Το ιδανικό σενάριο για ελληνικό τελικό!

Το ονειρευόμαστε χρόνια. Από τα μέσα της δεκαετίας του 90, όταν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ήταν στα φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και αναγκαστικά έπαιζαν αντίπαλοι στους ημιτελικούς.
Όλοι έλεγαν ότι πρόκειται για ένα άδικο σύστημα της διοργανώτριας αφού δεν υπήρχε λόγος να μην είναι δύο ομάδες της ίδιας χώρας σε έναν τελικό.
Φέτος, το σενάριο αυτό είναι πάρα, μα πάρα πολύ πιθανό.
Οι δύο ομάδες μας, που ξέχωρα από την εσωτερική αντιπαλότητα, είναι οι δύο κορυφαίες ομάδες μπάσκετ στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, έδειξαν με την απόδοσή τους, πως μπορούν έστω και με αυτό το «κουτσουρεμένο» μπάτζετ να κοντράρουν στα ίσια τους πανάκριβους αντιπάλους τους.
Και είναι αυτές οι επιτυχίες των τελευταίων ετών, που έχουν βάλει στο DNA των ομάδων τη στόφα του νικητή.
Τώρα πια, το άγχος, η πίεση, η βαριά μπάλα πάει στην άλλη μεριά.
Ο Ολυμπιακός των πολλών τραυματισμών φέτος και χωρίς Λο και Περπέρογλου στους κρίσιμους αγώνες με την Ρεάλ, απέδειξε ότι παίζει ως πρωταθλητής Ευρώπης και μπορεί να κάνει την τεράστια ανατροπή.
Ο Παναθηναϊκός του άπειρου προπονητή Αλβέρτη, δείχνει πως η φανέλα είναι αρκετά βαριά για να παραδοθεί στην ΤΣΣΚΑ των εκατομμυρίων.
Αν οι δύο ομάδες μας το καταφέρουν να «σπάσουν» την έδρα των αντιπάλων τους στο πιο κρίσιμο παιχνίδι, εκεί που η πίεση του κόσμου ίσως αποδειχθεί όπλο στα χέρια των δικών μας, τότε ίσως πάμε σε έναν ελληνικό τελικό στο Μιλάνο.
Στους ημιτελικούς ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει την Μπαρτσελόνα και ο Παναθηναϊκός την Μακάμπι. Σε δύο νοκ άουτ παιχνίδια.
Μακάρι να καταφέρουμε φέτος να δούμε έναν ιστορικό τελικό ανάμεσα στις δύο καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, μιας που η χώρα μας έχει κατακτήσει τις 3 τελευταίες φορές το τρόπαιο(1 Πάο, 2 ΟΣΦΠ) και είναι σε συνεχόμενα φάιναλ φορ.
Πρώτα όμως ας γίνει το τελευταίο βήμα. Με την ίδια ψυχή που έπαιξαν στις έδρες τους, να παίξουν και εκτός. Άλλωστε δεν πάνε ως φαβορί. Δεν θα τους πει κανείς τίποτα αν αποκλειστούν. Ότι κατάφεραν μέχρι τώρα, είναι άξιο συγχαρητηρίων.
Μακάρι!