Στις 13 Οκτωβρίου, και έχοντας ασκήσει έφεση εναντίον της διαγραφής (χωρίς πρότερη ειδοποίηση) του λογαριασμού μου στο Facebook, έλαβα το ακόλουθο μήνυμα: “έχουμε απενεργοποιήσει το λογαριασμό σας. Εξετάσαμε το λογαριασμό σας και καταλήξαμε στο ότι αυτός δεν συμμορφώνεται με τους Κανόνες της Κοινότητας αναφορικά με την ακεραιότητα του λογαριασμού. Δεν έχετε τη δυνατότητα να αιτηθείτε άλλη αξιολόγηση αυτής της απόφασης. Προκειμένου να ενημερωθείτε περαιτέρω για τους λόγους για τους οποίους προβαίνουμε στην απενεργοποίηση λογαριασμών, παρακαλώ επισκεφτείτε τη σελίδα με του Κανόνες της Κοινότητας. Ίσως να έχετε το δικαίωμα να αμφισβητήσετε την απόφασή μας σε δικαστήριο της χώρας σας ή να υποβάλετε ένσταση σε αναγνωρισμένο μηχανισμό επίλυσης διαφορών.”
Τα παραπάνω με άφησαν εμβρόντητο, αφού δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ βωμολοχίες, πόσω μάλλον ρητορική μίσους. Στη συνέχεια, ένας φίλος μου μου πρότεινε να έρθω σε επαφή με έναν Νίκο Βασιλάκο, Πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών Ίντερνετ. Παρακάτω ό,τι ακολούθησε: Απέστειλα το παρακάτω μήνυμα στον κ. Βασιλάκο στις 10 Νοεμβρίου, επισυνάπτοντας το διάταγμα του Facebook:
“Αγαπητέ Νίκο Βασιλάκο, χαιρετώ. Υφίσταμαι δριμείες επιθέσεις. Θα μπορούσε να με βοηθήσει να εντοπίσω την πηγή και ίσως να προτείνεις μια νέα υπηρεσία ηλεκτρονικής αλληλογραφίας;”
Τον κάλεσα μία ή δύο φορές και με ενημέρωσε ότι θα μου τηλεφωνούσε. Άλλες φορές δεν σήκωσε καν το τηλέφωνό του.
Στις 13 Νοεμβρίου, του προώθησα ένα email της Μετα, ρωτώντας τον αν έμοιαζαν να είναι απατεώνες. Μου απάντησε αμέσως: “Αναμφίβολα”. Είχε σίγουρα δίκιο, αφού η ηλεκτρονική τους διεύθυνση τελείωνε σε “gmail.com”.
Στις 22 Νοεμβρίου, όταν επιχείρησα να τον καλέσω, ο κ. Βασιλάκος μου έστειλε το εξής μήνυμα: “Είμαι σε συνάντηση. Θα σε καλέσω αργότερα”. Με παρότρυνε επίσης να κανονίσουμε μια συνομιλία για τις 18.00. Εν τούτοις δεν με κάλεσε ποτέ.
Την επόμενη μέρα, του απέστειλα το ακόλουθο ηλεκτρονικό μήνυμα: “Αγαπητέ Νίκο Βασιλάκο, σπατάλησα μια πολύτιμη εβδομάδα περιμένοντας την επικοινωνία μας. Συμφωνήσαμε να σε καλέσω στις 18.00 της προηγούμενης Πέμπτης, εν τούτοις δεν απάντησες στα τηλέφωνά σου. Συμπεραίνω, λοιπόν, ότι πρέπει να είσαι πολύ απασχολημένος. Δεν έχω πολύ χρόνο και ενέργεια για σπατάλη. Θα ήμουν, εν τούτοις, ευγνώμων αν θα μπορούσες να με φέρεις σε επαφή με κάποιο αξιόπιστο άτομο που θα μπορούσε να καταπιαστεί με τα προβλήματα που έχω με το Facebook. Επισυνάπτω εκ νέου το διάταγμα του Facebook.”
Ένιωθα πλέον αποσβολωμένος και, το απόγευμα της ίδιας μέρας, του έστειλα το ακόλουθο μήνυμα: “η όλη κατάσταση γίνεται ολίγον τι ενοχλητική.” Στις 25 Νοεμβρίου επιχείρησα να τον ξανακαλέσω, λαμβάνοντας το κάτωθι: “θα σε καλέσω το πολύ σε 30 λεπτά.” Αμέσως μετά μου έστειλε το εξής: “Είδα το ηλεκτρονικό μήνυμά σου. Θα πρέπει να υποβάλουμε ένσταση.” Υποθέτω ότι εννοούσε ένσταση εναντίον του διατάγματος του Facebook.
Στις 26 Νοεμβρίου, απέστειλα το εξής ηλεκτρονικό μήνυμα, κοινοποιημένο στον Κ. Βασιλάκο, στο diabled@fb.com: “Αγαπητό Facebook, δεν γνωρίζω πραγματικά το λόγο για τον οποίο ο λογαριασμός μου απενεργοποιήθηκε στις 13 Οκτωβρίου. Δεν έγραψα ποτέ κανενός είδους βωμολοχίες, ούτε υποκίνησα βία. Είμαι ένας συνηθισμένος ακαδημαϊκός. Η όλη κατάσταση μου προκαλεί σημαντικά προβλήματα, ειδικά αναφορικά με τις σελίδες των βιβλίων μου. Υποθέτω ότι έχω πέσει θύμα χακαρίσματος. Είμαι σίγουρος ότι το ζήτημα μπορεί να διευθετηθεί και αναμένω εναγωνίως την απάντησή σας. Σας επισυνάπτω το μήνυμα που έχω λάβει.”
Δεν έλαβα ποτέ απάντηση.
Στις 27 και 28 Νοεμβρίου, προσπάθησα να καλέσω τον κ. Βασιλάκο ουκ ολίγες φορές και στη συνέχεια του απέστειλα το εξής ηλεκτρονικό μήνυμα: “Αγαπητέ κ. Βασιλάκο, παρόλη τη συνομιλίας μας στις 22 Νοεμβρίου και το τηλεφωνικό μας ραντεβού για τις 6 μ.μ. της ίδιας μέρας, έχω περιμένει εις μάτην, ενώ προσπαθώ να σας βρω στο τηλέφωνο από τότε. […] Αν αδυνατείτε να βοηθήσετε, θα είχατε τουλάχιστον την ευγένεια να μου επιβεβαιώσετε ότι δεν μπορείτε να ασχοληθείτε, προκειμένου να στραφώ σε κάποιον πιο κατάλληλο;. Με φιλικούς χαιρετισμούς.”
Στις 2 Δεκεμβρίου, επιχείρησα ξανά να τον καλέσω, στη σταθερή του γραμμή και στο κινητό του, αλλά μάταια.
Η υπομονή μου εξαντλήθηκε και αποφάσισα να γράφω το παρόν άρθρο, χάριν του δημοσίου συμφέροντος.
Δεν θα έπρεπε η ελληνική κυβέρνηση να μηνύσει τον κ. Ζούκερμπεργκ εκ μέρους μου, ως Έλληνα πολίτη; Αφελής, προφανώς, ερώτηση, εν τούτοις ίσως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προστατεύσει τους ανθρώπους από τις καταχρήσεις του Facebook.
Όσον αφορά στον κ. Βασιλάκο, δεν έχω καμία απολύτως προσωπική διαφορά μαζί του, εν τούτοις το παρόν άρθρο ίσως να τον παρακινήσει να είναι πιο αποκριτικός εφεξής, αρνητικά ή θετικά. Αν όχι, ας είναι.
Γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι.
