Με ρωτάνε κάποιοι φίλοι, υποτίθεται ποδοσφαιρόφιλοι, αλλά στην ουσία τζογαδόροι του ‘κερατά’: «γιατί ρε μεγάλε ο ΟΠΑΠ έχει σε ανυποληψία το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής και δεν το μοστράρει στο κουπόνι του στοιχήματος;» Προφανώς ψάχνουν άλλοθι (ή να τα οικονομήσουν εκ του πονηρού), αφού οι εν λόγω μάγκες υποψιάζονται τι συμβαίνει στο ‘φαρ ουέστ’ του συγκεκριμένου πρωταθλήματος καλύτερα από τον καθένα. Σε απλά… ιταλικά (για να παραπέμπουμε στη mafia των στοιχημάτων), στη Β’ Εθνική επικρατεί το ‘ο κλέψας του κλέψαντος’. Που σημαίνει ότι ο ΟΠΑΠ (που δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα για να μοιράζει χρήμα) πρέπει από κάπου να φυλαχτεί.

Δυστυχώς, είναι τόσο μεγάλη και παρατεταμένη η ξευτίλα στη Β’ Εθνική, ώστε αναρωτιέσαι αν ενδιαφέρεται κάποιος (από τους παράγοντες) κι αν σκέφτεται μια στάλα το έρημο το ποδόσφαιρο. Δικαίως, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή, το πρωτάθλημα Β’ κατηγορίας της Ελλάδας βρίσκεται μόνιμα ‘στο κόκκινο’ των μεγάλων γραφείων στοιχημάτων της αλλοδαπής. Ποιος ξέρει πόσα έχουν πληρώσει σε ‘πονηρούς’ και καιροσκόπους, τους οποίους ποτέ δεν θα μάθουμε…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τα αίτια πολλά και ενδιαφέροντα (αλλά… αόρατα). Λέει η πιάτσα: «οι πρόεδροι έχουν υψηλά συμβόλαια με ορισμένους ποδοσφαιριστές, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων να κόψουν πεντακόσια εισιτήρια. Δεν βγαίνουν τα έξοδα ούτε για τους πορτιέρηδες, τους καλλωπιστές του γκαζόν και τους διαιτητές. Σωστό είναι αυτό. Μόνο που οι υγιείς φίλαθλοι, αυτοί που γουστάρουν το σωματείο και θέλουν να τιμήσουν τη φανέλα του, απομακρύνονται, αμέσως μόλις διαπιστώσουν παρενέργειες στον αγωνιστικό χώρο και… μη φυσιολογικό αποτέλεσμα.

Συνεπώς, αφού η Πολιτεία δεν αντιμετωπίζει θετικά το οικονομικό τους πρόβλημα, θα ψάξουν ‘άλλους τρόπους’ να ρεφάρουν και να επιβιώσουν! Ποιος είναι αυτός; Ρίξτε μια ματιά στον πίνακα με τα αποτελέσματα από την αρχή του τουρνουά και θα σταματήσετε να ψάχνεστε. Θα βρείτε ανατροπές και εκπλήξεις από αυτές που δεν δικαιολογούνται, όσο άτυχη κι αν είναι η ομάδα – φαβορί και όση υπονόμευση κι αν εκφράζουν τα σφυρίγματα του διαιτητή. (Δεν αναφέρονται ‘χτυπητά’ παραδείγματα, διότι θ’ αρχίσουν τα γελοία παράπονα κάποιων, συνοδευόμενα από δάκρυα κροκοδείλων).

