Τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν την υψηλή τεχνολογία, τα δολάρια και το εμπόριο ως όπλα για να μπλοκάρουν και να επιβάλουν κυρώσεις σε αναδυόμενες χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα, αναγκάζοντας όλο και περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες να εξετάσουν το ζήτημα της “αυτάρκειας”. Από αυτή την άποψη, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος ταραχοποιός της παγκοσμιοποίησης.
Δεν περιμέναμε ότι 40 χρόνια μετά την πρόταση της έννοιας της “παγκοσμιοποίησης”, το θέμα της “αυτάρκειας” θα συζητιόταν ακόμη. Αυτό είναι πραγματικά μια τραγωδία της παγκόσμιας ανάπτυξης και μια ιδεολογική δυσπραγία της πολιτικής οικονομίας.
Σύμφωνα με τη θεωρητική λογική της πολιτικής οικονομίας, μέσω του κοινωνικού καταμερισμού της εργασίας και της συνεργασίας, η συνεχής ανάπτυξη της κοινωνικοποιημένης παραγωγής θα ξεπεράσει αναπόφευκτα τα όρια μιας χώρας και θα διαμορφώσει μια μεγάλη παγκόσμια αγορά. Είναι κρίμα που υπάρχουν πλέον ενδείξεις ρωγμών και αποσύνδεσης στις διεθνείς αγορές προϊόντων υψηλής τεχνολογίας και ενέργειας, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι άνθρωποι να ανησυχούν για το αν η παγκοσμιοποίηση θα πάει πίσω.
Ο κίνδυνος της πιθανότητας οπισθοδρόμησης της παγκοσμιοποίησης οφείλεται κυρίως στον εξαναγκασμό των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν την υψηλή τεχνολογία, τα δολάρια και το εμπόριο ως όπλα για να μπλοκάρουν και να επιβάλουν κυρώσεις σε αναδυόμενες χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα, αναγκάζοντας όλο και περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες να εξετάσουν το ζήτημα της “αυτάρκειας”. Από αυτή την άποψη, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος τρομοκράτης της παγκοσμιοποίησης.
Η Κίνα ξεπερνά τις ΗΠΑ ως η μεγαλύτερη καταναλωτική αγορά στον κόσμο. Πριν από δύο χρόνια, η Κίνα πρότεινε τη στρατηγική της “οικοδόμησης ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου με κύριο κορμό τον εγχώριο κύκλο, με τους εγχώριους και διεθνείς διπλούς κύκλους να προωθούν ο ένας τον άλλον”, η οποία αναφέρεται ως “στρατηγική διπλού κύκλου”. Η Κίνα ελπίζει να εκμεταλλευτεί τη μεγάλη εγχώρια αγορά της για να μπορέσει να επιτύχει ανεξάρτητη καινοτομία σε βασικούς τεχνολογικούς τομείς, όπως η κατασκευή μεγάλων αεροσκαφών, τα μικροτσίπ, οι κινητήρες αυτοκινήτων κ. λπ. , να μειώσει την εξάρτησή της από τη Δύση, να αποτρέψει τις συνεχείς απειλές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και να προωθήσει μια πιο ισότιμη συνεργασία.
Ωστόσο, η στρατηγική “διπλής κυκλοφορίας” της Κίνας δεν αποσκοπεί στην επιστροφή σε μια φυσική οικονομία, ούτε σε μια αυτάρκη οικονομία, ούτε στην αποσύνδεση από τη Δύση, αλλά στην καλύτερη προώθηση του υψηλού επιπέδου ανοίγματος και στην ενίσχυση της οικονομικής αυτονομίας μέσω των πλεονεκτημάτων μιας μεγάλης εγχώριας αγοράς- για παράδειγμα, με την επέκταση των εισαγωγών και την επανεξισορρόπηση της σχέσης μεταξύ εμπορίου και οικονομίας.
Στο θεωρητικό πλαίσιο της πολιτικής οικονομίας με κινεζικά χαρακτηριστικά, η παγκοσμιοποίηση είναι μια αναπόφευκτη τάση, ιδίως στην εποχή της ψηφιακής οικονομίας- κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την οικονομική παγκοσμιοποίηση. Κρίνοντας από τα στοιχεία για το διεθνές εμπόριο, τις επενδύσεις, τη ροή ανθρώπων και πληροφοριών, εξακολουθεί να παρουσιάζει ρυθμό ανάπτυξης κάθε χρόνο. Η Κίνα είναι δικαιούχος της παγκοσμιοποίησης, καθώς και υπερασπιστής, οικοδόμος και συνεισφέρων.
