Η κυλιόμενη διαφθορά σέρνει την κυβέρνηση από τη μύτη στις κάλπες. Μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά ούτε ο πιο απαισιόδοξος νεοδημοκράτης θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι το κόμμα που έκανε σημαία του την πάταξη της διαφθοράς, θα έμπλεκε μαζί της στον υπερθετικό βαθμό.
Από την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, στις απαγωγές των Πακιστανών και από το σκάνδαλο της Επιτροπής Ανταγωνισμού της ΜΕΒΓΑΛ και των κουμπάρων, στα ομόλογα, το Βατοπέδι και την υπόθεση Παυλίδη!.. Με τι άλλο έπρεπε να μπλέξει μία κυβέρνηση για να χαρακτηριστεί επικίνδυνη, ανίκανη και διεφθαρμένη;
Από αυτούς τους χαρακτηρισμούς συγκρατείστε το δεύτερο, γιατί είναι περισσότερο ουσιαστικός από τους άλλους δύο.
Μία κυβέρνηση που είχε ως στόχο την επανίδρυση του κράτους θα απελευθέρωνε πρώτα απ’ όλα την ενημέρωση.
Τους δέσμιους από τον τυποκτόνο νόμο του Βαγγέλη Βενιζέλου δημοσιογράφους.
Θα έθετε εκτός Συντάγματος το νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έκανε τίποτα απ’ όλα αυτά. Σιώπησε ένοχα και υιοθέτησε το παρακράτος που παρέλαβε, αφήνοντας το κράτος και την επανίδρυσή του στην τύχη τους.
Θα απελευθέρωνε τη δικαιοσύνη, αφήνοντας τους Έλληνες δικαστές να αποφασίζουν μόνοι τους για την ηγεσία τους.
Είναι αλήθεια ότι ως κυβέρνηση η ΝΔ περισσότερο από την παγκόσμια οικονομική κρίση, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει την πολιτική κρίση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ που κόπτεται για την κάθαρση, επιδιώκει διακαώς την προσφυγή στις κάλπες, γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο οδηγεί με ακρίβεια στην παραγραφή των όποιων αδικημάτων!
Η μάχη δε δίνεται για την ουσία αλλά για τις εντυπώσεις και δεν είναι μάχη αλλά πολιτική παρωδία.
Σκέτη φάρσα…
