Στο αρχαίο θέατρο Δελφών, πέρα από τη σημασία που είχε λόγω της γεωγραφίας του στον αρχαίο κόσμο, διαμορφώθηκε και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το σημερινό κοινό το θέατρο. Σε αυτό για πρώτη φορά το ζεύγος Σικελιανού, το 1927, κάλεσε το κοινό να απαρνηθεί τα μαλακά βελούδα και να παρακολουθήσει τον «Προμηθέα Δεσμώτη» καθήμενο στα άβολα αρχαία μάρμαρα. Ήταν η πρώτη παράσταση αρχαίου δράματος στο «φυσικό» της χώρο, που εξελίχθηκε σε αυτή τη συνήθεια του καλοκαιριού όπου να κοινωνεί στο θέατρο σε αρχαία στασίδια από τη μία άκρη της χώρας στην άλλη. Όμως το αρχαίο θέατρο των Δελφών σίγησε για άλλη μία φορά το 1975 όταν έκλεισε η σκηνή λόγω.

Αύριο θα αντηχήσει ξανά ο θεατρικός λόγος και η μουσική στο θέατρο από 37 χρόνια μετά με ένα ιντερμέτζο το 1992 όταν φιλοξενήθηκε εορταστική μουσική εκδήλωση για να τιμηθεί η σημαντική επέτειος της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την έναρξη της μεγάλης ανασκαφής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στο χώρο των Δελφών. Πρόκειται για τη θεατρικο-μουσική εκδήλωση που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου που θα αντηχήσουν ξανά από τη σκηνή στο κοίλο του θεάτρου αποσπάσματα από έργα του αρχαίου δράματος και μελωδίες κορυφαίων Ελλήνων και ξένων συνθετών. «Ο πολιτισμός θα μας σώσει, θα βοηθήσει για να βγούμε από τη δεινή θέση στην οποία βρισκόμαστε. Ό,τι επενδύουμε στον πολιτισμό, θα το κερδίσουμε», τόνισε στη χθεσινή συνέντευξη Tύπου με αφορμή τη λειτουργία του θεάτρου ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Κώστας Τζαβάρας. Δίπλα του βρισκόταν ο πρόεδρος και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών, Γιώργος Λούκος, ο οποίος και εξομολογήθηκε πως παρά τις αμφιβολίες του «Όταν πήγα στο θέατρο, ο χώρος με νίκησε». Η γενική γραμματέας του ΥΠO Λίνα Μενδώνη τόνισε πως το να ανοίξει το θέατρο ενός από τα πιο ιερά σημεία της αρχαιότητας ήταν ιδέα της υπηρεσιακής υπουργού Πολιτισμού Τατιάνας Καραπαναγιώτη να γίνει δηλαδή «κάτι συμβολικό σε μια τόσο δύσκολη εποχή για την Ελλάδα». Θεωρεί επίσης ότι «Είναι μία ευτυχής συγκυρία η εκδήλωση αυτή, με όλο το βάρος των συμβολισμών της», επειδή όπως εξήγησε η παράσταση είναι συμβολική και πραγματοποιείται λίγο πριν ξεκινήσουν οι εργασίες αναστύλωσης του θεάτρου. Όπως διευκρίνισε η Λίνα Μενδώνη ότι σε συνεργασία με το σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ έχει γίνει ήδη μελέτη αποκατάστασης του θεάτρου. Η μελέτη εφαρμογής προϋπολογισμό 1,3 εκατ. ευρώ έχει εγκριθεί και στη συνέχεια το έργο θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και θα πρέπει να ολοκληρωθεί έως τα μέσα του 2015.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τώρα για την παράσταση στη σκηνή τις «σπονδές» θα τελέσουν οι ηθοποιοί Γιάννης Βογιατζής, Νίκος Καραθάνος, Ελένη Κοκκίδου, Λυδία Κονιόρδου, Όλια Λαζαρίδου, Μάγια Λυμπεροπούλου, Βασίλης Παπαβασιλείου, Ρένη Πιττακή, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου. Το τι θα παρουσιάσουν οι ηθοποίοι το επέλεξαν μόνοι τους, όπως είπε ο Γιώργος Λούκος. «Είναι συγκινητικό να ακουστεί ξανά η μουσική σε αυτό το θέατρο, να ξαναλειτουργήσει» είπε η Λυδία Κονιόρδου. Η Ρένη Πιττακή θυμήθηκε πως είχε βρεθεί στο αρχαίο θέατρο των Δελφών, σαράντα χρόνια πριν ήμουν «κλωσόπουλο» στους «Όρνιθες» του Tέχνης. Στο θέατρο θα παρουσιάσει μία παράβαση από τους Όρνιθες και όπως είπε θα δώσει την ευκαιρία «να δούμε τους Ορνιθες του Αριστοφάνη και να αναπτερωθούμε. Να ξαναδούμε τη Νεφελοκοκκυγία που φτιάξαμε και που φτάσαμε». Χείμαρος στο λόγο του, ο αειθαλής Γιάννης Βογιατζής θυμήθηκε πως έχει παίξει σπουδαίο θέατρο στους Δελφούς ως μέλος της παράστασης, την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» το 1957. Ενώ παρατήρησε πως «οι αρχαίοι Έλληνες ήταν πολύ λιγότεροι σε πληθυσμό από σήμερα, αλλά είχαν χτίσει τεράστια θέατρα πολλών χιλιάδων θέσεων. Το πρώτο στοιχείο εκείνης της κοινωνίας δεν ήταν τυχαίο πως ήταν το θέατρο».

Με μουσική θα ντύσει την εκδήλωση το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο – αποτελούν οι Γιώργος Δεμερτζής (βιολί α’), Δημήτρης Χανδράκης (βιολί β’), Ντέιβιντ Μπόγκοραντ (βιόλα) και ‘Αγγελος Λιακάκης (τσέλο) – όπου και θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα σε ένα συνδυασμό με ελληνικές μελωδίες του Μορίς Ραβέλ, με τη συμμετοχή της σοπράνο Λένιας Ζαφειροπούλου και το Κουιντέτο για κλαρινέτο του Μότσαρτ, με τη συμμετοχή του Διονύση Γραμμένου.

Θα ερμηνεύσει τις “Πέντε Ελληνικές Μελωδίες” του Ραβέλ με τη συμμετοχή της σοπράνο Λένιας Ζαφειροπούλου και το Κουιντέτο για κλαρινέτο του Μότσαρτ με τη συμμετοχή του διακεκριμένου κλαρινετίστα Διονύση Γραμμένου. «Τα αρχαία θέατρα χρησιμοποιήθηκαν και μουσικά, και αυτός που πεισματικά τα εγκαινίασε ήταν ο Δημήτρης Μητρόπουλος από τη δεκαετία του 1930 στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, της Σπάρτης κ.α.» είπε ο Γιώργος Δεμερτζής, ο οποίος και είπε πως «του χρόνου το πιο κατάλληλο έργο για το χώρο τον Απόλλωνα Μουσηγέτη του Στραβίνσκυ από ορχήστρα Εγχόρδων».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το αρχαίο θέατρο των Δελφών βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του ιερού του Πυθίου Απόλλωνος σε επαφή με τον περίβολο του τεμένους. Η μορφή του πρώτου θεάτρου, που κατασκευάσθηκε στο χώρο δεν μας είναι γνωστή. Αργότερα, τον 4ο αι. π.Χ., κτίσθηκε το πρώτο πέτρινο θέατρο και ακολούθησαν πολλές επισκευές του. Τη σημερινή του μορφή, με τη λιθόστρωτη ορχήστρα, τα λίθινα εδώλια και τη σκηνή έλαβε κατά τους πρώιμους ρωμαϊκούς χρόνους, το 160/159 π.Χ., όταν ο Ευμένης Β΄ της Περγάμου χρηματοδότησε τις κατασκευαστικές και επισκευαστικές εργασίες που έγιναν στο μνημείο. Τον 1ο αι. μ.Χ. η πρόσοψη του προσκηνίου διακοσμήθηκε με ζωφόρο, στην οποία απεικονίζονταν οι άθλοι του Ηρακλή. Φιλοξενούσε μουσικούς και δραματικούς αγώνες, στο πλαίσιο των θρησκευτικών εορτών των Πυθίων.

Διαιρείται με το διάζωμα σε δύο ζώνες, από τις οποίες η ανώτερη έχει 8 σειρές εδωλίων και η κατώτερη 27. Οι δύο ζώνες χωρίζονται με ακτινωτές κλίμακες, σε έξι κερκίδες η επάνω και σε επτά η κάτω, συνολικής χωρητικότητας 5.000 θεατών. Στη σύγχρονη επόχη εκτός από τις Δελφικές Γιορτές του 1927 και του 1930 το αρχαίο θέατρο των Δελφών δόθηκε περιορισμένος αριθμός παραστάσεων, από το Εθνικό Θέατρο (Οιδίπους Τύραννος, 1951, σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή), το Θέατρο Τέχνης (Πέρσες, 1967 και Όρνιθες, 1967, σκηνοθεσία Κάρολου Κουν) και άλλους θιάσους. Τιμές εισιτηρίων από 15 ευρώ έως 30 ευρώ. Φοιτητικό 10 ευρώ.

πηγή: Express

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης