Πληροφορίες
Τίτλος: The Persistence
Διαθέσιμο σε: PlayStation 4 (Απαιτείται PlayStation VR)
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Firesprite
Εκδότρια Εταιρεία: Firesprite
Είδος: Action / Adventure / Horror
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 24 Ιουλίου 2018
Η εικονική πραγματικότητα έχει πια μπει στη ζωή μας. Παρόλα αυτά, ακόμη υπάρχουν διάφορα άλυτα –για την ώρα- προβλήματα. Τα βασικότερα είναι: η μικρή διάρκεια και το μικρό περιεχόμενο των παιχνιδιών, η πιθανότητα ζαλάδας, η μοναχικότητα, τα μέτρια γραφικά και τα περίεργα συστήματα χειρισμού και ιδίως κίνησης. Μην ανησυχείτε όμως. Το νέο αποκλειστικό παιχνίδι για PSVR, το The Persistence, είναι εδώ για να δείξει τον δρόμο. Ναι, το The Persistence λύνει τα περισσότερα προβλήματα των παιχνιδιών εικονικής πραγματικότητας και κάνει το μέλλον τους να φαίνεται πολλά υποσχόμενο.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, το The Persistence είναι ένα horror/action/stealth μίγμα, με roguelike στήσιμο και randomly generated επίπεδα. Η εταιρεία ανάπτυξης είναι υπεύθυνη για το The Playroom VR και το Run Sackboy! Run!, μεταξύ άλλων. Με το The Persistence, σηματοδοτείται απομάκρυνση από το ύφος που συνήθιζε η εταιρεία.
The Persistence ονομάζεται ένα τεράστιο διαστημικό σκάφος, που μας φέρνει στο μυαλό το Nostromo του Alien, αμέσως. Το όχημα βρίσκεται κοντά σε μία μαύρη τρύπα και η έλξη της προκαλεί τραγικές συνέπειες. Το πλήρωμα είναι νεκρό και ένας μηχανισμός κλωνοποίησης έχει αρχίσει να παράγει διάφορα παραμορφωμένα πλάσματα. Εμείς χειριζόμαστε την Zimri Eder, ή μάλλον τους κλώνους της και προσπαθούμε να σώσουμε το σκάφος και να γυρίσουμε στη Γη με ασφάλεια.
Όταν ακούμε για κλώνους, εκτός από τη Ντόλι και το Star Wars, σκεφτόμαστε τα roguelikes. Η χρήση των αντίγραφων του κεντρικού χαρακτήρα είναι μία κλασική μέθοδος δικαιολόγησης της roguelike φύσης ενός παιχνιδιού. Το σώμα μας είναι αναλώσιμο· αν πεθάνουμε, ο επόμενος κλώνος μας παίρνει τη σκυτάλη, διατηρώντας κάποια χαρακτηριστικά του προηγούμενου.
Το σενάριο του The Persistence είναι αδιάφορο, όμως δεν έχει σημασία, γιατί βρίσκεται εκεί μόνο ως βασικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στήνεται το gameplay. Δεν μας απασχολεί πολύ, ούτε και ενοχλεί.
Ξεκινώντας την αποστολή μας, βρισκόμαστε σε ένα κεντρικό Hub όπου μπορούμε να κάνουμε τα μόνιμα upgrades και customizations του χαρακτήρα μας. Πριν πάμε σε οτιδήποτε άλλο, όμως, επιλέγουμε τον τρόπο χειρισμού. Κάπου εδώ να δώσουμε εύσημα στην εταιρεία ανάπτυξης για την προσπάθεια που έκανε, όσον αφορά τη λειτουργικότητα του VR. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές επιλογές: standard, snap και comfort. Το standard είναι ό,τι πιο κοντινό σε κλασικό FPS, με στοιχεία VR παιχνιδιού. Ο χειρισμός και η περιήγηση των χώρων θυμίζει το γνωστό σύστημα χειρισμού των παιχνιδιών πρώτου προσώπου (το PlayStation Move δεν είναι συμβατό). Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στην κίνηση σε VR περιβάλλον και η Firesprite δεν τους άφησε απ’έξω. Το standard mode δεν είναι η ιδανική επιλογή για όσους επηρεάζονται και ζαλίζονται εύκολα από την εικονική πραγματικότητα, είναι όμως ο καλύτερος τρόπος παιχνιδιού.
