Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Έφριξε το Πανελλήνιο με όσα είπε σε συνέντευξή του ο Δημήτρης Αγραβάνης·

μιλώντας στην ιστοσελίδα «debut.gr»,

ο πρώην μπασκετμπολίστας τού Ολυμπιακού και νυν τού Προμηθέα Πάτρας,

εξαπέλυσε αήθη επίθεση προς τον Ντέϊβιντ Μπλατ,

λέγοντας -μεταξύ άλλων- ότι..:

«Με τον Μπλατ δεν θα ήθελα ποτέ να ξανασυνεργαστώ.

Σίγουρα για ’μένα είναι ο χειρότερος προπονητής που είχα.».

 

Μιλάμε για το απόλυτο αίσχος·

μία δήλωση έμπλεη μικροψυχίας, αναλγησίας και ποταπής εκδικητικότητας.

Όχι,

η συγκεκριμένη αξιολόγησή μου δεν εμπίπτει σε θέματα τεχνικής φύσεως,

ούτε θεωρώ πως οι προπονητές πρέπει να χαίρουν ασυλίας

για τις (όποιες) επιλογές τους.

 

Όμως, εδώ έχουμε να κάνουμε με «χολή» αισχίστου είδους,

καθώς πρόκειται για καραμπινάτη εκδοχή τής πάνσοφης αρχαίας παροιμίας

«Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται.».

 

Ο Ντέϊβιντ Μπλατ αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας·

μία εν’ δυνάμει εκφυλιστική και θανατηφόρα νόσο,

που ο ίδιος βρήκε την ψυχική δύναμη να γνωστοποιήσει

και έγινε σύμβολο τού Παγκόσμιου Αθλητισμού για τη θαρραλέα στάση του.

Η συμπεριφορά τού Αγραβάνη είναι αποκρουστική και επονείδιστη,

διότι

-πέρα από τις ενστάσεις

που ενδεχομένως δικαιούται να έχει για τον πρώην προπονητή του

σε επαγγελματικό επίπεδο-

δεν σεβάστηκε έναν άνθρωπο που έχει χτυπηθεί από ανίατη ασθένεια.

 

*** Θα χρησιμοποιήσω αντιπαραβολή,

ώστε να τονίσω το μέγεθος τού ατοπήματος..:

Με δεδομένο ότι ο ΛεΜπρον Τζέϊμς και ο Μπλατ είχαν συνεργαστεί στους «Καβαλίερς»,

υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα ο κορυφαίος σταρ τού «Ν.Β.Α.»

να μιλούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο για τον πάλαι ποτέ κόουτς του;

Ούτε κατά διάνοια.

 

Κι όμως, το έπραξε κάποιος Αγραβάνης,

που από σαθρής καθέδρας εξετόξευσε το δηλητήριό του

και απέδειξε ότι ως άνθρωπος -και συνεπαγωγικά ως αθλητής- είναι ΛΙΓΟΣ.

 

Πού να φανταζόταν ο Ντέϊβιντ Μπλατ όταν ερχόταν στην Ελλάδα,

ότι θα προσβαλλόταν από αρρώστια που δεν επιδέχεται θεραπεία

και συνάμα θα υποβαλλόταν στην τοξικότητα τού «#mexri_telous»

και των δηλώσεων τού κάθε τυχάρπαστου μπασκετμπολίστα…

Πού να φανταζόταν ότι θα αντιμετωπιζόταν σαν στυγνός εγκληματίας…

Ε, λοιπόν,

οι αδελφοί Αγγελόπουλοι απ’ τη μία,

και ο Αγραβάνης από την άλλη,

εφρόντισαν να εμπλουτίσουν με τις πλέον οδυνηρές μεθόδους τη φαντασία τού Μπλατ.

 

*** Βεβαίως, η συνέντευξη τού Αγραβάνη αποτελεί πολυεπίπεδο «Βατερλό»,

καθώς υπάρχουν πλείστα ακόμη σημεία

-δευτερευούσης σημασίας σε σχέση με το θέμα που ήδη θίξαμε-

τα οποία βρίθουν αντιφατικότητας, υποτέλειας, γελοιότητας,

εγωκεντρισμού και επιδειξιομανίας.

Ας δούμε ενδεικτικώς κάποια από αυτά…

 

«Όλοι, όταν άκουσαν το όνομα “Μπλατ”,

θεώρησαν ότι έρχεται άλλος ένας μεγάλος προπονητής μετά τον κόουτς Σφαιρόπουλο.

Η ομάδα ξεκίνησε καλά. Έπαιζε σχετικά καλά. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό.

Όμως, έβλεπες ότι δεν γινόντουσαν κάποια πράγματα σωστά.

Άλλαξε τελείως η ομάδα.

Εκεί που βασιζόταν στο ελληνικό στοιχείο

και με πέντε-έξι πολύ καλούς ξένους παίκτες πήγαινε κάθε φορά “Final-4”,

πήγες τώρα να αλλάξεις τη φιλοσοφία της ομάδας.

