Επιμέλεια: Γιώργος Παλληκάρης
Ο Minoru Hayashi ίδρυσε την εταιρεία Dome το 1975, με σκοπό να σχεδιάσει και να κατασκευάσει αυτοκίνητα, τόσο για το ευρύ κοινό όσο και αγωνιστικά. Εκείνη την εποχή, ο Hayashi διατηρούσε ήδη τη Hayashi Racing στην Οσάκα, η οποία ήταν μία γνωστή εταιρία που προμήθευε και κατασκεύαζε εξαρτήματα για αυτοκίνητα πίστας.
Το 1978, στην 48η Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης, ο Hayashi παρουσίασε το εντυπωσιακό Dome Zero (σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει το όνειρο ενός παιδιού), το οποίο ο ίδιος είχε ξεκινήσει να κατασκευάζει από το 1975, δουλεύοντας πάνω σε αυτό για τρία συνεχόμενα χρόνια. Το κίνητρο για τη δημιουργία του αυτοκινήτου ήταν η επιθυμία του Hayashi να συμμετάσχει στον 24ωρο αγώνα του Le Mans, μια προοπτική που είχε την πλήρη υποστήριξη των υπαλλήλων του, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν επαγγελματικό υπόβαθρο στους αγώνες αυτοκινήτου.
Το Dome Zero αντιπροσώπευε ένα τεχνολογικό άλμα για τις μικρές ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες καθώς ο ασυνήθιστος σχεδιασμός του Zero απαιτούσε μία πρωτόγνωρη διαδικασία, με την ενσωμάτωση νεοσχεδιασμένων εξαρτημάτων και έτοιμων ανταλλακτικών από άλλους ιαπωνικούς κατασκευαστές αυτοκινήτων. Είχε ένα σφηνοειδές εξωτερικό σχήμα που θύμιζε τη Lancia Stratos Zero και τη Lamborghini Countach, το σασί του ήταν από ατσάλι, ενώ ήταν πισωκίνητο.
Εξοπλιζόταν με τον 2.8λτ. κινητήρα της Nissan απόδοσης 145 ίππων, με το σύνολο να ζυγίζει συνολικά 920 κιλά. Η κίνηση μεταφερόταν στους πίσω τροχούς μέσω ενός 5τάχυτου κιβωτίου, ενώ διέθετε ανάρτηση με διπλά ψαλίδια και δισκόφρενα και στους 4 τροχούς.
Παρά το ενδιαφέρον πολλών για το Dome, ο κατασκευαστής δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την ιαπωνική πιστοποίηση για την κυκλοφορία του οχήματος.
Η εμφάνιση του Zero στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης είχε ως αποτέλεσμα η Dome να υπογράψει αρκετές συμφωνίες με κατασκευαστές παιχνιδιών για την παραχώρηση άδειας χρήσης της εμφάνισης του αυτοκινήτου. Η χρηματοδότηση από αυτές τις συμφωνίες επέτρεψε στην Dome να επεκτείνει την έδρα της και να συνεχίσει να αναπτύσσει αυτοκίνητα.