Τα άλλα δύο modes κάνουν την κατάσταση πολύ πιο άνετη και μειώνουν τις πιθανότητες να σταματήσουμε να παίζουμε πρόωρα, λόγω motion sickness. Δεν είναι κατώτερα ποιοτικά και απολαμβάνουμε το παιχνίδι, με όποιο και αν διαλέξουμε. Επίσης, στα options μπορούμε να παραμετροποιήσουμε το παιχνίδι όσο θέλουμε, εκτός των τριών modes, για να το φέρουμε εντελώς στα μέτρα μας. Οι επιλογές είναι πολλές και κάνουν μεγάλη διαφορά.
Το comfort mode είναι μάλλον η μέση λύση. Παίζοντας με αυτόν τον τρόπο, το παιχνίδι μοιάζει αρκετά με κλασικό FPS, όμως οι περιστροφές γίνονται πολύ πιο απότομα. Όσο και αν ακούγεται λάθος και η λέξη «απότομα» να φέρνει ανακατοσούρα, το σύστημα δουλεύει. Γενικά, οι αργές περιστροφές είναι ένα από τα σημεία που φέρνουν ζαλάδα στα VR παιχνίδια. Μικρές αλλαγές όπως αυτή, κάνουν την κίνηση πιο εύκολη. Το snap πάει ακόμη παραπέρα και εξαφανίζει εντελώς τις περιστροφές, κάνοντάς τες άμεσα, σε fixed γωνίες περιστροφής.
Στα options βρίσκουμε κι άλλες επιλογές, όπως τα vignettes και το πόσο έντονα θα είναι. Έτσι, όταν κινούμαστε, η περιφερειακή μας όραση καλύπτεται από μαύρες σκιές, οι οποίες βοηθούν αρκετά. Η παραμετροποίηση δεν σταματά εκεί, καθώς υπάρχει η δυνατότητα μετατροπής πολλών στοιχείων.
Η Firesprite δεν αρκέστηκε στον χειρισμό και τα διάφορα οπτικά κόλπα για να κάνει την εμπειρία πιο άνετη. Όταν δεχόμαστε damage, το εφέ είναι πολύ προσεκτικά σχεδιασμένο και δεν μας κάνει να νιώθουμε άσχημα. Επίσης, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το level design, το οποίο έχει αρνηθεί εντελώς τις σκάλες κάθε μορφής. Όταν ανεβοκατεβαίνουμε διάφορους ορόφους, η μετάβαση γίνεται στιγμιαία, με teleporters.
Η στόχευση των εχθρών γίνεται με την κίνηση του κεφαλιού (όπως και η συλλογή αντικειμένων και το άνοιγμα κουτιών)· υπάρχει μονίμως ένας μικρός στόχος, ο οποίος βρίσκεται εκεί που κοιτάμε. Ο στόχος αυτός, δεν είναι φτιαγμένος σε δύο διαστάσεις. Έχουμε έναν τρισδιάστατο στόχο, ο οποίος εφαρμόζεται πολύ πετυχημένα στις διάφορες επιφάνειες και είναι εξαιρετικά βοηθητικός. Έτσι, μέσω εμπνευσμένων λεπτομερειών σαν αυτή, καταφέρνουμε να συνηθίσουμε τον πετυχημένο χειρισμό πολύ πιο εύκολα.
Η κίνηση στους χώρους γίνεται εντελώς ελεύθερα, κάτι που δεν συνηθίζεται σε VR παιχνίδια. Παρόλα αυτά, υπάρχει και το γνωστό πλέον teleport, που μας μεταφέρει σε συγκεκριμένα σημεία, όπου κοιτάμε τη δεδομένη στιγμή (μέσα στο range βέβαια). Εδώ, όμως, η τηλεματοφορά είναι ένα από τα skills του χαρακτήρα μας, με upgrades και cooldown.
Γενικά, η συνολική δουλειά που έχει γίνει όσον αφορά το κομμάτι της εικονικής πραγματικότητας και του χειρισμού, είναι εκπληκτική. Το The Persistence είναι στημένο πάνω σε ένα από τα καλύτερα συστήματα χειρισμού που έχουμε δει σε VR παιχνίδι μέχρι στιγμής.