Θα βρείτε ομάδα που, ενώ ξεκίνησε με στόχους για άνοδο, κινδυνεύει άμεσα με υποβιβασμό, μόνο και μόνο επειδή σε 26 αγώνες οι 14 έληξαν ισόπαλοι! Θα ακούσετε (αν μπλέξετε με το παρασκήνιο, που δεν σας το εύχομαι…) απίστευτα σενάρια ‘της τελευταίας ώρας’. Άρα, ο ΟΠΑΠ όχι μόνο αποφάσισε ορθώς και κλειδώνει τα παιγνίδια, αλλά και να τα αποβάλει από τη σύνθεση του κουπονιού (κάτι που προκύπτει στο τρέχον κουπόνι – παίζουν δύο από τα εννιά!). Μπορεί να είναι μια πράξη… αντιδημοκρατική, όμως καθόλα λογική και επιβεβλημένη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Παρεμπιπτόντως, αν ρίξετε τη ματιά σας προκειμένου να ανακαλύψετε τους ηγέτες στη Β’ Εθνική, θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι είναι παλαιοκομματικοί στο παραγοντιλίκι και σύγχρονοι στην παραοικονομία…

Στην Καβάλα: Χρυσόστομος (Μάκης) Ψωμιάδης. Σε απελπιστική οικονομική κατάσταση σήμερα ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ και με προβλήματα υγείας, περιμένει πώς και πώς την άνοδο (δεύτερη στη σειρά!) της Καβάλας, ώστε να μπει στα ‘σαλόνια’ (τρομάρα μας!) του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και στη διανομή της τηλεοπτικής πίτας, μήπως και συνέλθει.

Στην Κέρκυρα: Σπύρος Καλογιάννης. Κάποτε οδηγούσε τον άσημο Αθηναϊκό στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (ως φιναλίστ Κυπέλλου Ελλάδας), έφερε μάλιστα στη Λεωφόρο 0-0 με την Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ. Επειδή, όμως, αντελήφθη ότι δεν πρόκειται να οδηγήσει την ομάδα του στην κορυφή της Ευρώπης, κατέληξε στα πατρικά του εδάφη και παλεύει με την Κέρκυρα. Πρόσφατα, βγήκε και κατήγγειλε αόρατες δυνάμεις ότι ‘δεν τον θέλουν στην Α’ Εθνική’! Κανονικά, κανέναν δεν θα ‘πρεπε να θέλουν…

Ολυμπιακός Βόλου: πρωτάρης σε αυτή την ομάδα, ο Αχιλλέας Μπέος αντελήφθη από το ξεκίνημα του β’ γύρου ότι άλλοι εντιμότατοι φίλοι του διαθέτουν μεγαλύτερα ‘δόντια’, που ‘δαγκώνουν’ πιο καλά από τα δικά του. Κάνει υπομονή και περιμένει. Το αν έχει εκμεταλλευτεί κάποια ‘ανάρμοστα’ αποτελέσματα σε βάρος της ομάδας του μέσω του στοιχήματος δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς…

Καλαμάτα: ο πρώην πιλότος της μαχητικής αεροπορίας, Γιώργος Γρηγορόπουλος, πνιγμένος στα χρέη, προσπαθεί εδώ και δύο χρόνια να πουλήσει τις μετοχές του σε ‘πολλούς και διάφορους’ χωρίς αποτέλεσμα. Ουδείς αποφασίζει να ξοδέψει ‘για το τίποτα’.

Απόλλων Καλαμαριάς: καθοδηγείται από μια ‘νυχτερινή παρέα’ στο Πασαλιμάνι, μέσω προέδρου από τον Βόλο και χρηματοδότη από την Κηφισιά! Οι οπαδοί δικαίως έχουν γυρίσει την πλάτη τους στην ομάδα και ουδείς μπορεί να προβλέψει ‘τι θα συμβεί την Κυριακή’. Αλλά δεν συνεχίζω, διότι το θέμα δεν καλύπτεται ούτε στις δύο χιλιάδες λέξεις. Απλά, σημειώθηκαν οι περιπτώσεις μερικών κλαμπ, που κάποτε κέρδιζαν το χειροκρότημα στη μεγάλη κατηγορία, αλλά τότε ήταν η εποχή που οι διοικούντες διέθεταν κάποιο όραμα και αγαπούσαν αυτό που έκαναν. Σήμερα, η πλειοψηφία των ‘ανάξιων παραγόντων’, βλέπει μπροστά της μόνο τα στοιχήματα και ενδεχομένως τις αθλιότητες των διαιτητών. Έτσι απλά!

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης