«Μια ακόμη γυναίκα κραυγάζει να γεννήσει με σεβασμό το μωρό της», όπως καταγγέλλεται στο Παρατηρητήριο Μαιευτικής Βίας.
Σε ανακοίνωσή του αναφέρεται:
Επιθυμεί, να γεννήσει το δεύτερο μωρό της- μετά απο καισαρική με την μέθοδο ΦυΤΜΑΚ- σε δημόσια δομή υγείας.
Όμως της αρνούνται… μονόδρομος γι¨αυτή η δεύτερη καισαρική τομή.
Σας παραθέτουμε το email που έλάβε το Παρατηρητήριο Μαιευτικής Βίας.
*Καλημέρα. Θέλω να μοιραστώ με όλες τις μανούλες και την δική μου “Επίπονη” (ψυχολογικά και σωματικά) εμπειρία γέννας.
Στο πρώτο μου παιδάκι τα έφερε έτσι η ζωή και αποφάσισα να το κρατήσω μόνη μου με την στήριξη ευτυχώς της οικογένειας μου και του τότε γυναικολόγου μου που δέχτηκε να αναλάβει όλα τα έξοδα μέχρι την γέννα όμως λόγο ότι ήταν ιδιωτικός δεν κατάφερα να βρω τα χρήματα για ιδιωτική κλινική.
Να προσθέσω ότι τότε έμενα εκτός Αθηνών και δεν υπήρχε γυναικολόγος δημοσίου στο νησί παρά μόνο ιδιωτικός. Φτάνοντας λοιπόν στις δύο τελευταίες εβδομάδες κύησης έψαχνα κλινική και γιατρό στην Αθήνα να με αναλάβει και σε όλα τα νοσοκομεία αρνούνταν να με αναλάβουν λέγονταςι ότι έπρεπε να έχω ανοίξει καρτέλα μέχρι τον 5ο μήνα και να έχω βρει γιατρό του νοσοκομείου ώστε να με παρακολουθεί για να γεννήσω εκεί, παρόλο ότι είχα ΟΛΕΣ τις απαραίτητες εξετάσεις για να γνωρίζουν το ιστορικό της εγκυμοσύνης που ήταν ΤΕΛΕΙΑ.
Ο μόνος τρόπος για να γεννήσω λοιπόν ήταν να πάω σε εφημερεύον και να με ξεγεννησει ο ευημερευοντας γιατρός και έτσι έτρεχα στην κατάσταση μου και χωρίς μέσο από νοσοκομείο σε νοσοκομείο κάθε δύο μέρες (έτσι έπρεπε μου έλεγαν) για να μου βάζει χέρι κάλπικα-λες και ήμουν αγελάδα-κάθε μαια και γιατρός, ώστε να μετρήσουν τον τραχηλο, γιατί ήταν ο μόνος τρόπος μέτρησης-εποχη 2018- να δουν αν γεννάω. Κάθε δύο μέρες που ήταν να πάω έτρεμα στην ιδέα αυτή και έκλαιγα στους γιατρούς παρακαλώντας για έστω μια κολπική εξέταση και όχι 100 που μου έκαναν.
Στις 40 εβδομάδες μία μαία με παρέπεμψε στο ……. που γνώριζε έναν γιατρό.
Μιλώντας μαζί του τηλεφωνικός μου κάνει εισαγωγή για πρόκληση την επόμενη μέρα 40+2 μέρες στις 6 το πρωί. Μέχρι τις 14.00 το μεσημέρι και εφόσον είχε περάσει Όλο το προσωπικό από τον “κόλπο” μου, σφαδαζοντας στους πόνους και χωρίς επισκληριδιο, πέρασε ο διευθυντής της κλινικής με ψαχουλεψε και εκείνος, κάτι είπε στον γιατρό και πέντε λεπτά αργότερα ήρθε και μου είπε ο γιατρός ότι μπαίνουμε καισαρική γιατί το παιδί δεν κατεβαίνει και ΣΤΕΓΝΩΝΕΙ και είναι επικίνδυνο. Μεσα στο φόβο μου δέχτηκα και έτσι μπήκα χειρουργείο. Το μετά;
1) Δεν μου έφεραν το μωρό να το θηλασω γιατί είπαν δεν επιτρέπεται μετά την καισαρική.
