Κατεβαίνοντας ένα μικρό μονόδρομο με ελάχιστη κίνηση και κλειστές, «τυφλές» στροφές, βρέθηκα αντιμέτωπη και παραλίγο να τρακάρω με ένα αυτοκίνητο που ανέβαινε ανάποδα. Άνοιξα λοιπόν το παράθυρο και είπα στον οδηγό ότι πάει ανάποδα σε μονόδρομο.
Εκείνος όμως ούτε θύμωσε, ούτε έψαξε να βρει κάποια χαζή δικαιολογία. Μου ζήτησε συγγνώμη και με απολογητικό ύφος μου είπε ότι: «Ο δρόμος που ανεβαίνει είναι κλειστός λόγω έργων και ότι οι εργάτες του είχαν πει να πάρει αυτό το δρόμο».
Κάτι που διαπίστωσα και εγώ, όταν έφτασα στο τέλος του δρόμου και είδα τον εργάτη που πράγματι έστελνε όλους τους οδηγούς από εκεί, χωρίς όμως να τους εξηγεί ότι πηγαίνουν ανάποδα. Όπως κανένας δεν έλεγε σε αυτούς που ακολουθούσαν τη σωστή φορά του στενού δρόμου ότι έρχονταν άλλοι αντίθετα.
Σε αυτή την περίπτωση, όμως, την απόλυτη ευθύνη έχει αυτός που πήγε ανάποδα στον μονόδρομο και όχι αυτός που αποφάσισε να τον «καταργήσει» (o εργάτης, ο εργολάβος ή ο Δήμος) και μάλιστα χωρίς να ειδοποιήσει τους οδηγούς με τη βοήθεια της Τροχαίας ή έστω της δημοτικής αστυνομίας.
Γιατί ο Κ.Ο.Κ. απαγορεύει την αντίθετη κίνηση σε μονόδρομο και τα δικαστήρια δεν δέχονται δικαιολογίες του τύπου «κάποιος μου είπε να πάω από εκεί».
Αν λοιπόν βρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση (και δεν υπάρχει αστυνομικός ή κατάλληλη σήμανση), δεν πρέπει να παρασυρθούμε από αυτό που θα μας πει ένας απλός εργάτης…
Είναι πολύ πιο λογικό και πιο ασφαλές να βρούμε μια διαφορετική διαδρομή και να ΜΗΝ ακολουθήσουμε ΠΟΤΕ αυτές τις οδηγίες, διότι στην καλύτερη περίπτωση θα μας κοστίσουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό αποζημίωσης.
