Τέλος στο όργιο ασυδοσίας με την αυθαίρετη δόμηση στον αιγιαλό, ζητά ο τεχνικός κόσμος της χώρας. Οι μηχανικοί αντιδρούν στο «νόμος είναι το δίκαιο του αυθαιρετούχου», ειδικά όταν πρόκειται για παραλίες και αιγιαλό. Ανυπολόγιστη είναι η διαχρονική οικολογική καταστροφή από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα σε περιοχές εξαιρετικού φυσικού κάλλους, μοναδικής γεωπεριβαλλοντικής και αρχαιολογικής αξίας, τόπους εμβληματικούς, με τα σπάνια είδη χλωρίδας, όπως οι απειλούμενοι θαλασσόκεδροι και τα μοναδικά κρινάκια της άμμου. Ταυτόχρονα, το αυτονόητο δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στις παραλίες, έχει καταστεί πολυτέλεια και κοστοβορα πρόσβαση .
Παρά την Συνταγματική πρόβλεψη και τον αυστηρό νόμο περί ελεύθερης δημόσιας πρόσβασης στις ακτές, η κατάχρηση του αιγιαλού παραμένει ένα θλιβερό φαινόμενο στην Ελλάδα. Σύμφωνα με έρευνα, το 60% των παραλιών στην Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα καταπάτησης του αιγιαλού. Σε πλήθος παραλιών, αντί να αξιοποιούμε την ομορφιά της φύσης, την τραυματίζουμε, περιορίζοντας την πρόσβαση στην ακτογραμμή με κάθε τρόπο: τραπεζοκαθίσματα, παράνομα πάρκινγκ, σκουπίδια. Η καταπάτηση των αιγιαλών είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα που θίγει σοβαρά το περιβάλλον, περιορίζει την πρόσβαση των πολιτών στις παραλίες και βλάπτει την εικόνα της χώρας προς τον τουρισμό. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος και τους νόμους, ο αιγιαλός και η παραλία, είναι αγαθά κοινόχρηστα με κύριο προορισμό τους την ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα.
Η προστασία τους αποτελεί ευθύνη του Κράτους το οποίο οφείλει να εξασφαλίζει ένα ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης εποπτείας και ελέγχου των κοινόχρηστων αυτών αγαθών. Με το “κίνημα της πετσέτας”, εκδηλώθηκε η αντίδραση των πολιτών να σταματήσει η με την ανοχή των ΟΤΑ και κυρίως των τοπικών αρχών πρακτική επιχειρηματιών να παρεμποδίζουν τους πολίτες να χρησιμοποιούν ανεμπόδιστα τα κοινόχρηστα πράγματα, που είναι, σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι παραλίες και η πρόσβαση σε αυτές και μάλιστα κατά κατάχρηση των συμβάσεων μισθώσεων, με τις οποίες παραχωρείται μόνο απλή χρήση για την ανάπτυξη ξαπλώστρων και όχι η αποκλειστική χρήση. Η χρήση κοινοχρήστων πραγμάτων αποτελεί ατομικό δικαίωμα κάθε πολίτη, που προστατεύεται από το Σύνταγμα και η παρεμπόδιση στη χρήση τους συνιστά το αδίκημα της έργω εξύβρισης, που εκδικάζεται κατά την αυτόφωρη διαδικασία. Τα πάσης φύσεως κτίσματα και εν γένει κατασκευάσματα, τα οποία έχουν ανεγερθεί χωρίς άδεια στον αιγιαλό ή την παραλία, κατεδαφίζονται, ανεξάρτητα από τον χρόνο ανέγερσής τους ή αν κατοικούνται ή άλλως πώς χρησιμοποιούνται. Προς τούτο ο Προϊστάμενος της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας εκδίδει πρωτόκολλο κατεδάφισης, το οποίο κοινοποιεί κατά τις διατάξεις του Ν. 2717/1999 σε εκείνον που έχει ανεγείρει αυθαιρέτως, ο οποίος οφείλει εντός τριάντα ημερών από την κοινοποίηση να κατεδαφίσει τα κτίσματα και να άρει τα πάσης φύσεως κατασκευάσματα από τον αιγιαλό ή την παραλία.