Ο χειρισμός γίνεται ακόμη καλύτερος, χάρη στην εξαιρετική λειτουργικότητα του παιχνιδιού. Δεν υπάρχουν τα προβλήματα που συναντάμε αρκετές φορές όσο φοράμε τη μάσκα της εικονικής πραγματικότητας. Το κεντράρισμα δεν χάνεται, μπορούμε να περιστρεφόμαστε πανεύκολα, να κοιτάμε προς κάθε κατεύθυνση και να κινούμαστε ελεύθερα στον χώρο. Ακόμη, μπορούμε να παίζουμε εξίσου άνετα ενώ καθόμαστε σε καρέκλα, ή στα όρθια. Χρειαζόμαστε περισσότερα παιχνίδια με τόσο καλές επιδόσεις σε VR.
Κάτι που χρειαζόμαστε, επίσης, στην εικονική πραγματικότητα, είναι ο καλογυαλισμένος οπτικός τομέας. Το The Persistence τα πάει πολύ καλά και εδώ. Τα textures, τα μοντέλα των χαρακτήρων και οι χώροι του διαστημικού οχήματος είναι πολύ καλοσχεδιασμένα και ο εξαιρετικός φωτισμός βοηθάει πολύ. Η εικόνα του The Persistence, είναι από τις καλύτερες που έχουμε δει ενώ παίζουμε σε VR. Σαν να μην έφταναν αυτά, ο τεχνικός τομέας δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Το μόνο αρνητικό είναι πως ο σχεδιασμός των εχθρών είναι κάπως generic και δεν έχει πρωτοτυπία. Το ίδιο το σκάφος, παρόλο που απαρτίζεται από σχεδόν πανομοιότυπους χώρους, δεν γίνεται εύκολα βαρετό. Θυμίζει αρκετά το Αlien και το Dead Space και, παρόλο που δεν έχει καινοτομίες, είναι ικανοποιητικό σαν background. Βέβαια, ίσως κουράσει μερικούς παίκτες.
Ξεκινώντας, λοιπόν, το πρώτο μας playthrough, μπαίνουμε σε ένα από τα decks του The Persistence, αφήνοντας πίσω το κεντρικό Hub. Κάθε deck έχει τις κεντρικές αποστολές (συνολικά οι αποστολές είναι πέντε), μερικές παράπλευρες δραστηριότητες, κάποια μυστικά και πολύ loot. Οι εχθροί κυκλοφορούν στα διάφορα δωμάτια και μόλις μας εντοπίσουν, αντιδρούν ανάλογα με το είδος τους. Μπορεί οπτικά να μην είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντες, όσον αφορά τη συμπεριφορά τους όμως τα πράγματα είναι καλύτερα. Η AI είναι πολύ απλή, αλλά επαρκής. Μερικοί αντίπαλοι, μόλις μας βλέπουν τρέχουν καταπάνω μας. Άλλοι, κρύβονται και επιτίθενται ξαφνικά. Υπάρχουν και μεταλλαγμένοι που πυροβολούν με όπλα, ενώ άλλοι έχουν πιο ιδιαίτερες ικανότητες, όπως το να είναι αόρατοι ή να εκρήγνυνται. Μερικές φορές, κάποιος εχθρός έτυχε να κολλήσει σε έναν τοίχο ή κάτι παρόμοιο, ευτυχώς όμως τέτοια προβλήματα μάς έτυχαν σπάνια. Εξίσου σπάνια μπορεί να πετύχουμε αντικείμενα να έχουν εμφανιστεί μέσα σε τοίχους και να μην μπορούμε να τα πάρουμε.
Ακόμη, οι τρόποι με τους οποίους οι εχθροί μάς εντοπίζουν διαφέρουν από είδος σε είδος. Γενικά, αντιλαμβάνονται την παρουσία μας πολύ εύκολα και το παιχνίδι μάς κάνει ξεκάθαρο το πότε μας είδαν. Στο μεγαλύτερο μέρος του The Persistence, προσπαθούμε να κινηθούμε στα κρυφά. Ειδικά στην αρχή, το stealth παίζει μεγάλο ρόλο. Αφού παίζουμε σε VR, εκμεταλλευόμαστε τις δυνατότητές του και όταν κοιτάμε τον χώρο, κρυμμένοι σε κάποια γωνία, το κάνουμε πραγματικά, με το σώμα μας. Το παιχνίδι μάς προτρέπει να κινούμαστε στις σκιές, αφού κάθε stealth kill μάς δίνει πολλά resources.
