Επιμέλεια: Άννα Δόλλαρη
Επιστρέφει στις αίθουσες του Εφετείου Χανίων αύριο (11/11) η πολύκροτη υπόθεση του εργατικού δυστυχήματος που στοίχισε τη ζωή στον 39χρονο οδηγό φορτηγού Μανώλη Αφράτη, τον Μάιο του 2020, στο Ρέθυμνο.
Το χρονικό της τραγωδίας
Ο Μανώλης Αφράτης, οδηγός γαλακτοκομικής εταιρείας, εκτελούσε δρομολόγιο σε επαρχιακό δρόμο του Ρεθύμνου, στη διαδρομή Κουρούτες – Φουρφουρά, όταν το φορτηγό που οδηγούσε εξετράπη της πορείας του και ανατράπηκε.
Το όχημα, σύμφωνα με τη δικογραφία, είχε σοβαρές ελλείψεις στη συντήρηση: τα φρένα έσπασαν, ενώ τα καθίσματα ήταν ξεβιδωμένα και οι πόρτες άνοιγαν με σκοινιά. Ο άτυχος οδηγός καταπλακώθηκε από τα καθίσματα, βάρους περίπου 150 κιλών, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.
Η απόφαση του Πρωτοδικείου
Σε πρώτο βαθμό, το δικαστήριο έκρινε ότι το δυστύχημα οφειλόταν σε έλλειψη συντήρησης του οχήματος και επέβαλε ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή στον ιδιοκτήτη της επιχείρησης.
Η εισαγγελική αγόρευση στάθηκε στο πλευρό της οικογένειας, τονίζοντας ότι οι πραγματογνώμονες της οικογένειας κατέθεσαν πλήρως τεκμηριωμένη έκθεση, σε αντίθεση με εκείνη της Τροχαίας, την οποία χαρακτήρισε «ελλιπή».
Το αίτημα της οικογένειας
Οι συγγενείς του θύματος ζητούν τη διατήρηση της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης, υπογραμμίζοντας ότι η υπόθεση ξεπερνά τα στενά όρια της προσωπικής τους τραγωδίας και μπορεί να αποτελέσει παρακαταθήκη για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στον κλάδο των μεταφορών.
«Τον έβαλαν σε φέρετρο με τέσσερις σάπιες ρόδες»
Ο αδερφός του θύματος, Στέλιος Αφράτης, περιέγραψε με συγκλονιστικές λεπτομέρειες στο Orange Press Agency τις συνθήκες του δυστυχήματος, επιδεικνύοντας φωτογραφίες από τη δικογραφία:
«Στις 21 Μαΐου του ’20, ο αδερφός μου κλήθηκε να οδηγήσει ένα φορτηγό που δεν το οδηγούσε καθημερινά. Στη διαδρομή Κουρούτες – Φουρφουρά, πάτησε φρένο, αλλά το σωληνάκι των φρένων ήταν καμένο. Το φορτηγό βγήκε εκτός δρόμου, ανέβηκε στο πρανές και ανατράπηκε. Κατά την ανατροπή, τον πλακώσανε τα ξεβίδωτα καθίσματα, 150 κιλά βάρος. Με την ταχύτητα, έγιναν ένας τόνος. Έφαγε το τιμόνι, έσπασε το παρμπρίζ για να βγει, γιατί οι πόρτες δεν άνοιγαν».
Περιγράφοντας τις στιγμές μετά το δυστύχημα, είπε:
«Με πήρε η μάνα μου και μου είπε «το παιδί μου κομμάτια». Νόμιζα ότι ήταν στο νοσοκομείο. Μετά έμαθα ότι είχε πεθάνει. Πήγα στο σημείο και βρήκα μόνο το παρμπρίζ, τα χαρτιά και τους ταχογράφους. Ήταν σαν κάποιοι να ήθελαν να το κουκουλώσουν».
«Για 25 ευρώ έχασε τη ζωή του ο αδερφός μου»
Ο Στέλιος Αφράτης κατήγγειλε ότι το φορτηγό δεν είχε καν τα βασικά στοιχεία ασφάλειας:
«Δεν είχε ελαστικά, ήταν γυαλί. Έτσι περνούσε ΚΤΕΟ. Οι βίδες στο σασί ξεβιδωμένες, το τιμόνι λιωμένο, θέση οδήγησης με μαδέρι. Και όλα αυτά σε ένα όχημα που έκανε δρομολόγια σε όλη την Κρήτη. Αν είχε συμβεί σε στάση λεωφορείου ή δίπλα σε σχολείο;».
Δείχνοντας το βιβλίο συντήρησης, πρόσθεσε:
«Σέρβις σημαίνει φίλτρα και λάδια, για να κινείται ίσα-ίσα. Για 25 ευρώ έχασε τη ζωή του ο αδερφός μου. Ένας άνθρωπος που απλώς έκανε τη δουλειά του».
«Δύο χρόνια με αναστολή, τόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή;»
Κλείνοντας, ο Στέλιος Αφράτης κατήγγειλε τη στάση του εργοδότη και τη βαρύτητα της ποινής:
«Ο ίδιος ο εισαγγελέας είπε: «Τον έβαλαν σε φέρετρο με τέσσερις σάπιες ρόδες».
Και παρ’ όλα αυτά, δύο χρόνια με αναστολή. Και έκανε και έφεση γιατί δεν του άρεσε η απόφαση. Ούτε ένα συγγνώμη στη μάνα μου, δεν είπε. Υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνει η μάνα το παιδί της;».