Σε πρόσφατη εγκύκλιο του Αρείου Πάγου (Μάιος 2023), αναφέρεται ότι από το 1940 ο νομοθέτης έθεσε σε προτεραιότητα την προστασία του αιγιαλού ως «κοινόχρηστο κτήμα» και καλεί τους εισαγγελείς να επιδείξουν ιδιαίτερη αυστηρότητα σε περιστατικά «οικειοποίησης».
Οι 7 σημαντικότερες αλλαγές που θεσπίζονται με το νέο νόμο είναι οι ακόλουθες:
1. Θεσπίζεται διαφανής ηλεκτρονική διαδικασία για τη δημοπράτηση των παραλιών
Αρχής γενομένης από το 2024, όλες οι δημοπρασίες για παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και παραλίας θα γίνονται από την Κτηματική Υπηρεσία και όχι από τους Δήμους. Η διαδικασία θα γίνεται ψηφιακά μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας που εγγυάται τη διαφάνεια και αποκλείει οποιεσδήποτε παρεμβάσεις. Η διακήρυξη θα αναρτάται στην πλατφόρμα και στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου τουλάχιστον είκοσι ημέρες πριν από την ημερομηνία διεξαγωγής της δημοπρασίας. Στην πλατφόρμα θα αναρτώνται τα στοιχεία (συντεταγμένες, πολύγωνο και αεροφωτογραφίες) κάθε παραχώρησης, η διάρκεια, οι όροι της παραχώρησης, και ο χρόνος τοποθέτησης και απομάκρυνσης των κινητών στοιχείων.
Οι παραχωρησιούχοι θα καταβάλλουν ελάχιστο τίμημα που προκύπτει από μαθηματικό τύπο με βάση τις αντικειμενικές αξίες της περιοχής, συντελεστή βαρύτητας της δραστηριότητας και τον συντελεστή βαρύτητας του αιγιαλού ανάλογα με τα ειδικά χαρακτηριστικά της παραλίας.
Οι δημοπρασίες που θα πραγματοποιηθούν φέτος, κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου, θα ολοκληρωθούν ως τις 15 Μαϊου. Από το 2025 και μετά οι διαδικασίες θα ολοκληρώνονται ως τις 31 Μαρτίου. Με το νέο νόμο προβλέπεται ότι θα αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες ( drones, δορυφόροι) για να γίνουν αποτελεσματικότεροι οι έλεγχοι των παραλιών από την πολιτεία. Παράλληλα δημιουργείται ένας ολοκληρωμένος ελεγκτικός μηχανισμός, με μικτά κλιμάκια ελέγχου, από στελέχη του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, της Κτηματικής Υπηρεσίας, του δήμου, της Α.Α.Δ.Ε., της Οικονομικής Αστυνομίας, της ΕΛΑΣ και των εισαγγελικών αρχών ενώ προβλέπονται και μικτά κλιμάκια.
2. Καθιερώνονται οι «απάτητες παραλίες»
Καθιερώνονται οι αιγιαλοί και παραλίες υψηλής προστασίας («απάτητες παραλίες») που βρίσκονται σε περιοχές Natura και για τις οποίες θα απαγορεύεται η παραχώρηση και κατ’ επέκταση η τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλωστρών κ.λπ.. Οι απάτητες παραλίες θα καθοριστούν με κοινή απόφαση των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας ύστερα από εισήγηση του ΟΦΥΠΕΚΑ και πρόταση του πρόταση του προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής.