Εκτός από τα stealth kills, έχουμε πολλούς τρόπους να βρούμε loot. Κάθε γωνιά είναι γεμάτη, ενώ υπάρχουν και αρκετά πιο κρυμμένα σημεία. Το level design βοηθάει, καθώς υπάρχουν αρκετά μονοπάτια. Ακόμη, συναντάμε βόμβες, παγίδες και άλλους κινδύνους. Το loot χωρίζεται σε μερικά αντικείμενα, με τα οποία αγοράζουμε όπλα και upgrades. Τα upgrades του χαρακτήρα είναι μόνιμα και παραμένουν μετά από κάθε θάνατο. Υπάρχουν και αρκετά schematics με τα οποία ξεκλειδώνουμε καινούριες στολές και μοναδικές, πολύ χρήσιμες ιδιότητες που ταιριάζουν σε κάθε στυλ παιξίματος. Επίσης, σε συγκεκριμένα σημεία, μπορούμε να βρούμε νέους hosts και έτσι αλλάζουμε σώμα, έχοντας διαφορετικές ιδιότητες με τον καθένα. Το customization είναι αρκετό και οι ιδιότητες ενδιαφέρουσες, ενώ τα resources που πρέπει να μαζέψουμε για να ξεκλειδώσουμε το καθετί, δεν είναι υπερβολικά πολλά και βρίσκονται σχετικά εύκολα. Το grinding είναι περιορισμένο, με λίγα λόγια.
Τα όπλα δεν είναι μόνιμα. Σε κάθε playthrough, πρέπει να τα βρούμε από την αρχή. Κάποιες φορές τα πετυχαίνουμε κρυμμένα στον χώρο, άλλες πέφτουν από τους εχθρούς ενώ μπορούμε και να τα αγοράσουμε σε ειδικούς σταθμούς. Αφού αγοράσουμε κάποιο, πρέπει να περιμένουμε λίγη ώρα μέχρι να ξαναχρησιμοποιήσουμε τον σταθμό και έτσι δεν μπορούμε να κάνουμε κατάχρηση. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα αναβάθμισης των όπλων, με μόνιμα upgrades. Μπορεί όταν πεθάνουμε να χάνουμε το κάθε όπλο, όμως μόλις το αποκτήσουμε σε επόμενο playthrough, αν έχουμε αγοράσει κάποιο upgrade, αυτό παραμένει.
Πρέπει να πούμε πως τα όπλα είναι πολλά και υπέροχα. Εκτός από απλά πολυβόλα και πιστόλια, υπάρχει ένα πολύ ισχυρό revolver και βαρυτικές χειροβομβίδες. Ακόμη, έχουμε τη δυνατότητα να μετατρέψουμε τους αντιπάλους σε συμμάχους μας και να μπούμε σε καταστροφικό rage, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους ορούς. Μερικά από τα πιο ισχυρά όπλα, είναι πραγματικά διασκεδαστικά. Βρίσκουμε ένα κυκλικό πριόνι που μετατρέπει τους εχθρούς σε σκόνη και ένα όπλο που καρφώνει τους εχθρούς στους τοίχους. Το αγαπημένο μας, όμως, είναι ένα όπλο που σηκώνει τους εχθρούς στον αέρα και μπορούμε να τους κοπανάμε στους τοίχους, κουνώντας το κεφάλι μας σαν να κάνουμε headbanging.
.jpg)
Το design του The Persistence δεν μας επιτρέπει (από την αρχή τουλάχιστον), να γίνουμε πολεμική μηχανή. Οι σφαίρες, ιδίως πριν αγοράσουμε τα upgrades, είναι πολύ περιορισμένες. Παρόλα αυτά, τα όπλα είναι αρκετά καταστροφικά. Έτσι, την περισσότερη ώρα κρυβόμαστε, μετά βρίσκουμε ένα όπλο, νιώθουμε και είμαστε πανίσχυροι, όμως αυτό κρατάει λίγο και μετά είμαστε κυνηγημένοι και φοβισμένοι ξανά. Το σύστημα λειτουργεί πετυχημένα και προσφέρει πολλή ένταση και διασκέδαση.
