Επιμέλεια: Γιώργος Παλληκάρης
Σίγουρα έχετε παρατηρήσει πως στους ελληνικούς δρόμους, κατά κύριο λόγο, οι διαχωριστικές γραμμές στο οδόστρωμα είναι άσπρες. Είτε διακεκομμένες, είτε μονές, είτε διπλές, είναι άσπρου χρώματος και ουσιαστικά όσο πιο «φρέσκες» είναι, τόσο περισσότερο έχουν και ανακλαστική ιδιότητα, βοηθώντας κατά την νυχτερινή οδήγηση.
Σίγουρα όμως θα έχετε παρατηρήσει πως σε μερικές περιπτώσεις, κυρίως στο κέντρο των πόλεων, υπάρχουν κίτρινες γραμμές (είτε συνεχόμενες είτε διακεκομμένες). Σε αυτή τη περίπτωση δηλώνουν την απαγόρευση της στάθμευσης, είτε ορίζουν τα όρια μίας λεωφορειολωρίδας.
Ίσως όμως να έχετε παρατηρήσει οδηγώντας σε μέρη με μεγάλο υψόμετρο, να γίνεται χρήση κίτρινων γραμμών ακόμα και στην κανονική διάρκεια του οδικού δικτύου. Σε αυτή τη περίπτωση η χρήση της είναι για λόγους ασφαλείας, καθώς σε αυτά τα μέρη είναι συχνότερες οι έντονες ομίχλες, οι βροχοπτώσεις και οι χιονοπτώσεις. Μπορεί το λευκό χρώμα να το αντιλαμβάνεται πιο γρήγορα το μάτι, όμως υπό τις παραπάνω συνθήκες το κίτρινο χρώμα είναι πιο ευδιάκριτο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπαγορεύουν κάποια απαγόρευση, αντιθέτως είναι εκεί για να βοηθούν σε μία ασφαλέστερη οδήγηση με περιορισμένη ορατότητα. Πλέον οι μπογιές που χρησιμοποιούνται διαθέτουν μεγαλύτερη ανακλαστικότητα αλλά και διάρκεια ζωής, διατηρώντας τις γραμμές σε καλύτερη κατάσταση για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