3. Θεσπίζονται αυστηρότεροι κανόνες στη διαχείριση των παραλιών ώστε να εξασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών
Στις παραλίες που θα παραχωρούνται προς εκμετάλλευση τίθενται όρια προκειμένου να διασφαλίζεται η διέλευση των πολιτών και να υπάρχουν επαρκείς ελεύθεροι χώροι. Συγκεκριμένα, τουλάχιστον το 50 % της παραλίας πρέπει να μένει ελεύθερο και ταυτόχρονα το εμβαδόν κάθε παραχώρησης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 500 τετραγωνικά μέτρα. Τα ομπρελοκαθίσματα μπορούν να καταλαμβάνουν μέχρι 60% της παραχωρούμενης έκτασης, ή 30% για παραλίες που βρίσκονται σε περιοχές Natura που δεν έχουν χαρακτηρισθεί απάτητες. Μεταξύ των παραχωρήσεων πρέπει να μεσολαβεί απόσταση τουλάχιστον 6 μέτρων (3 μέτρα σε κάθε πλευρά, ή 4 μέτρων αν πρόκειται για περιπτώσεις επιχειρήσεων που λειτουργούν σε εφαπτόμενα κτίρια) και τα ομπρελοκαθίσματα πρέπει να απέχουν από τη θάλασσα τουλάχιστον 4 μέτρα.
Επίσης δεν επιτρέπεται παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας όταν το μήκος ή πλάτος τους είναι μικρότερο των 4 μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο από 150 τ.μ..
4. Εισάγονται αυστηρότατες υποχρεώσεις για όσους μισθώνουν παραλίες
Θεσπίζονται εννέα συγκεκριμένες υποχρεώσεις σε όλες τις περιπτώσεις, οι οποίες προβλέπονται από το νόμο αλλά θα περιλαμβάνονται και στη σύμβαση παραχώρησης.
Συγκεκριμένα ο παραχωρησιούχος:
α) Διασφαλίζει την ελεύθερη, απρόσκοπτη και ασφαλή διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία.
β) Διασφαλίζει τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας για άτομα με αναπηρία στους αιγιαλούς και τις παραλίες που θα προβλεφθούν με Υπουργική Απόφαση, εγκαθιστώντας ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτησή τους, εφόσον δεν έχουν εγκατασταθεί από τον Δήμο.
γ) Περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σύμφωνα με τα όρια που θέτει το νομοσχέδιο (60 % της παραχωρούμενης έκτασης ή 30% αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία) και διατηρεί ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων μέτρων.
δ) Διατηρεί καθημερινά καθαρό το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας.
ε) Αναρτά σε εμφανές σημείο στον αιγιαλό ή την παραλία πινακίδα, η οποία επιτρέπει στο κοινό να έχει πρόσβαση, με ηλεκτρονικό τρόπο στα προσδιοριστικά στοιχεία της παραχώρησης, όπως τις συντεταγμένες, τον αριθμό της απόφασης παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κοινού και του παραχωρησιούχου και το διάγραμμα της παραχώρησης.
στ) Τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού.
ζ) Φροντίζει για τη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος και της μορφολογίας της ακτής.
η) Παραδίδει τον παραχωρηθέντα χώρο στην αρχική κατάσταση μετά το πέρας της διάρκειας της παραχώρησης και απομακρύνει τα κινητά στοιχεία κατά τις περιόδους που καθορίζονται στη σύμβαση παραχώρησης.
θ) Διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη, εφόσον η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο.
5. Κατοχυρώνεται ο ρόλος των πολιτών για την προστασία των παραλιών από τις αυθαιρεσίες
Δημιουργείται ψηφιακή εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα, ταμπλέτες κ.λπ. που θα διατίθεται δωρεάν στους πολίτες. Κάθε παραχώρηση θα αντιστοιχεί σε QR – code που θα αναρτάται στην ιστοσελίδα της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, στην ιστοσελίδα του οικείου δήμου και στην πινακίδα σήμανσης του αιγιαλού ή της παραλίας που τοποθετείται υποχρεωτικά στο σημείο. Μέσω της ίδιας εφαρμογής οι πολίτες θα βλέπουν το διάγραμμα του τμήματος του αιγιαλού και της παραλίας που έχει παραχωρηθεί και θα μπορούν άμεσα να υποβάλουν καταγγελία αν διαπιστώνουν παρατηρήσει αυθαίρετη κατάληψη ή υπέρβαση της παραχώρησης.
