset. Οι τελευταίες όμως 30+ ώρες ήταν απροβλημάτιστες σε τέτοιο επίπεδο.
Η μουσική είναι αρκετά καλή με κάποια αξιομνημόνευτα themes, αλλά δεν φτάνει κάποια από τα κλασικά πλέον κομμάτια προηγούμενων τίτλων. Οι αιγυπτιακές μελωδίες προφανώς έχουν την τιμητική τους, αλλά πλέον είναι περισσότερο συνοδευτικές, παρά τραβούν την προσοχή. Παρατηρήσαμε κάποια λάθη στη μίξη, όπου η μουσική ακουγόταν περισσότερο από τις ομιλίες ή κάποιες φορές που ακουγόταν μουσική εκεί που δεν θα έπρεπε. Τίποτα σημαντικό όμως.
Οι ομιλίες είναι και πάλι σε εξαιρετικά επίπεδα, όχι τόσο με την ποιοτικά μέτρια κωδικοποίηση (η οποία φυσικά είναι κατανοητή επιλογή λόγω όγκου), αλλά κυρίως λόγω των ηθοποιών, με τον Bayek να “δίνει ρέστα” με την εκφραστικότητα του. Η Aya είναι επίσης σε πολύ καλά επίπεδα, όπως και οι περισσότεροι δευτερεύοντες. Λεπτομέρειες όπως το “μαφλάρισμα” της φωνής μέσα από μάσκες ή υφάσματα, αν επιλέξετε τέτοια στολή είναι κερασάκι στην τούρτα και τις εκτιμάμε ιδιαίτερα.
Οι “κομπάρσοι” Έλληνες με την επιτηδευμένα “ελληνικότερη” προφορά ακούγονται οικείοι στα αυτιά μας και οι περισσότεροι ικανοποιούν με την ερμηνεία τους, χωρίς να σημαίνει ότι δεν ακούγονται και παρατράγουδα. Συνολικά όμως, πρόκειται για έναν ιδιαίτερα δουλεμένο τομέα, στον οποίο πατά γερά το τίτλος.
Συμπέρασμα
To Assassin’s Creed Origins ήταν μια ακόμα αναγέννηση της σειράς και αυτήν τη φορά ήταν επιτυχημένη. Ο Ashraf Ismael και η υπόλοιπη ομάδα μπορούν να είναι υπερήφανοι γιατί κατάφεραν και έδωσαν ένα παιχνίδι, που επαναπροσδιορίζει επιτυχώς τη σειρά, δείχνοντας το μέλλον για τις άλλες ομάδες της Ubisoft, που θα μας δώσουν (αναπόφευκτα) τους αμέσως επόμενους τίτλους.
9/10
