Τί μπορεί (αν μπορεί) να προσφέρει ένα remake του Easy Rider;

Επιμέλεια: Θάνος Κυλάφης

Οι πιθανότητες είναι ότι έχετε ακούσει κάποιον να λέει ότι «Το Χόλιγουντ κάνει μόνο sequels και remakes» ή «Το Χόλιγουντ δεν έχει νέες ιδέες». Ενώ οι δηλώσεις αυτού του είδους βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε γενικότητες, σίγουρα ισχύουν σε ορισμένες περιπτώσεις. Μια τέτοια περίπτωση είναι το Easy Rider.

Σύμφωνα με το Variety, η κλασσική ταινία του Ντένις Χόπερ που απαθανάτισε μια γενιά απόκληρων, χίπηδων και αποστατών είναι η επόμενη στη γραμμή συναρμολόγησης remake του Χόλιγουντ. Ενώ η Columbia Pictures διένειμε την αρχική ταινία, τα δικαιώματα προσαρμογής ανήκουν επί του παρόντος στην Kodiak Pictures του Maurice Fadida, στην ομάδα Jean Boulle και στον Eric B. Fleischman των Defiant Studios.

“Στόχος μας είναι να χτίσουμε πάνω στην αφήγηση για την αντικουλτούρα και την ελευθερία που μας άφησε η αρχική ταινία και να δώσουμε στους νέους του σήμερα μια ταινία που δίνει σοβαρή προσοχή στις δικές τους αντικουλτούρες και προκλήσεις”, είπε o Fadida στο Variety. “Αυτό που βιώνουν οι νέοι θεατές του σήμερα στην καθημερινή τους ζωή μπορεί να φαίνεται τρελό στις παλαιότερες γενιές, αλλά μπορεί κάλλιστα να γίνει ο κοινωνικός κανόνας, όπως συνέβη με την πολιτιστική αλλαγή στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ελπίζουμε να παίξουμε ρόλο σε αυτή τη μετατόπιση”.

Αυτή η προσέγγιση μπορεί να φαίνεται ως ένας κατάλληλος τρόπος για να μεταφερθούν σύγχρονα ζητήματα στην πλοκή οδηγικής Οδύσσειας του Easy Rider, αλλά ο Fadida ξεχνά ένα πράγμα: οι μοτοσυκλέτες δεν αντιπροσωπεύουν τα ίδια πράγματα για τους Boomers (γεννημένοι από το 1946 έως το 1964) και τους Gen Zers (γεννημένοι στα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του ’90).

Δεν μπορούμε να προσποιηθούμε ότι η παράνομη δραστηριότητα clubs μοτοσυκλετών δεν συνεχίζεται μέχρι σήμερα (μάλιστα τα μέλη τους με περηφάνια φέρουν το ραφτό του 1%, υποδηλώνοντας ότι ανήκουν στο 1% των clubs που σχετίζονται με παράνομες δραστηριότητες και δεν είναι απλά λέσχες οδήγησης).

Ωστόσο, οι μοτοσυκλέτες δεν είναι τα ίδια πολιτιστικά φαινόμενα όπως ήταν στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Το να προσελκύσει κανείς τη σημερινή νεολαία με μια αφήγηση βασισμένη στον μοναχικό αναβάτη που “καταπίνει” χιλιόμετρα με την μοτοσυκλέτα του και το ίδιο το μηχάνημα που καβαλάει δεν είναι ένα απλό μέσο μεταφοράς, αλλά ένας τρόπος ζωής και κομμάτι μιας ολόκληρης και καθόλα συνολικής κουλτούρας αυτού του ατόμου, το οποίο είναι συνήθως απόκληρος ή στην καλύτερη περίπτωση απλά ανεκτός από την κοινωνία, φαίνεται ότι είναι δύσκολο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλοί Millennials (γεννημένοι από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90) και Gen Zers παραμένουν απρόθυμοι να αγοράσουν οι ίδιοι μοτοσυκλέτες και για αυτούς η μοτοσυκλέτα δεν αντιπροσωπεύει μια μορφή ελευθερίας, αλλά ένα μέσο μεταφοράς. 

Μάλιστα η συνολικότερη τάση στην αγορά δίκυκλων είναι η στροφή προς σκούτερ και σιγά σιγά ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες. Όλα αυτά δείχνουν ότι η μοτοσυκλέτα αρχίζει σιγά σιγά και μετακινείται στον άξονα χρηστικότητας/ιδεολογίας όλο και πιο δεξιά και χαμηλά και σε αυτό φέρουν ευθύνη και οι εταιρίες μοτοσυκλέτας με τις απλησίαστες τιμές τους στις νέες τους δημιουργίες (ή μήπως και οι εταιρίες απλά ακολούθησαν τις τάσεις της αγοράς;).

Ως αντεπιχείρημα, ας μην ξεχνάμε ότι σειρές όπως το Sons of Anarchy και το Mayans M/C έκαναν το κοινό να μείνει “κολλημένο” μπροστά στις οθόνες τους για χρόνια (ως 18χρονος περήφανος αναβάτης ενός Enfield Bullet την εποχή που η σειρά βρισκόταν στα ντουζένια της μπορώ να το επιβεβαιώσω). Από την άλλη πλευρά, αυτές οι σειρές επ’ ουδενί δεν έχουν παρόμοιες καλλιτεχνικές/κοινωνικοπολιτικές φιλοδοξίες ούτε απευθύνονται στο ίδιο κοινό με το Easy Rider. 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ως millenial αναβάτης μοτοσυκλέτας θα στηθώ στην ουρά για την πρώτη προβολή, έχοντας τις επιφυλάξεις μου. Σε έναν κόσμο όπου δυστυχώς η μοτοσυκλέτα με την κλασσική της έννοια αργοπεθαίνει, δεν έχουμε την πολυτέλεια να κρίνουμε αφ’υψηλού τέτοια εγχειρήματα που ίσως (πιο πολύ μοιάζει με ευχολόγιο αυτό το ίσως) μπορούν να φέρουν μια νέα πνοή και νέους ανθρώπους σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο της μοτοσυκλέτας.