Επί του παρόντος, η μεταβαλλόμενη τάση της παγκοσμιοποίησης που πρέπει να σκεφτούμε είναι η ταχύτητα της παγκοσμιοποίησης και το ποιος θα την καθοδηγήσει. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να μοιραστώ τέσσερις απόψεις σχετικά με τα νέα ζητήματα της Πολιτικής Οικονομίας:
Πρώτον, οι αλλαγές στη δυναμική της παγκοσμιοποίησης. Στο παρελθόν, η κινητήρια δύναμη της παγκοσμιοποίησης προερχόταν από τη Δύση- τώρα, έχει μετατοπιστεί στις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως στις χώρες BRICS. Το 2021, οι χώρες BRICS θα αναπτυχθούν με ρυθμό 7,6% σε ετήσια βάση, ο οποίος είναι υψηλότερος από τον παγκόσμιο μέσο ρυθμό ανάπτυξης 5,5%. Η συμβολή της ανάπτυξης των BRICS στον κόσμο ξεπερνά το 50% για 10 συνεχή έτη. Ο ρυθμός αύξησης των επενδύσεων Ε&Α, του εμπορίου υπηρεσιών και των επενδύσεων σε υποδομές στις αναδυόμενες χώρες είναι υψηλότερος από αυτόν των δυτικών χωρών. Διάφορα στοιχεία δείχνουν ότι οι χώρες BRICS εξελίσσονται σε νέα ατμομηχανή της παγκοσμιοποίησης.
Δεύτερον, καμία χώρα δεν έχει τη δυνατότητα να μπλοκάρει πλήρως άλλες χώρες. Προς το παρόν, η δυτική στρατηγική επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία έχει αποτύχει. Τα τελευταία 40 χρόνια, οι κυρώσεις δεν έχουν συντρίψει το Ιράν ή τη Βόρεια Κορέα, ούτε μπορούν να περιορίσουν την ανάπτυξη της Κίνας και της Ρωσίας. Οι κυρώσεις θα εκθέσουν μόνο τον εγωισμό της Δύσης και θα αναγκάσουν τις αναδυόμενες οικονομίες να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην αυτάρκεια στην τεχνολογία και τη χρηματοδότηση. Από αυτή την άποψη, ο “δυτικοκεντρισμός” θα τελειώσει. Στο μέλλον, η παγκοσμιοποίηση θα είναι πιο ισορροπημένη, πιο ισότιμη και πιο περιεκτική.
Τρίτον, προετοιμαστείτε για το χειρότερο και σκεφτείτε το κάτω-κάτω, αλλά προσπαθήστε να αποτρέψετε την επιστροφή του κόσμου σε μια αυτοσυντηρούμενη οικονομία. Τα τελευταία χρόνια, στη διεθνή τάξη έχουν αναδυθεί κλειστές, συγκρουσιακές και ισχυρές πολιτικές δυνάμεις. Η στρατηγική των ΗΠΑ για τον Ινδο-Ειρηνικό επιδεινώνει περαιτέρω την τάση αυτή. Επί του παρόντος, πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να αποτρέψουμε την “πλήρη αποσύνδεση”, να αποτρέψουμε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο και να αντισταθούμε στην κατασταλτική δύναμη της αμερικανικής ηγεμονίας. Στο πλαίσιο αυτό, οι αναδυόμενες οικονομίες πρέπει να προωθήσουν την τοπική υποκατάσταση σε βασικές τεχνολογίες και να δημιουργήσουν τα απαραίτητα αποθέματα τροφίμων και ενέργειας. Πρέπει να έχουν ανεξαρτησία, ενώ ταυτόχρονα είναι απαραίτητο να διατηρήσουν έναν μέτριο ρυθμό ανάπτυξης όσον αφορά τον πληθυσμό, τις επενδύσεις και τη διεθνή συνεργασία στο εμπόριο.
Τέταρτον, είναι απαραίτητο να έχουμε ένα ευρύτερο όραμα, να αποτρέψουμε μελλοντικές καταστροφές στη Γη και να εξερευνήσουμε ένα ευρύτερο σύμπαν. Ένας από τους παραμελημένους λόγους για την τρέχουσα ένταση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων είναι οι περιορισμένοι παγκόσμιοι πόροι. Οι πόροι της Γης δεν επαρκούν για να συντηρήσουν 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σύγχρονα. Προκειμένου να αποφευχθεί το ξέσπασμα ενός νέου παγκόσμιου πολέμου, ο στόχος της χώρας να ανταγωνιστεί για πόρους θα πρέπει να στραφεί σε ένα ευρύτερο σύμπαν και σε υψηλότερους τεχνολογικούς τομείς. Οι άνθρωποι πρέπει να ενωθούν για να εξερευνήσουν το διάστημα, να εξερευνήσουν νέες τεχνολογίες πυρηνικής ενέργειας, να καινοτομήσουν με τεχνολογίες μείωσης των εκπομπών χαμηλών εκπομπών άνθρακα και να τυποποιήσουν τις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης. Αυτό μπορεί όχι μόνο να αποτρέψει μελλοντικές κλιματικές κρίσεις, κρίσεις από ιούς και επισιτιστικές κρίσεις, αλλά και να διασφαλίσει το μελλοντικό πεπρωμένο της ανθρωπότητας.
