Είναι παράδοση σχεδόν, κάθε καλοκαίρι οι οπαδοί των ομάδων να περιμένουν με αγωνία δύο πράγματα. Ένα τις μεταγραφές παικτών και δύο τις κληρώσεις της Ευρώπης για να κάνουν τα πλάνα τους μέχρι που μπορούν να φτάσουν!
Φέτος όμως, αυτός ο Μαρινάκης βρε παιδί μου το παράκανε!
Κάνει επίθεση παντού. Και δεν είναι ότι φέρνει απλά για να φέρει. Φέρνει παιχταράδες. Λες και δεν υπάρχει αύριο λειτουργεί.
Μια λογική εξήγηση είναι ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου πια για τον Ολυμπιακό, αφού έχει ξεφύγει πλέον από τα ελληνικά σύνορα, να γίνει ένα από τα πολύ δυνατά ευρωπαϊκά ονόματα.
Πώς θα γίνει αυτό; Όχι απλά με μια καλή πορεία. Αλλά με κατάκτηση ευρωπαϊκού τροπαίου. Όχι του τσάμπιονς λιγκ για να μην παρεξηγιόμαστε. Ο Ολυμπιακός και κάθε ελληνική ομάδα ας μην κρυβόμαστε, δεν είναι σε θέση ακόμη να “χτυπήσει” ομάδες σαν την Μπάγερν, Ρεάλ, Τσέλσι, Μπαρτσελόνα κτλ. Να τις νικήσει μπορεί. Να τις αντιμετωπίσει σε διπλούς νοκ άουτ αγώνες είναι δύσκολο, εκεί που η εμπειρία, το όνομα και άλλοι παράγοντες παίζουν ρόλο.
Όμως υπάρχει κι άλλο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Αυτό του Γιουρόπα. Όπου ο στόχος της κατάκτησης είναι πιο εφικτός.
Το ερώτημα βέβαια είναι τι επιλέγεις όταν είσαι στους ομίλους. Επιλέγεις να πας όσο πιο μακριά γίνεται στο τσάμπιονς λιγκ ή επιλέγεις να βγεις τρίτος στον όμιλο ώστε να συνεχίσεις στο γιουρόπα;
Οι στόχοι μπαίνουν από την αρχή της χρονιάς.
Ένας ευρωπαϊκός τίτλος βέβαια ανεβάζει τις μετοχές όχι μόνο της ομάδας αλλά και του προέδρου, ο οποίος τα επόμενα χρόνια, θα έχει και το όνομά του συνδεδεμένο με τον Δήμο Πειραιά! Εκεί ανεβαίνει και το όνομα της πόλης όπως και το πρεστίζ.
Στα υπόλοιπα που ακούγονται στο εσωτερικό περί εγκληματικών οργανώσεων, στημένα παιχνίδια κτλ, είναι για να γελάμε όλοι μαζί και να καταλαβαίνουμε πόσο καίει τους υπόλοιπους η γύμνια τους.
Ο καθρέφτης όλων είναι η Ευρώπη και ο ντόρος που γίνεται. Όσο ο Μαρινάκης, φέρνει παίκτες που συζητάει η Ευρώπη, αλλά και που συνδυάζει και την ουσία μαζί(βλέπε προκρίσεις σε επόμενους γύρους), τόσο οι υπόλοιποι θα “σκυλιάζουν” με το δικό τους χάλι. Είναι η γνωστή παροιμία με την κατσίκα του γείτονα!
Αλλά όπως σε όλες τις μπίζνες έτσι και στη μπάλα, ο ισχυρός κερδίζει. Εκείνος που έχει μαζέψει το καλύτερο προσωπικό, θα έχει και καλύτερη απόδοση.
Τώρα αν οι άλλοι, επίδοξοι μεγιστάνες και μη, μπορούν να χρησιμοποιούν τα Μέσα προπαγάνδας για να μειώσουν τον αντίπαλο και να κρύψουν τις δικές τους αδυναμίες.
Όμως έχουν σκεφτεί πως μπορεί ο Μαρινάκης να πάρει ανάποδες και να στήσει κι εκείνος ένα Μέσο προπαγάνδας, που όπως στην μπάλα θα “μαζέψει” ότι καλύτερο κυκλοφορεί και σ αυτόν τον τομέα;;;
