Μάκη μου,
(ένα μικρό σημείωμα με αφορμή το λιβελλογράφημα κατά του Robert F. Kennedy, Jr. Και μια παράκληση στο τέλος – όλα για δική σου χρήση)
Υπάρχουν ορισμένοι στη «Ζούγκλα» που φτύνουν τους αγώνες της για την ελευθερία της έκφρασης, αδειάζοντας πάντοτε ανωνύμως τα εμέσματα του σκοτεινού τους ρόλου (όπως κάθε θρασύδειλο φασιστοειδές που δεν μπορεί να αναλάβει ούτε την ευθύνη της υπογραφής του).
Αλλά δεν περίμενα ποτέ να δω έναν ανώνυμο δήθεν «δημοσιογράφο» να στρέφεται ανοιχτά εναντίον της δημοσιογραφίας (που ψυχή της είναι η ελευθερία της έκφρασης), πανηγυρίζοντας με χυδαίο τρόπο για την επιβολή λογοκρισίας στον Robert F. Kennedy,
από τον ιδιοκτήτη των Facebook, το Instagram, το WhatsApp (έναν κατεξοχήν εχθρό της ελευθερίας της έκφρασης) και μάλιστα αντιγράφοντας επί λέξει τα ψελλίσματά και τους χαρακτηρισμούς του.
Ο ανώνυμος κακογράφος νομίζει βλακωδώς ότι ξεμπέρδεψε με τον Kennedy αναμασώντας τους αηδιαστικούς χαρακτηρισμούς του από την υβριστική προπαγάνδα της μαφίας της Big Pharma και των μίσθαρνων οργάνων της (με «ευφυέστερο» όλων το «αρνητής των εμβολίων»), αγνοώντας (πώς μπορούσε άλλωστε να ξέρει) ότι ο Robert Kennedy είναι η ηθική συνείδηση των ΗΠΑ στο πεδίο της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της υγείας και του περιβάλλοντος, όπως και ο Νόαμ Τσόμσκι είναι η ηθική συνείδηση των ΗΠΑ στο πεδίο της πολιτικής.
Ο Robert Kennedy, Jr. (1954), μαχητικός δικηγόρος και ακτιβιστής για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών και, ιδίως, των παιδιών.
Γιος του υποψηφίου προέδρου Robert F. Kennedy (δολοφονήθηκε το 1968) και ανιψιός του προέδρου John F. Kennedy (δολοφονήθηκε το 1963).
Ιδρυτής και πρόεδρος της μη-κερδοσκοπικής οργάνωσης Children’s Health Defense που ιδρύθηκε το 2016 με την ονομασία World Mercury Project.
Σπουδές: Harvard University (BA), London School of Economics, University of Virginia (JD), Pace University (LLM)
Για πάνω από 30 χρόνια, ήταν αναπληρωτής καθηγητής του Περιβαλλοντικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Pace, και σήμερα, είναι ομότιμος καθηγητής στο ως άνω πανεπιστήμιο.
Έχει γράψει ή επιμεληθεί δέκα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων δύο bestsellers από την εφημερίδα New York Times.
Προσωπικά, υποψιάζομαι ότι πίσω από μια τέτοια «γενναία» συμπεριφορά που καλύπτεται με την θρασύδειλη ανωνυμία (η οποία επαναλαμβάνεται συνεχώς με κάθε ευκαιρία) θα πρέπει να υπάρχουν κάποια «υλικά» κίνητρα του γράφοντος. Για μένα το ερώτημα δεν είναι εάν αυτά τα «υλικά» κίνητρα υπάρχουν, αλλά εάν προσφέρονται από τα εγχώρια «υποκαταστήματα» της Big Pharma ή από άλλες πιο «προσωπικές» πηγές. Αλλά, σε κάθε περίπτωση αυτά δεν μπορούν να εξυπηρετούνται σε βάρος της αλήθειας και της ιστοσελίδας που τον φιλοξενεί.
Η διαπίστωση του John Swinton (1829-1901), ενός από του σημαντικότερους δημοσιογράφους της εποχής του, παραμένει πάντοτε επίκαιρη και, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ανώνυμους λιβελλογράφους (προς ίδιον όφελος) όπως αυτός που παρείσφρησε –άγνωστο πώς– σε μια ιστοσελίδα όπως η Ζούγκλα:
«Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφορα, να διαστρεβλώνει, να διαβάλει, να κολακεύει το θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί…. Είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλουσίων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες’ εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια κι εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες και οι ζωές μας είναι όλα ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».
Αν ελευθερία χωρίς ευθύνη σημαίνει ασυδοσία και ευθύνη χωρίς ελευθερία σημαίνει απεριόριστη αυθαιρεσία και φασισμός, τότε σε συνθήκες ελευθερίας -έστω και σχετικής- η ευθύνη αναλαμβάνεται μέσω της υπογραφής.
Και γι’ αυτό ακριβώς θα σε παρακαλούσα να απαιτήσεις από όλους τους συνεργάτες να υπογράφουν τα κείμενά τους, τόσο από την ανάγκη του σεβασμού στην επώνυμη δημοσιογραφία που χαρακτήριζε την Ζούγκλα στη πολύχρονη πορεία της όσο και από την ανάγκη να μπορούν να ξεχωρίζουν οι δημοσιογράφοι από τους «δημοσιογράφους» οι οποίοι διαφοροποιούνται μεταξύ τους κατά το ότι οι γνήσιοι δημοσιογράφοι ξέρουν ότι ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστεί κανείς την αλήθεια είναι να την υποστηρίζει δημόσια και ενυπόγραφα. Ενώ οι fake-«δημοσιογράφοι» ούτε το έμαθαν ούτε και θα το μάθουν ποτέ.
Με αγάπη
Καλό βράδυ
Κλεάνθης
* Η απάντηση του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου
Αγαπητέ Κλεάνθη η ιστορία και το ήθος σου δεν θα μου επέτρεπαν ποτέ να μην δημοσιεύσω την επιστολή σου, ελπίζοντας φυσικά ότι δεν υπάρχουν τέτοια άτομα στη «Ζούγκλα» μας.
Σε δεύτερο χρόνο το μυστήριο λύθηκε. Ο δημοσιογράφος της «Ζούγκλας» λησμόνησε να προσθέσει ότι η πηγή του δημοσιεύματος ήταν το ΑΠΕ. Προστέθηκε και αυτό κατόπιν εορτής! Χαίρε Κλεάνθη.
