Η παγκόσμια οικονομική κρίση επηρεάζει και μεταβάλλει αποφασιστικά το ελληνικό πολιτικό τοπίο. Οι επιπτώσεις της θα είναι βαριές, γιατί η ΝΔ αποδόμησε τα όπλα της ελληνικής οικονομίας αυτή την πενταετία. Η δογματική επιμονή στον αφελληνισμό της Οικονομίας και στην ιδιωτικοποίηση στρατηγικών αναπτυξιακών επιχειρήσεων, όπως ο ΟΤΕ και η Εθνική Τράπεζα, στερούν από τη χώρα αποφασιστικά εργαλεία οικονομικής σταθερότητας.
Τώρα, αποδεικνύεται η αξία του δημοσίου ελέγχου στις στρατηγικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και η ανάγκη ύπαρξης «εθνικών πρωταθλητών» στον επιχειρηματικό τομέα. Ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης έκαναν την ελληνική οικονομία εξάρτημα των ποικιλώνυμων hegde funds. Τώρα, που αυτά τα διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια του καπιταλισμού-καζίνο αποσύρονται μαζικά από την Ελλάδα δεν κατακρημνίζεται μόνο το Χρηματιστήριο Αθηνών. Ο κίνδυνος είναι ότι οι περισσότερες των τελευταίων ελληνικών επιχειρήσεων είναι τρωτές σε επιθετικές εξαγορές και μάλιστα «για ένα κομμάτι ψωμί».
Βαρύτατη ευθύνη φέρει, επίσης, η κυβέρνηση για το ότι αποτέλεσε ενεργό τμήμα της παγκόσμιας «φούσκας» με την έκδοση των σύνθετων δομημένων ομολόγων που με απέραντο κυνισμό τα «φόρτωσε» στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Αν το ΠΑΣΟΚ δεν είχε ανακόψει την υπόθεση των ομολόγων ήδη το Ασφαλιστικό Σύστημα θα βρισκόταν σε πλήρη κλονισμό.
Όσο υπεύθυνη, όμως, είναι για την εξασθένιση της ελληνικής οικονομίας που καθιστά βαρύτερες της επιπτώσεις της κρίσης, τόσο ανεπαρκής αποδεικνύεται και στα μέτρα αντιμετώπισής της. Την ώρα που οι Γάλλοι λαμβάνουν μέτρα ενίσχυσης των εθνικών τους επιχειρήσεων και οι Ισπανοί μειώνουν τη φορολογία ώστε ο μέσος πολίτης να θιγεί όσο το δυνατό λιγότερο, αλλά και για να μην υποχωρήσει η ζήτηση, η κυβέρνηση στην Ελλάδα ακολουθεί εντελώς αντίστροφη πορεία.
Τσακίζει, με φορολογική επιδρομή ύψους 7,4 δις. ευρώ, τη μέση ελληνική οικογένεια, τους μισθωτούς και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Δεν διασφαλίζει ότι τα 28 δις ευρώ για τις Τράπεζες θα κατευθυνθούν στην ενίσχυση της παραγωγής και της ανάπτυξης. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι σήμερα ένα απολίθωμα των ιδεών του Ρήγκαν και της Θάτσερ χωρίς να συνειδητοποιεί ότι άλλαξε αντιλήψεις ακόμη και ο δημιουργός της σημερινής κατάρρευσης, Άλλαν Γκρίνσπαν.
Το έδαφος είναι ευνοϊκό στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκόσμια για αλλαγή πολιτικής. Το ΠΑΣΟΚ έχει ολοκληρωμένο σχέδιο για την οικονομική πολιτική που διασφαλίζει την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Η αλλαγή της φορολογικής πολιτικής, η έμφαση στις δημόσιες επενδύσεις, η ενίσχυση των ασθενέστερων είναι προτεραιότητα για τη δημιουργία ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους. Χωρίς πολιτικές κοινωνικής συνοχής δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση. Χρειάζεται πράγματι ένα New Deal, μια μεγάλη κοινωνική συμφωνία που θα φέρει στο προσκήνιο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, τον Έλληνα πολίτη του οποίου πρέπει να αποκαταστήσουμε το αίσθημα ασφάλειας, να σεβαστούμε την αξιοπρέπεια του ώστε να αναγεννηθεί η αισιοδοξία στη χώρα.
Η κυβέρνηση είναι έξω από αυτό το κάδρο. Κάνει, βέβαια, το παν να γαντζωθεί στην εξουσία. Δεν έχει, όμως, πια τον έλεγχο των εξελίξεων. Γι’ αυτό, παρά την επιθυμία της να εξαντλήσει τον πολιτικό χρόνο, είναι πολύ πιθανό, η αδυναμία ακόμη και απλής εκτέλεσης του προϋπολογισμού, σε συνδυασμό με το φόβο του Ειδικού Δικαστηρίου, να οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογές για διασφάλιση, τουλάχιστον, της παραγραφής.
Είναι φανερό, ότι έχουν ωριμάσει όλες οι προϋποθέσεις για πολιτική αλλαγή.
