Γιος Αμπχάζιου μετανάστη, ο δράστης σκόρπισε γύρω του το θάνατο και τον πανικό μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, αφήνοντας μία επιστολή, στην οποία, εκτός από την ερωτική του απογοήτευση, υπογράμμιζε και τη συμπεριφορά των γύρω του.
Την περιφρόνηση και την απόρριψη που εισέπραττε από συμμαθητές και καθηγητές στη σχολή του.
Είναι το σημαντικότερο πρόβλημα όλων των μεταναστών που ζουν στην πολιτισμένη Ευρώπη. Αυτό που βιώνουν καθημερινά και το γνωρίζουμε όλοι, προσποιούμενοι ότι δεν υφίσταται.
Του ανόητου ρατσισμού, που απαξιώνει κάθε πλάσμα προερχόμενο από το πρώην ανατολικό μπλοκ, που μιλάει περίεργα τα ελληνικά, που έχει άλλα ήθη και έθιμα και που σίγουρα δεν έχει την οικονομική ευχέρεια για να καταστεί σεβαστό στον κύκλο του.
Του ρατσισμού που εξευτελίζει κάθε έννοια δικαίου στα ελληνικά δικαστήρια. Είναι Ρώσος, επομένως δολοφόνος ή Αλβανός, οπωσδήποτε κλέφτης. Είναι αλλοδαπός μετανάστης, άρα έχει άδικο.
Όσο και αν στρουθοκαμηλίσουμε το πρόβλημα, το έχουμε πρώτα εμείς και μετά οι άλλοι. Όσο πιο σοβαρά το αντιμετωπίσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις, όπως η σημερινή. Εάν πάλι αμελήσουμε -εγκληματικά- είναι σίγουρο ότι δε θα αρκεί ο χαρακτηρισμός δυσάρεστες και θα πρέπει να αντικατασταθεί από τη λέξη τραγωδία.
Είναι θέμα χρόνου…
