Δικαστική απόφαση σταθμός για τα ιατρικά δεδομένα αλλά με πολλά ευτράπελα σχετικά με τη δικαστική σκέψη, αποτελεί υπόθεση η οποία συζητήθηκε πρόσφατα σε δικαστήριο της Θεσσαλονίκης.
Όπως εξηγεί ο γνωστός ποινικολόγος Νίκος Διαλυνάς, «μια γυναίκα, η Β.Π, έμεινε έγκυος τον Σεπτέμβριο του 2010. Μαζί με τον σύζυγό της, πήγαν σε μαιευτήρα γυναικολόγο επαρχιακής πόλης, ο οποίος διατηρεί και γυναικολογική κλινική μαζί με έναν άλλο γιατρό.
Στις 16 Μαΐου του 2011 ώρα 9 το βράδυ έχοντας συμπληρώσει την 40 η εβδομάδα , κατόπιν σύστασης του γυναικολόγου της πήγε στην κλινική του συνοδευόμενη από τον άντρα της για να γεννήσει. Έγινε τεχνίτη ρήξη θυλακίου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διαρροή ελαφρώς κεχρωσμένου αμνιακού υγρού.
Τελικά ο τοκετός ολοκληρώθηκε κολπικά και όχι με καισαρική τομή. Το παιδί δεν έκλαψε, ήταν ωχρό, χωρίς μυϊκό τόνο, και εμφάνιζε ταχύπνοια. Η παιδίατρος έκανε αμέσως ενέργειες ανάνηψης, χορήγησε οξυγόνο και τελικά απέκτησε το παιδί αναπνοή και διακομίστηκε αμέσως στην μονάδα εντατικής της νεογνολογικής κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Εκεί το παρέλαβαν με υποξική ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια. Εμφάνισε σπασμούς και του έδωσαν αντιεπιληπτική αγωγή.
Τελικά παρουσίασε εγκεφαλική παράλυση με μορφή τετραπληγίας, ψυχοκινητική καθυστέρηση και απουσία λόγου.
Το παιδί λοιπόν σήμερα έχει ποσοστό αναπηρίας 80% και οι γονείς κινήθηκαν δικαστικά εναντίον του γυναικολόγου και της ιδιωτικής κλινικής. Το δικαστήριο μετά από πραγματογνωμοσύνη κατέληξε στα εξής δύο πρωτόγνωρα και μοναδικά μέχρι σήμερα συμπεράσματα που αποτελούν και την απόφασή του:
Α). Η αδυναμία να τεθούν στη διάθεση του δικαστηρίου τα πρωτότυπα καρδιοτοκογραφήματα με αξιόπιστη αναγραφή σε αυτά του χρόνου έναρξης, αποδίδεται σε δόλο των γιατρών. Oι γιατροί ισχυρίστηκαν ότι τα πρωτόπτυπα καρδιοτοπογραφήματα εκλάπησαν από αγνώστους δράστες από το χρηματοκιβώτιο της κλινικής. Επίσης αυτός που παρέδωσε αντίγραφα των καρδιοτοκογραφημάτων ήταν ο γιός του γυναικολόγου και παραδέχονται οι γιατροί ότι ο χρόνος έναρξης παρακολουθήσεων του νεογνού είναι εσφαλμένος και οφείλεται σε παραδρομή του γιατρού.
Για πρώτη φορά λοιπόν επιβάλλεται ποινή στους γιατρούς, επειδή δεν τήρησαν το καθήκον αληθείας στη δίκη, χρηματική ποινή ποσού 1.000 ευρώ, η οποία περιέρχεται στο δημόσιο, ως δημόσιο έσοδο και διατάσσεται η επίδοση της αποφάσεως στο Υπουργείο Οικονομικών.
Β).Το δικαστήριο παρόλ’ αυτά απέρριψε την αγωγή εις βάρος των γιατρών διότι δεν προσκομίστηκε το παθολογικό καρδιοτοπογράφημα του εμβρύου. Δηλαδή αυτό για το οποίο αποδίδει δόλο στους γιατρούς που δεν το παρέδωσαν. »
Ο συνήγορος υπεράσπισης του ζευγαριού καταλήγει: «Η απόφαση αυτή σε πρώτο βαθμό είναι πρωτότυπη και μοναδική διότι, πρώτον για πρώτη φορά επιβάλλεται σε γιατρούς χρηματικό πρόστιμο 1.000 ευρώ στον καθένα, διότι δόλια δεν παρέδωσαν το πρωτότυπο καρδιοτοπογράφημα. Είναι όμως πρωτότυπη διότι παρόλο που υπάρχει δόλος στην μη παράδοση του καρδιοτοπογραφήματος απορρίπτει την αγωγή διότι δεν απεδείχθη με τη μη προσκόμιση του καρδιοτοπογραφήματος αμέλεια των γιατρών, οι οποίοι εξαφάνισαν το καρδιοτοπογράφημα. Η απόφαση αυτή αποτελεί την αρχή και μόνο. Θα περιμένω δύο ημέρες μετά τη δημοσιοποίησή της και στη συνέχεια βέβαια, αφού προβώ σε ότι ορίζει ο νόμος για να την προσβάλω θα καταθέσω αναφορά στον αρμόδιο επιθεωρητή του Αρείου Πάγου και θα τη δημοσιεύσω σε όλα τα περιοδικά της χώρας, μήπως κάνω λάθος εγώ και δεν σκέφτομαι σωστά».
