Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Το κείμενο αυτό το ξεκίνησα με αφορμή μια μεταμεσονύκτια εκπομπή που δύο άνθρωποι χωρίς ιδιότητες προσπαθούν να αποκτήσουν ιδιότητες κατά Musil.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Δυο κυρίες που βγάζουν τα σώψυχα τους στο γυαλί για να ληστέψουν το λίγο μυαλό που μας έχει αφήσει ο φασισμός που ως κορωνοιός πλέον εξαπλώνεται στην θέα των εχθρών που δεν έχουν όνομα· γιατί οι ξένοι είναι απλά φτωχοί, πεινασμένοι και απειλούν το μεγαλείο του έθνους, το μόνο ίσως που δικαιούνται να έχουν οι πλείστοι των συμπατριωτών μας, αυτοί οι ήσυχοι και ταπεινοί νοικοκυραίοι που είναι οι στυλοβάτες της πατρίδας.

Σε μια φάση της συζήτησης η μια κυρία ανέφερε το όνομα της κυρίας Κανέλλη, τονίζοντας τα προσόντα της (ιδιοφυής, ευφραδής, με απέραντες γνώσεις) που στην συνέχεια καταλήγει σε   σχόλιο βιτριολικό να την συγχωρούμε για τις απόψεις της, υπονοώντας την πολιτική της θέση (κομμουνίστρια γαρ) αλλά και άλλα προσωπικά ζητήματα που οι ηθικολόγοι ανήθικοι συσχετίζουν με γάμους και οικογένειες ως την απόλυτη αρχή της ευτυχίας, ξεχνώντας τον Βολταίρο που έλεγε  ότι η ευτυχία είναι ένα φάντασμα και η δυστυχία μια πραγματικότητα.

Η κομμουνιστική ιδεολογία Λιάνα είναι η μόνη φυσιολογική ιδιότητα του ανθρώπου που εξηγείται από γονίδια συμβίωσης και επιβίωσης που κάνουν τα ανθρώπινα ζώα να κοκκινίζουν από ντροπή, μια ιδιότητα που ίσως είναι η μόνη που ξεχωρίζει τα άλογα από τα έλλογα σύμφωνα με τον Αξελό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Όλες οι άλλες ιδεολογίες που υποστηρίζουν τα εγωιστικά και πρωτόγονα γονίδιά μας είναι αντιεπιστημονικές και ανθρωποφαγικές που δυστυχώς επικρατούν γιατί είναι πιο εύκολο να τρέχεις προς την φωτιά και την βαρβαρότητα, παρά να στοχάζεσαι νηφάλια όπως θα’ λεγε ο μέγιστος Camus. Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι μια αγριότητα της πράξης άνευ στοχασμού,  γι’ αυτό και δεν γέννησε και καμιά ιδέα της προκοπής, πλην της βλακώδους και βίαιας χριστιανικής ηθικολογίας «οφθαλμός αντί οφθαλμού».

Δυστυχώς Λιάνα για ανακαλύψεις τις αντικειμενικές σχέσεις της ανθρώπινης ζωής  χωρίς πανό και σημαίες από νάιλον, πρέπει να διερευνήσεις την αλλοτριωμένη τους μορφή που γεννά το σύγχρονο τέρας που ονομάζεται «αγία οικογένεια» όπου οι μονογενείς μεγαλώνουν ως αδηφάγες μηχανές επιθυμιών, όπου οι θρησκείες και οι πατρίδες, όπου οι υπεράνθρωποι και υπάνθρωποι ψάχνουν την φαντασμαγορική ομοίωση τους και όχι την αυθεντική τους ύπαρξη.

Ο φασισμός Λιάνα λατρεύεται από τα πλήθη γιατί είναι έτοιμα από καιρό να θεωρούν το ιδιωτικό ως το μοναδικό στόκο που θα κολλά τα ανόμοια και αγενή συμφέροντα. Ο Χίτλερ μια καρικατούρα ήταν, ένα γελοίο είδος ανθρωπίδη που λάτρευαν οι κοινοί θνητοί και ταπεινωμένοι Γερμανοί αναγκάζοντας ακόμα και τον Τσώρτσιλ να θαυμάζει την ομοψυχία του γερμανικού λαού που ανερυθρίαστα έκαιγε ανθρώπους στους φούρνους. Οι σημερινοί φασίστες βρήκαν εύκολα τους κατατρεγμένους ως εχθρούς όπως οι παλιοί πρόγονοι τους άλλους κατατρεγμένους, τους Εβραίους.

Στο «Βία και Θρησκεία» ο R. Girard περιγράφει αυτή την ανθρώπινη τραγωδία μέσω του παραδείγματος του εξιλαστηρίου θύματος τουλάχιστον οι παλιοί ημών πρόγονοι θυσίαζαν ένα πλάσμα (Ιφιγένεια) ή ένα ζώον όπως το αρνί, ενώ οι σύγχρονοι θυσιάζουν ολόκληρους λαούς και καίνε φυλές σε φούρνους για να καθησυχάσουν τους υποταγμένους και τρομοκρατημένους πολίτες.

Σήμερα οι ανιστόρητοι της χώρας αφέντες βρήκαν τον κακό λύκο στους πρόσφυγες και κάνουν εξιλαστήριο θύμα το μυαλό μας με απλά συνθήματα όπως «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια» και τους παλιούς σκελετούς που ο διαφωτισμένος κόσμος έβαλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας να ξαναβγαίνουν από τα ντουλάπια και να μας απειλούν.

Οι σημερινοί φασίστες δεν φοράνε αμπέχωνα αλλά κοστούμια surmesure και λαδώνουν το εντεράκι τους από ψίχουλα που τους δίνουν τα έξυπνα αφεντικά τους και ψελλίζουν αγαπητικά νερόβραστα νοήματα «νυν υπέρ πάντων ο αγών» όπου το πεντακάθαρο έθνος των Ελλήνων θα δίνει το παράδειγμα στα Βαλκάνια που τα κατοικούν μπουρτζόβλαχοι και Σλάβοι…

Και όλοι ασφαλώς διαφωνούν με την έννοια της πατρίδας όπως την συλλαμβάνει ο ποιητής: «…πατρίδα, λέξη μελαγχολική, όπως θερμόμετρο και ανελκυστήρας…».

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης