Εξάλλου εσύ έγραφες τροπάρια για φονιάδες, για χασικλήδες ναυτικούς, για πόρνες από το Αλγέρι, για τύπους που αγόραζαν μαχαίρια για να αυτοκτονήσουν… Που να βρεις τέτοιους τώρα, όλοι αδελφές και παληκάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια και κυρίως οι μπαχαλάκηδες έφυγαν από τα Εξάρχεια, φόρεσαν άμφια και μπήκαν στις εκκλησίες σαν παπαδοπαίδια.
Όλοι κάτω από το σύνθημα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» δεν θα σου έδιναν κανένα νεύμα για να βγει, να θυμώσει το θείο πνεύμα σου που έγραφε τα θεϊκά άσματά σου…Θάνο νομίζω την ψιλιάστηκες αυτή την κανοναρχία και πήρες των οματιών σου και την έκανες, αφήνοντας μας στο έλεος μιας δεξιάς κανονικής που δεξιά κοιτάζει τον στρατό και αριστερά την αγία τράπεζα.
Ο Buñuel έλεγε πως πατρίδα και θρησκεία είναι αχτύπητο δίδυμο · βάζει όλα τα γκολ και παίζει πιο καλά και από τη Μπαρτσελόνα που σου άρεσε σαν ομάδα… Στην εξουσία μπήκαν αγγελάκια, όχι κανονικοί άνθρωποι με αδυναμίες, κουσούρια και εγωιστικά γονίδια, αυτοί από μια μετάλλαξη (μάλλον λόγω της κλιματικής αλλαγής) έχουν μόνο γονίδια συμπαθητικά (empathygenes) που νικούν κατά κράτος τις αριστερές αλλοπρόσαλλες απόψεις, καταργώντας το νόμο του Δαρβίνου (έτσι και αλλιώς δεν τον πίστευαν) που λέει πως ο άνθρωπος γεννιέται από την βία της επιθυμίας και επιβιώνει με την βία της υπεροχής πάνω στους άλλους.
Όχι Θάνο, οι Έλληνες και τα Ελληνάκια δεν καυλώνουν με φαντασιώσεις ερωτικές και ταινίες πορνό, ούτε κοιτάζουν σκληρές τσόντες στο διαδίκτυο, ούτε φωτογραφίζονται στο νόμιμο τσοντάδικο του Facebook· ξυπνούν και κοιμούνται με τα άσματα του Θούριου και δακρύζουν με την θέα της γαλανόλευκης και σταυροκοπιούνται τρις μπροστά στις εκκλησίες και τα ξωκκλήσια.Η τροχαία αντί να συλλαμβάνει τις τροχαίες παραβάσεις, μήπως θα’ ταν καλύτερα να συλλαμβάνει τους σταυροκοπούμενους, που μέσα στην θεία αυτή συνήθεια ζαλίζονται και προκαλούν ατυχήματα ίσως πιο πολλάκαι από τους μεθυσμένους.
Θάνο η χώρα έχει μπει σε ανάπτυξη, παντού βλέπεις εργοτάξια · οι Porsche και οι Bentley βγήκαν στους δρόμους ξανά, φτωχούς και πρόσφυγες δεν βλέπεις πια, είναι όλοι καλοντυμένοι και γραβατωμένοι, κανονικοί άνδρες και γυναίκες, με γούνες και σιλικόνες στα βυζιά, με πρησμένα χείλη που είναι της μόδας και κραγιόν κόκκινα για να διώχνουν τους αγροίκους εραστές, όπως έλεγε στό«Εγκώμιο του Μακιγιάζ» ο Baudelaire.
Aρε Θάνο έφυγες νωρίς γιατί πουθενά τώρα δε μπορείς να καπνίσεις ούτε τσιμπούκι, ούτε τσιγάρο, ούτε αυτό το γκέι ατμιστικό κατασκεύασμα · όλοι υποτάχθηκαν στο νόμο και την τάξη, άντε να σου’ ρθει έμπνευση με τόσο αποστειρωμένο και καθαρό περιβάλλον. Μοιάζει πως οι Έλληνες ήταν έτοιμοι από καιρό να γίνουν πλέον Ευρωπαίοι κανονικοί, το ήθελαν, το ζητούσαν, δεν το επέβαλε η κυβέρνηση η οποία απλά εφάρμοσε την επιθυμία των πολλών να ζουν υγιεινά, ήρεμα και οικογενειακά.
Οι μεγάλοι ψυχίατροι λένε πως ο άνθρωπος δεν φοβάται ούτε τον θάνατο, ούτε την αρρώστια, ούτε τη μοναξιά, αλλά την ελευθερία γιατί θα πρέπει να διαλέξει και για να διαλέξει, πρέπει να σκεφτεί. Οι κυβερνήσεις και οι εξουσίες απλά υλοποιούν αυτή την επιθυμία τους, γιατί η σκέψη είναι κατάρα κατά το Miller και τους καταραμένους ποιητές που μεθούσαν με αψέντι και έρωτα στα σοκάκια, στα σκοτάδια όπου γεννιούνται οι επιθυμίες της σάρκας και του νου.
Ο μέγας αμαρτωλός deSade έλεγε πως η ευτυχία βρίσκεται στις αισθήσεις και καμιά αρετή δεν βρήκε να τις υπηρετεί.. Όχι Θάνο μου, η ευτυχία δεν βρίσκεται εκεί πλέον στην χώρα μας, αλλά στα ντουβάρια που φωτίζονται πληθωρικά, ειδικά τώρα τις γιορτές, για να σκορπούν άπλετο φως στις σκιές που έγιναν οι άνθρωποι των πόλεων που φορώντας γιορτινά ρούχα νομίζουν ότι κρύβουν το πένθος των πεθαμένων τους ψυχών.
Όχι Θάνο, δε θα’ βρισκες πόνο εδώ στην ευτυχισμένη πατρίδα, όλα είναι πεντακάθαρα, κανονικάκαι ανώδυνα, όλα μπήκαν σε τάξη και τα παιδιά μένουν στην ίδια τάξη για να μάθουν ξανά την ιστορία που ξαναγράφουν οι μοναχοί που θα διδάσκουν στα κατηχητικά και τα κρυφά σχολεία, όπως παλιά στην εποχή της τουρκοκρατίας.
Η Ιστορία Θάνο μου γράφεται από τους νικητές και αυτοί νίκησαν σε όλα τα επίπεδα, γιατί όπως έλεγε και ο θείος Ασδραχάς «τίποτε δεν αλλάζει περισσσότερο από όσο το παρελθόν μέσα στο παρόν».
Και το παρόν πλέον είναι ένα και μοναδικό, με ήρωες μακεδονομάχους που επαναλαμβάνουν την αρχαία ρήση «πας μη Έλλην, βάρβαρος».
Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