Έτσι, πρέπει να είσαι έτοιμος και για αποτυχία.

Φυσικά, η αποτυχία ήρθε,

όπως ερχόταν και στα χρόνια

που ο Ολυμπιακός βασιζόταν παραπάνω σε ξένους παίκτες.

Καλώς ή κακώς, οι ξένοι είναι πάρα πολύ καλοί παίκτες.

Όμως, δεν θα πονέσουν το ίδιο την ομάδα,

όπως την πονάει ο Βασίλης (Σπανούλης), ο Γιώργος (Πρίντεζης)

και όλοι οι Έλληνες παίκτες.».

 

Σχόλιο:

Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε,

ότι η επίσημη θέση τής «Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός»

-την οποία θέση είχε υϊοθετήσει και ο Αγραβάνης-

εφωτογράφιζε ως υπεύθυνους για την κακή πορεία τού συλλόγου

τον Βασιλακόπουλο και τον «ευνοούμενό» του, τον Παναθηναϊκό.

Τώρα ενημερωνόμαστε,

ότι εν’ τέλει έφταιγαν οι πολλοί ξένοι παίκτες

που ενετάχθησαν στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ χωρίς να πονάνε την ομάδα.

 

«…Λοιπόν, να ξεκινήσουμε από το καλοκαίρι,

που εγώ μέσα μου πίστευα ότι

-και για μένα, αλλά και για τον Ολυμπιακό-

δεν θα ανανεώναμε γιατί έμαθα ότι θα μείνει ο κόουτς Μπλατ

και εγώ δεν ήθελα καμία σχέση μαζί του.

Ούτε ο ίδιος ήθελε μαζί μου.

Είναι ειλικρινές τουλάχιστον αυτό.

Και όσο και να θέλανε κάποια άτομα να με κρατήσουν στον Ολυμπιακό,

δεν γινόταν.

Έφυγα από εκεί με τις καλύτερες σχέσεις.

Πραγματικά, αυτοί οι άνθρωποι θα είναι για πάντα στη καρδιά μου,

γιατί εγώ ως άνθρωπος δεν ξεχνώ ούτε τι μου έχουν προσφέρει,

ούτε τι έχω προσφέρει και εγώ σε αυτούς.

Το καλοκαίρι, λοιπόν, ήμουν ελεύθερος.

Μου έκανε πολύ κακό το ότι ενώ ήμουν καλά δεν είχα παίξει

-αν εξαιρέσεις κάποια ματς στην Ελλάδα-

ώστε να δει ο κόσμος ότι ήμουν υγιής.

Όλα τα ερωτηματικά σε όλη την Ευρώπη ήταν το αν ο Αγραβάνης ήταν υγιής.

Εκεί έχασα και σε προτάσεις και σε εμπιστοσύνη.

Ήμουν πολύ κοντά στο να κλείσω στην ιταλική Κρεμόνα·

δηλαδή, είχα σχεδόν κλείσει.

Η μόνη διαφορά ήταν ότι εγώ δεν ήξερα ότι δεν αγωνίζονται στο “Eurocup”

και ότι δυστυχώς εκεί είχαν ένα ματς την εβδομάδα.

Εγώ είμαι νέος σε ηλικία. Θέλω να παίζω δύο φορές την εβδομάδα.

Εγώ προτιμώ να παίζω ματς παρά να κάνω προπονήσεις.

Εκεί είπα Θα περιμένω…» .

 

Σχόλιο:

Όσο και να θέλαν’ οι διοικούντες την «Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός»

να κρατούσαν τον σούπερ-σταρ τού Παγκοσμίου Μπάσκετ στην ομάδα τους,

αυτός δεν ήθελε την παραμικρή σχέση με τον Μπλατ

και σηκώθηκε κι έφυγε.

 

Το καλοκαίρι όλη η μπασκετική Ευρώπη ξυπνούσε και κοιμόταν με ένα ερωτηματικό:

«Ο σούπερ-σταρ Αγραβάνης έχει επιστρέψει από τον τραυματισμό του;».

Οι μεγαλύτερες ομάδες τής «Γηραιάς Ηπείρου»

εβίωναν απύθμενο στρες από την έλλειψη πληροφόρησης

και έτσι δεν κινήθηκαν για την απόκτησή του.

 

Αυτός, όμως,

απαντώντας με τον πιο ηχηρό τρόπο στον άσχετο προπονητίσκο Μπλατ,

πήγε σχεδόν να κλείσει με την υπερ-ομαδάρα Κρεμόνα·

όμως, πάνω στην απελπισία του

(εεε…, στη χαλαρή διαπραγμάτευση, ήθελα να πω),

τού είχε διαφύγει ότι η ιταλική ομάδα δεν αγωνιζόταν στο «Eurocup»

(εντάξει, δεν έχει να λέει αυτό·

ούτε η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και η «ΤΣ.Σ.Κ.Α.» παίζουν στο «Eurocup»), 

και έτσι, την τελευταία στιγμή, εματαίωσε τη συμφωνία,

διότι είναι νέος και θέλει να παίζει δύο φορές την εβδομάδα.