Σε γενικές γραμμές, κινούμαστε αργά. Δεν εννοούμε μόνο την ταχύτητα της πρωταγωνίστριας, η οποία είναι όντως αργή. Πρέπει να σχεδιάζουμε κάθε μας κίνηση, ώστε να επιβιώσουμε. Πριν μπούμε σε ένα δωμάτιο, μπορούμε να το σκανάρουμε με μία από της ιδιότητές μας, ώστε να δούμε τι μας περιμένει στο περίπου. Επίσης, ο χάρτης είναι πολύ βοηθητικός και λειτουργικός. Σιγά σιγά αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τα διάφορα είδη των εχθρών, μόνο από τις σιλουέτες τους. Έτσι, επιλέγουμε τα κατάλληλα όπλα και τη σωστή στρατηγική ώστε να αντιμετωπίσουμε τους επικείμενους κινδύνους.
Εκτός από την μάχη με ranged όπλα, υπάρχει και η melee προσέγγιση. Μπορούμε να κάνουμε μία αμυντική κίνηση και να αντεπιτεθούμε με ένα είδος counter attack. Το teleport βοηθάει αρκετά, ώστε να αποφεύγουμε τα χτυπήματα. Μόλις μάθουμε καλά το σύστημα χειρισμού, τα όπλα και τις ιδιότητές μας, οι μάχες γίνονται ακόμη πιο διασκεδαστικές.
.jpg)
Το Τhe Persistence είναι ένα horror παιχνίδι. Στηρίζεται κυρίως στην ατμόσφαιρά του και στα jump scares. Οι ήχοι και η έντονη μουσική χτίζουν την τρομακτική ατμόσφαιρα. Οι κραυγές των μεταλλαγμένων μάς ενημερώνουν πως βρίσκονται κοντά και μας προκαλούν ανησυχία. Δυστυχώς, τα κόλπα που κάνει το παιχνίδι για να μας τρομάξει είναι περιορισμένα και έτσι σταματάει να είναι τρομακτικό σύντομα αν και η ένταση και η αδρεναλίνη παραμένουν.
Τα παιχνίδια σε VR είναι, γενικά, πιο τρομακτικά από τα κλασικά. Αυτό συμβαίνει επειδή μας βάζουν εντελώς μέσα και αισθανόμαστε πως είμαστε μόνοι μας στο δωμάτιο, χαμένοι στον κόσμο τους. Αυτό, ισχύει και για το The Persistence. Παρόλα αυτά, υπάρχει τρόπος να το κάνουμε λιγότερο τρομακτικό και μοναχικό. Το The Persistence παίζει σε multiplayer, μέσω ενός δωρεάν application σε smartphones. Έτσι, μπορούν να παίξουν, εκτός από εμάς και άλλοι τέσσερις το πολύ παίκτες. Αυτοί, παίρνουν τον ρόλο hacker και ελέγχουν τα διάφορα συστήματα του διαστημικού σκάφους, μέσω του κινητού τους. Μπορούν να μας ενημερώσουν για τα περιεχόμενα των επόμενων δωματίων, να μας δείχνουν με markers tα διάφορα αντικείμενα και να κάνουν tag toυς εχθρούς.
Ακόμη, μαζεύοντας πόντους μαζί με εμάς, αποκτούν διάφορες ιδιότητες. Υπάρχει η δυνατότητα να κάνουν αντιπερισπασμούς, ακόμη και να παγώνουν προσωρινά τους αντιπάλους. Τα πάντα γίνονται άμεσα και η επικοινωνία μεταξύ της οθόνης που βλέπουμε στο VR και αυτής που βλέπουν οι υπόλοιποι παίκτες στα κινητά, είναι άψογη. Η βοήθεια που παίρνουμε είναι πολύτιμη και κάνει τα πάντα πιο εύκολα, ενώ η διαδικασία είναι πολύ διασκεδαστική για όλους.
.jpg)
Εκτός από το να μας βοηθούν, οι δευτερεύοντες παίκτες μπορούν να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Μπορούν να κλείνουν τα φώτα στις χειρότερες στιγμές, να φέρνουν τους εχθρούς κοντά μας, ακόμη και να εμφανίζουν επιπλέον κινδύνους, μαζεύοντας περισσότερους πόντους στην πορεία. Όλο το σύστημα με το application λειτουργεί εκπληκτικά και ταιριάζει απόλυτα στο gameplay του The Persistence. Έτσι, μπορούμε να παίξουμε το παιχνίδι με παρέα, είτε είναι gamers είτε όχι, καθώς η εφαρμογή είναι πολύ απλή, έχει πεντακάθαρο interface και είναι εύκολη στην εκμάθηση.