2) Έκλαιγα για παυσιπονη ένεση και Δεν μου έδινε η υπεύθυνη αν δεν έφευγε ο κόσμος που είχε έρθει να με δει. Και έτσι τους έδιωξα άρον άρον.
3) Έρχονταν και μου πατούσαν την κοιλιά με δύναμη για να μπει η μήτρα στη θεση της λέγαν χωρίς παυσιπονες.
4) Η μαία με πίεζε να δώσω ξένο γάλα και πιπίλα γιατί από την αϋπνία του θηλασμού κλπ θα έπεφτα κάτω (φυσικά δεν δέχτηκα) και έτσι Λόγο κακής ψυχολογίας σηκώθηκα μετά από δύο μέρες για να περπατήσω και δεν μπορούσα να ενεργηθω. Έκατσα 5 μέρες σε αυτή την κόλαση. Εμπειρία που δεν θέλω να θυμάμαι, το μυαλό μου το έχω σταματήσει στην στιγμή που είδα την κόρη μου για να ξεχνάω.
Τώρα λοιπόν είμαι έγκυος ξανά στο δεύτερο μωράκι μου, είμαι 35 εβδομάδων, από την αρχή προσπάθησα να βρω γιατρό δημοσίου να με αναλάβει για ΦΥΤΜΑΚ και όλοι μου έλεγαν μόνο ιδιωτικά γιατί κανένα δημόσιο νοσοκομείο δεν αναλαμβάνει ευθύνη. Δεν έχω να δώσω τα 3.000€ που μου ζητάνε και έτσι το όνειρο μου και το δικαίωμα μου να γεννήσω φυσικά αποπνέει άλλη μία φορά και κάθε εβδομάδα που περνάει νιώθω σαν πρόβατο που περιμένει την σφαγή του. Τέλος του μήνα Οκτωμβρίου με βάζουν για χειρουργείο, αρνούμαι να το πιστέψω σε σημείο να μη θέλω να γεννήσω και φυσικά όλο αυτό έχει επιπτώσεις και στην κόρη μου που με βλέπει στα πρόθυρα κατάθλιψης και επηρεάζετε και εκείνη όπως και στο αγέννητο μωρό μου.
Αγαπώ πολύ τα παιδιά και μια δεύτερη καισαρική μου μειώνει τα ποσοστά για μια τρίτη εγκυμοσύνη, κάθε χειρουργείο μου παίρνει παιδιά, ΠΟΙΟΣ έχει το δικαίωμα να σου στερήσει τα παιδιά σου? Να σου πει πως δεν μπορείς να κάνεις άλλα παιδιά!!!!! Επιπλέον ΠΟΊΟΣ στερεί και το δικαίωμα στους μπαμπάδες να μη ζήσουν την πιο όμορφη μέρα της ζωής τους, την γέννηση του παιδιού τους δίνοντας σου κουραγιο ώστε να παίρνεις δύναμη ότι θα τα καταφέρεις ????? ΠΟΙΟΣ θα είναι υπεύθυνος για την επιλόχειος κατάθλιψη μου? Είμαι σίγουρη θα φτάσει σε τέτοιο βαθμό η ψυχολογία μου αν περάσω πάλι τα ίδια.
ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που μου αρνείται την γυναικεία μου φύση, το δικαίωμα μου να γεννήσω ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΆ όπως το λέει η λέξη ενώ δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα υγείας?? Θα το αναλάβει κανείς?? Δεν νομίζω και αυτό πονάει βαθιά. Μπορεί να μην προλάβω και εγώ όπως η Α.Β. με όλες τις διαδικασίες που ίσως πάρουν πολύ χρόνο, που δεν έχω, όμως θα ήθελα να δώσω μια κραυγή σε κάθε μητέρα να μιλήσει και να διεκδικήσει το δικαίωμα της στο φυσιολογικό τοκετό.
Ίσως η επόμενη να τα καταφέρει.
Με εκτίμηση
Β. Χριστακοπουλου»
Πηγή: eimaimaia.gr
