Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρεμιέρα είχα την χαρά να παρακολουθήσω χθες το βράδυ στον κινηματογράφο Odeon, στο πλαίσιο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας». Τα δύο βραβεία (κοινού και επιτροπής) στο Σάντανς, και το βραβείο του τμήματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα» στις Κάννες, αποτέλεσαν την αφορμή για να παρακολουθήσω το «Fruitvale Station». Μια ταινία που είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία του Oscar Grant του 22χρονου μαύρου άντρα που τα ξημερώματα της 1ης Ιανουαρίου του 2009, σκοτώθηκε από την σφαίρα ενός λευκού αστυνομικού, στην πλατφόρμα ενός σταθμού τρένων του Όκλαντ, στην διάρκεια ενός ελέγχου ρουτίνας που οδήγησε σε μια σοκαριστική πράξη βίας.
Η ταινία ανακινεί για ακόμη μία φορά το θέμα της ρατσιστικής προκατάληψης που εξακολουθεί να υφίσταται στην καρδιά των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, με μία πολύ πειστική ερμηνεία και ο Ryan Coogler με μία αρκετά ξεκάθαρη σκηνοθετική ματιά, σε κάνουν να πιστέψεις πως αυτό που παρακολουθείς δεν είναι απλά μια ταινία βασισμένη στο γεγονός, αλλά πως παρακολουθείς το ίδιο το γεγονός την στιγμή που συμβαίνει.
Το «Fruitvale Station» είναι μια ταινία που στην ανάγνωσή της πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του πολλά ερωτηματικά τα οποία όσες φορές και αν έχουν ειπωθεί, μένουν ακόμη αναπάντητα. Γκετοποίηση, ρατσισμός, προκατάληψη, βία. Για κάποιους το αμερικάνικο όνειρο, είναι μάλλον εφιάλτης. Μια ταινία η οποία αντλεί αφορμή από ένα θλιβερό περιστατικό και μετατρέπεται σε «μανιφέστο» για την αξία της ανθρώπινης ζωής.