6. Αξιοποιούνται οι νέες τεχνολογίες (drones, δορυφόροι) για αποτελεσματικότερους ελέγχους από την πολιτεία
Με το νέο νόμο προβλέπεται ότι θα αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες ( drones, δορυφόροι) για να γίνουν αποτελεσματικότεροι οι έλεγχοι των παραλιών από την πολιτεία. Παράλληλα δημιουργείται ένας ολοκληρωμένος ελεγκτικός μηχανισμός, με μικτά κλιμάκια ελέγχου, από στελέχη του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, της Κτηματικής Υπηρεσίας, του δήμου, της Α.Α.Δ.Ε., της Οικονομικής Αστυνομίας, της ΕΛΑΣ και των εισαγγελικών αρχών ενώ προβλέπονται και μικτά κλιμάκια.
7. Επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές για όσους αυθαιρετούν και παραβιάζουν τους κανόνες διαχείρισης των παραλιών
Οι ποινές κλιμακώνονται ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης και ιδίως το αν υπάρχει σύμβαση και ο παραχωρησιούχος έχει κάνει υπέρβαση της παραχώρησης ή δεν υπάρχει οπότε πρόκειται για αυθαίρετη κατάληψη. Σε κάθε περίπτωση οι ομπρέλες και ξαπλώστρες απομακρύνονται ενώ αν υπάρχουν παράνομες κατασκευές κατεδαφίζονται.
Σε περιπτώσεις αυθαίρετης κατάληψης επιβάλλεται σφράγιση και διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης στον χώρο που έχει καταληφθεί, ο χώρος σφραγίζεται με ταινία και απαγορεύεται η είσοδος όπως και οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα σε αυτόν. Επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με το τετραπλάσιο του ελάχιστου τιμήματος της δημοπρασίας και αποκλεισμός του παραβάτη από κάθε διαδικασία παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας για πέντε χρόνια. Αν έχει γίνει υπέρβαση της παραχώρησης οι ποινές ξεκινούν από πρόστιμα και κλιμακώνονται σε απαγόρευση συμμετοχής σε δημοπρασίες καθώς και αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης.
Με τις αλλαγές που επήλθαν στη Βουλή το πλαίσιο αυστηροποιείται περαιτέρω καθώς οι πιο σοβαρές κυρώσεις (αποκλεισμός από νέες παραχωρήσεις και αναστολή λειτουργίας) επιβάλλονται όταν η υπέρβαση είναι μεγαλύτερη από το 30 % της παραχώρησης (αντί για 50 % που προβλεπόταν αρχικά).
Για πρώτη φορά καθιερώνονται πρόστιμα για παρεμπόδιση της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού στη θάλασσα, τον αιγιαλό και την παραλία, από 2.000 έως 60.000 ευρώ. Προβλέπονται επίσης ποινικές κυρώσεις για όποιον επιφέρει στον αιγιαλό ή την παραλία οιαδήποτε μεταβολή χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή με άδεια που εκδόθηκε παράνομα.
