Απ’ όσα άκουσα κι απ’ όσα διάβασα, αυτό που καταλαβαίνω είναι πως δεν πρέπει να καταλαβαίνω παρά μόνον αυτά που μου λένε πως πρέπει να καταλαβαίνω, έστω και αν εγώ αλλιώς τα κατάλαβα. Είμαι ανόητη ή κάπως αφελής. Αν δεν γίνομαι κατανοητή, θα προσπαθήσω να γίνω σαφής.
Ακούω συνεχώς τον πρωθυπουργό να λέει ότι δεν πρόκειται να θιγούν τα εισοδήματα των αδύνατων και μεσαίων μισθωτών και ότι το ιρλανδικό μοντέλο, που χαράτσωσε τους απλούς Ιρλανδούς μισθωτούς και συνταξιούχους, δεν έχει θέση στην ελληνική πραγματικότητα, διότι δεν υπάρχουν «λύσεις πασπαρτού»!
Ταυτοχρόνως τα ΜΜΕ λένε ότι τα μέτρα θα είναι σκληρά για τους πολίτες, και ότι εκτός από τις μειώσεις των μισθών θα γίνει και φοροεπιδρομή επί δικαίων και αδίκων. Λένε για βόμβες στα θεμέλια της ανάπτυξης της χώρας, για λαίλαπα που θα μειώσει μισθούς, λένε για τη συνεχή απαξίωση της Ελλάδας – επαίτη, που ζει με δανεικά, λένε για τραπεζίτες που αδειάζουν υπουργούς, δηλαδή για την ακρίβεια τη Λούκα Κατσέλη, επειδή το σχέδιο νόμου φιλοδοξεί να ρυθμίζονται ευνοϊκά, χάριν επιδιωκόμενης αναθέρμανσης της αγοράς, οι οφειλές επιχειρήσεων και επαγγελματιών προς τις τράπεζες, αλλά αυτές δεν θέλουν γιατί, λένε, δεν τις συμφέρει! Ωσάν, οι τράπεζες να μη φέρουν την παραμικρή ευθύνη για δάνεια που ανεξέλεγκτα έδιναν εδώ κι εκεί τόσα χρόνια, συμβάλλοντας στην εγχώρια οικονομική κρίση. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες των μεγάλων κρατών (και των μικρών) με τις δεξιές κυβερνήσεις, μπορεί να γοητεύονται από τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά δεν γοητεύονται από το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ξανά σοσιαλιστική κυβέρνηση, που, μάλιστα, έχει την τάση να παραμείνει τέτοια αντί να κρατήσει μονάχα το όνομα.
Ακούω, δηλαδή, ότι τα σκληρά μέτρα δεν βάζουν στο στόχαστρο αυτούς που δεν έχουν χρήματα αλλά αυτούς που έχουν και τα κρύβουν ή εκείνους που βγάζουν πολύ περισσότερα απ’ όσα δικαιολογεί η οικονομική κατάσταση της χώρας (π.χ. φορολόγηση των bonus των διευθυντικών στελεχών των ιδιωτικών τραπεζών στο 90%). Ακούω ότι όλοι αυτοί οι επαγγελματίες και οι βιοτέχνες και οι βιομήχανοι, που δήλωναν ετησίως λιγότερα από όσο ένας μεσαίος μισθωτός του δημοσίου τομέα (π.χ. ένας μισθωτός δηλώνει περίπου 30.000 ευρώ το χρόνο, ενώ ένας έμπορος χρωμάτων δηλώνει 12.000 αν όχι και λιγότερα), όλοι, θα κληθούν να πληρώσουν όσα πρέπει. Ακούω ότι ο μέσος μισθωτός του δημοσίου και γενικά κάθε μικρομεσαίος δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος, θα έχει να ωφεληθεί πολύ, εάν δεν χαρίζει σε κανέναν τις αποδείξεις, που βοηθούν τις διάφορες επιχειρήσεις να φοροδιαφεύγουν ανενόχλητα. Ακούω ότι τα εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ θα φορολογηθούν με συντελεστή 45%, ενώ ελαφρύνσεις θα υπάρξουν για εισοδήματα κάτω των 20.000 ευρώ. Λένε ότι τίποτα από αυτά δεν θα μπορέσει να κάνει η κυβέρνηση γιατί, λένε, δεν θα την… αφήσουν οι από μέσα και οι απ’ έξω. Άρα δεν θα αντέξει να τηρήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις, πράγμα για το οποίο μετά, βεβαίως, θα κατηγορηθεί.
Στελέχη του κυβερνητικού κόμματος από εκείνα που είναι ιδιαιτέρως προβεβλημένα και αγαπητά στα ΜΜΕ, λένε ότι τα προβλήματα δεν λύνονται με δημόσιες σχέσεις και συναντήσεις του Παπανδρέου με τον Ομπάμα, που… χρωστάει στους Κινέζους! Επίσης, λένε, σιγά, και τι θα βγει δηλαδή από τις εξεταστικές επιτροπές για τα δομημένα ομόλογα, τη Siemens, το Χρηματιστήριο, το Βατοπέδιο… Χάσιμο χρόνου, λένε! Για κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ φαίνεται πως η άποψη της Αλέκας Παπαρήγα, ότι η οικονομική κρίση με την πάταξη της διαφοράς δεν έχουν καμιά σχέση, είναι σωστή. Τώρα το αν ο διεφθαρμένος εφοριακός «τα πιάνει» από τον επιτηδευματία, επιχειρηματία, βιοτέχνη, βιομήχανο και του καθαρίζει τον φάκελο είναι άλλης παραφύσεως θέμα. Το αν για να φτιάξεις ένα στέγαστρο στη βεράντα του σπιτιού σου πρέπει να λαδώσεις την πολεοδομία, γιατί, όταν αν σε καταγγείλει ο απέναντι επειδή το σκυλί γάβγισε, είναι θέμα που εμπίπτει στην, περιέργως πώς, παράνομα διαμορφωμένη φύση του Έλληνα. Αυτό, κατά την άποψη ορισμένων πολιτικών προσώπων, δεν έχει σχέση με την εγχώρια κρίση ούτε βέβαια έχουν σχέση οι φορολογικοί παράδεισοι, στους οποίους οι επιχειρηματίες που έχουν καταφύγει, τώρα, απειλούν ότι αν φορολογηθούν θα πάνε σε άλλη χώρα. Ε, ας πάνε, λοιπόν, να βρουν αλλού την παραγωγική διαφθορά που αναζητούν.
Πάντως, το 2010, το έλλειμμα θα μειωθεί κατά 4%, άκουσα να λέει ο πρωθυπουργός κι αυτό είναι το στοίχημα της είσπραξης των φόρων από όσους μέχρι σήμερα δεν πλήρωναν και πλήρωνα μονάχα εγώ και κάτι (κορόιδα) σαν κι εμένα. Εγώ, έτσι το κατάλαβα. Λάθος κατάλαβα;