Αν κλείσουμε το application (και αν μπει η οθόνη σε sleep mode, δυστυχώς), η πρόοδος του παίκτη στο smartphone χάνεται και πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή. Αυτό, όμως δεν είναι μεγάλο πρόβλημα καθώς τα διάφορα upgrades είναι εύκολο να αποκτηθούν. Στο βασικό παιχνίδι, η πρόοδος δεν χάνεται. Το loot και οι αναβαθμίσεις του χαρακτήρα μένουν μόνιμα και το ίδιο ισχύει και για την ολοκλήρωση των αποστολών. Μόλις τελειώσουμε με το πρώτο deck, δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε την αποστολή του σε επόμενο playthrough. Ο μόνος λόγος για να επισκεφτούμε ξανά τις ήδη ολοκληρωμένες πίστες, είναι για να μαζέψουμε εξοπλισμό και loot ώστε να καταφέρουμε να περάσουμε τα πιο δύσκολα τμήματα που έρχονται αργότερα. Ψάχνοντας όλα τα δωμάτια, μπορούμε να βρούμε και shortcuts ώστε να πηγαίνουμε απευθείας στα πιο προχωρημένα decks, απευθείας.
Οι αποστολές παρουσιάζουν ενδιαφέρον και αποτελούνται από διασκεδαστικές δραστηριότητες -είναι τα μόνα scripted τμήματα που θα συναντήσουμε. Η δυσκολία τους είναι αυξημένη σε σχέση με αυτή των απλών encounters, όμως ποτέ δεν είναι υπερβολική. Παρόλο που το The Persistence είναι στημένο ως roguelike, υπάρχει τερματισμός. Μετά το τέλος, ξεκλειδώνεται το πιο δύσκολο mode, το survival. Η διάρκεια του The Persistence διαφέρει από αυτή των περισσότερων VR παιχνιδιών: είναι απόλυτα ικανοποιητική. Ένα πλήρες playthrough, χωρίς να πεθάνουμε καθόλου, διαρκεί περίπου 4 ώρες. Δεν πρόκειται, όμως, να τελειώσουμε τα decks με την πρώτη. Πρέπει πρώτα να μαζέψουμε αρκετά resources και να κάνουμε αναβαθμίσεις, ώστε να είναι πιο εύκολο να φτάσουμε στον τερματισμό.
.jpg)
Συνολικά, το campaign του The Persistence φτάνει άνετα τις 8 ώρες. Για διάρκεια VR παιχνιδιού και σε συνδυασμό με την τιμή του στα 29.99 ευρώ, είμαστε ολοκληρωτικά ικανοποιημένοι. Σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, η αίσθηση της επίτευξης των στόχων και της προόδου είναι πολύ καλά στημένη και δεν γίνεται ποτέ βαρετό. Ακόμη, σε κάθε playthrough, το σκάφος, οι εχθροί και το loot διαφέρουν, καθώς δημιουργούνται τυχαία και έτσι δύο playthroughs δεν είναι ακριβώς ίδια. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφοροποιήσεις και τελικά δεν νιώθουμε πως αλλάζουν πολλά πράγματα.
Συμπέρασμα
Το The Persistence είναι ένα από τα λίγα παιχνίδια σε VR που δεν μοιάζει με demo. Είναι ένας ολοκληρωμένος τίτλος με ικανοποιητική διάρκεια και αρκετό περιεχόμενο, σε καλή τιμή. Ο χειρισμός και οι ρυθμίσεις του VR είναι από τα καλύτερα που έχουμε δει, όπως και ο οπτικός και τεχνικός τομέας. Επίσης, το The Persistence είναι πολύ διασκεδαστικό. Μπορούμε να το απολαύσουμε μόνοι ή με παρέα, με το άψογο companion app. Ο μόνος λόγος για να μην παίξει κανείς το The Persistence, είναι το να επηρεάζεται πολύ εύκολα από τρομακτικά παιχνίδια. Αν αντέχει το στομάχι σας, σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Το The Persistence είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει σε VR.
8/10