Αιγιαλός είναι «η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της». Θεωρείται ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την πολιτεία η οποία το διαχειρίζεται σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. Παραλία είναι η ζώνη της ξηράς που ξεκινά από τον αιγιαλό και «συνδέει» την ξηρά με τη θάλασσα. Το πλάτος της καθορίζεται (από το κράτος) σε τουλάχιστον 30 και μέχρι 50 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού, ενώ επιτρέπεται να είναι μικρότερο ανάλογα με τα γεωμορφολογικά στοιχεία κάθε ακτής και φυσικά, το δομημένο περιβάλλον. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ιδιωτικές παραλίες. Κάθε επιχείρηση που γειτνιάζει με παραλία οφείλει να διατηρεί ελεύθερη την πρόσβαση των λουομένων (αν δεν υπάρχει άλλη πρόσβαση) μέσω των εγκαταστάσεών της. Αν με κάποιο τρόπο μια επιχείρηση προσπαθεί να παρεμποδίσει την πρόσβαση των πολιτών στην παραλία (με αποτρεπτικές πινακίδες, περιφράξεις ή φύλαξη) οι πολίτες πρέπει να απευθύνονται στην αστυνομία. Μοναδική εξαίρεση, οι λιγοστές οργανωμένες πλαζ για τις οποίες έχει θεσπιστεί εισιτήριο. Παραλία είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, καθορίζεται σε πλάτος μέχρι και πενήντα (50) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού -προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα.
Η ελεύθερη πρόσβαση στην ακτή είναι ένα δικαίωμα του κάθε ανθρώπου το οποίο μάλιστα κατοχυρώνεται από το ελληνικό Σύνταγμα.
Βάσει λοιπόν του Συντάγματος ο αιγιαλός και οι παραλίες είναι δημόσιοι (δεν δύνανται να μεταποιηθούν εμπραγμάτως) και κοινόχρηστοι (ανήκουν σε κοινή και δημόσια χρήση). Η συνταγματική μάλιστα κατοχύρωση αυτού του δικαιώματος γεννά και αξιώσεις σε περίπτωση καταπάτησης του, ωσάν αδικοπραξία και προσβολή προσωπικότητας, κατά συνέπεια γεννά αξιώσεις παράλειψης μιας τέτοιας πράξης στο μέλλον , αλλά και αξίωσης χρηματικής αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης.
Ο αιγιαλός δε δημιουργείται με σχετική πράξη της Πολιτείας, αλλά προκύπτει από φυσικά φαινόμενα, ήτοι τις μεγαλύτερες, αλλά συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων, για τη διαπίστωση δε του πραγματικού αυτού γεγονότος προβλέπεται σχετική διοικητική διαδικασία.
Το Κράτος με ειδική απόφασή του αναθέτει ένα κομμάτι του αιγιαλού ή της παραλίας προς εκμετάλλευση μέσω κάποιας δημοπρασίας (τα γνωστά σε όλους δημοτικά κυλικεία, καφέ, κάμπινγκ). Οι επιχειρήσεις αυτές εκμεταλλεύονται τους δημόσιους χώρους με ειδικές προϋποθέσεις και χωρίς να βλάπτουν το δικαίωμα πρόσβασης του κάθε πολίτη στην ακτή.
Η ελευθερία πρόσβασης δεν κατοχυρώνεται μόνο συνταγματικά, αλλά και νομοθετικά , όπως με τον νόμο 2971/2001 , αλλά και με τον προγενέστερό του νόμο 2344/1940. Επιπλέον δε προβλέπεται και στο άρθρο 967 ΑΚ- του Αστικού Κώδικα- ότι μεταξύ άλλων και ο αιγιαλός ορίζεται ως κοινόχρηστο αγαθό.
Δεν είναι λίγες οι φορές που το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει λάβει θέση σε τέτοιου είδους διαφορές και έχει νομολογήσει υπέρ της κοινής χρήσης του αιγιαλού. Ενδεικτικά αναφέροντας η απόφαση του ΣτΕ υπ’ αριθμ. 3346/1999, βάσει τις οποίας ρητά απαγορεύονται χρήσεις που να εμποδίζουν και να δυσκολεύουν την κοινή χρήση των χώρων αυτών. Κατά συνέπεια και το Συμβούλιο της Επικρατείας , το Ανώτατο Δικαστήριο στις Διοικητικές διαφορές έχει νομολογήσει με σωρεία αποφάσεων υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες.