 

Εντύπωση προκαλεί, βέβαια, το γεγονός,

ότι και ο Ολυμπιακός

-από τον οποίον ο Αγραβάνης απεχώρησε περίλυπος ελέω Μπλατ-

έναν αγώνα δίνει φέτος ανά βδομάδα.

 

Άρα, όπως γίνεται ευκόλως αντιληπτό,

εδώ έχουμε να κάνουμε με χάσματα λογικής που φτάνουν στα όρια τής Χασμωδίας.

 

«…Ήρθε το τηλέφωνο από τον κόουτς τον Μάκη,

που με το που μίλησε αισθάνθηκα λες και όπως αισθανόμουν

όταν μου μιλούσε ο προπονητής που είχα στο εφηβικό,

που με αγαπούσε, που με πίστευε πάντα.

Έτσι ένιωσα και με τον κόουτς τον Μάκη

και πραγματικά λέω “Δεν γίνεται να μην πάω εκεί πέρα”.

Με την κουβέντα που κάναμε, είδα ότι σαν χαρακτήρες είμαστε ίδιοι.

Δηλαδή, μου είπε ότι..: “Είμαι ντόμπρος· δεν θα στη φέρω ποτέ”.

Αυτό για μένα δεν το βρίσκεις ποτέ σε προπονητή. Πολύ σπάνια.

Πραγματικά, αυτό με κέρδισε.».

 

Σχόλιο:

Εντάξει, εδώ η Φαιδρότητα βαράει «tilt».

Ποιος πήρε τηλέφωνο τον σούπερ-σταρ τού Παγκοσμίου Μπάσκετ, τον Αγραβάνη..;

«Ο κόουτς ο Μάκης».

Επαναλαμβάνω: «Ο κόουτς ο Μάκης».

 

Αφού, να φανταστείτε,

η καθημερινή προπόνηση στον Προμηθέα Πάτρας δεν ξεκινάει,

αν ο Αγραβάνης δεν δώσει μία χαϊδευτική σφαλιάρα «στον κόουτς τον Μάκη»,

καθώς οι δυο τους είναι κολλητάρια

(για την ακρίβεια, ο Αγραβάνης έχει τον πρώτο λόγο,

αλλά πού και πού αφήνει και «τον κόουτς τον Μάκη»

να κατευθύνει τα υπόλοιπα παιζάκια).

 

Και όχι μόνο αυτό·

«ο κόουτς ο Μάκης» έκανε κάτι,

που ταυτόχρονα «δεν το βρίσκεις ποτέ σε προπονητή»

και «(το βρίσκεις) πολύ σπάνια».

Είπε λοιπόν «ο κόουτς ο Μάκης»

στον σούπερ-σταρ τού Παγκοσμίου Μπάσκετ, τον Αγραβάνη..:

«Είμαι ντόμπρος· δεν θα στη φέρω ποτέ.».

 

Βεβαίως, αυτή η ατάκα γεννάει δύο φλέγοντα ερωτήματα..:

1ον) Υπάρχουν προπονητές που λένε

«Είμαι απατεώνας· θα στη φέρνω συνέχεια.»;

2ον) Αν κάποιος προπονητής πει στον αθλητή

«Είμαι απατεώνας· θα στη φέρνω συνέχεια.»,

θεωρείται απατεώνας ή ντόμπρος;

 

Και τέλος, ποια είναι η άποψη που έχει για όλα αυτά «ο κόουτς ο Μάκης»;

Πώς αισθάνεται ο αξιόλογος προπονητής τού Προμηθέα, ο Μάκης Γιατράς,

με το γεγονός ότι ο Αγραβάνης εμφανίζει τουπέ χιλίων «Μάϊκλ Τζόρνταν»;

Πώς αντιμετωπίζει ο Μάκης Γιατράς

τη συμπεριφορά τού Αγραβάνη προς τον Ντέϊβιντ Μπλατ;

Πώς αντιμετωπίζει ο Μάκης Γιατράς

τη συμπεριφορά τού Αγραβάνη προς «τον κόουτς τον Μάκη»;

 

*** Το σίγουρο είναι,

ότι με την εν’ λόγω συνέντευξη

ο Δημήτρης Αγραβάνης εισεχώρησε εθελουσίως και ισοβίως

στο «Πάνθεον των Καμένων Χαρτιών» τού Ελληνικού Μπάσκετ.

 

Θα ήταν λυπηρή ετούτη η εξέλιξη,

αλλά πώς να συγχωρήσεις την ασέβεια

που επέδειξε αυτός ο εγωκεντρικός, ψωνισμένος και φαντασμένος τυπάκος

σε έναν σημαντικό άνθρωπο που πάσχει από ανίατη ασθένεια.

Ο Αγραβάνης είναι ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΣ.

 

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης