Η νύχτα της Αλήθειας είναι το έβδομο μυθιστόρημα του συγγραφέα Σπύρου Πετρουλάκη και κυκλοφορεί εδώ και λίγες ημέρες από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

-Κύριε Πετρουλάκη τι είναι «Η Νύχτα της αλήθειας» που τις τελευταίες ημέρες έχει κάνει αίσθηση στο αναγνωστικό κοινό και στους κριτικούς;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα γεμάτο αληθινό, ανθρώπινο συναίσθημα. Μέσα απ’ αυτό το βιβλίο προσπάθησα να εισχωρήσω βαθιά στις συναισθηματικές ανάγκες των πρωταγωνιστών μου. Πρωταγωνιστές που είναι φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά που είμαστε όλοι μας. Στα βιβλία μου δεν θα βρείτε σούπερ ήρωες και οι λύσεις στα προβλήματά τους είναι απλές καθημερινές».

-Σε αρκετά από τα βιβλία σας κάνετε αναφορές ή τοποθετείτε τις ιστορίες και τους ήρωες στην ελληνική επαρχία: στη ορεινή Κορινθία (Αμαλία), την Καστοριά (Το τελευταίο δαχτυλίδι), στην Κρήτη (Σασμός), τη Θεσπρωτία (Η Παναγιά της Φωτιάς) κλπ. Εδώ βλέπουμε τα βουνά τις Ευρυτανίας και την Ιθάκη. Οι επιλογές αυτές είναι τυχαίες ή σημαίνουν κάτι για εσάς;

«Κάθε τόπος που μπαίνει στα βιβλία μου δεν μπαίνει τυχαία. Είναι περιοχές που έχω αγαπήσει, είναι εδάφη που έχω βαδίσει στα βουνά, στους γιαλούς τους και είναι μέρη που έχω δεθεί με ανθρώπους καρδιάς, λατρεμένους φίλους. Έχω την πεποίθηση ότι αυτό ιδιαίτερο συντέκνιασμα  το δημιουργεί και ο ίδιος ο τόπος. Ο αέρας του, η αλμύρα του, το νερό που πέφτει από τον ουρανό ή βγαίνει από τη γη. Όχι μόνο οι άνθρωποι».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

-Κοινωνικά θέματα που καίνε έχουν για άλλη μια φορά κεντρικό ρόλο στο νέο σας βιβλίο. Από πού εμπνεύστηκε και προχώρησες στην συγγραφή αυτού του βιβλίου;

«Ακριβώς από αυτό. Η έμπνευση μου προήλθε από τα κοινωνικά θέματα που βάζουν φωτιά στη σκέψη, στους φόβους και στις ελπίδες μας. Τρομάζω και προβληματίζομαι από τις ανισορροπίες της κοινωνίας μας αλλά παράλληλα παλεύω μέσα από τους ήρωές μου να βρίσκω και να προτείνω λύσεις. Ωστόσο μέσα από τη «Νύχτα της Αλήθειας» ο αναγνώστης διασκεδάζει, αγωνιά, μαθαίνει δίχως ποτέ έμμεσα ή άμεσα να του κουνήσω το δάχτυλο».

-Οι περισσότεροι από τους ήρωες, κουβαλάνε στην πλάτη ένα δράμα, είναι αυτό που λέμε «τυραννισμένες ψυχές». Συμπάσχεις με κάποιον από αυτούς και για ποιον λόγο;

«Όλοι μας κουβαλάμε τουλάχιστον από ένα δράμα στην πλάτη μας.

Πάντα συμπάσχω με τους ήρωες μου είτε είναι οι καλοί είτε είναι κακοί της ιστορίας, τους ακολουθώ βαδίζω στα χνάρια τους φοράω τα ρούχα τους αναπνέω τον ίδιο αέρα με εκείνους. Με αυτόν τον τρόπο μπορώ να αποδώσω τα μέγιστα στη γραφή μου. Αισθάνομαι και συναισθάνομαι τα πάντα γύρω από αυτούς, νιώθω και βιώνω τις χαρές και τα δράματα τους».

-Είστε αισιόδοξος για το μέλλον;

«Πάντα είμαι αισιόδοξος. Είναι η φύση μου. Παράλληλα βέβαια προσπαθώ με τους δικούς μου τρόπους για να καλυτερέψω εμένα, την οικογένειά μου και κατ’ επέκταση την κοινωνία. Αν τελικά προσφέρω ένα μικρό σποράκι στο δάσος που χρειάζεται να γίνει, ε τότε θεωρώ πως θα έχω πετύχει κάτι στη ζωή μου».

-Είναι «ιλιγγιώδεις» οι ρυθμοί με τους οποίους γράφετε. Από το 2014 μέχρι το 2018 μετράμε 12 βιβλία. Μυθιστορήματα, παραμύθια, εφηβικά. Τι σας κρατάει σε συνεχή λογοτεχνική εγρήγορση;

«Κυρίως η ανάγκη μου να επικοινωνώ και να «ξεφορτώνω» από πάνω μου βιώματα, σκέψεις, εικόνες ακόμα και φοβίες. Σε μένα η γραφή λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο ευεργετικά, ψυχολυτρωτικά θα μπορούσα να πω, αφού ουσιαστικά έχω ανακαλύψει τον τέλειο τρόπο για να απομπλέκομαι από όλα όσα πιάνουν χώρο στην ψυχή μου. Όχι απαραίτητα άσχημα πράγματα, αλλά ακόμα και όμορφα, τρυφερά. Έτσι ακροβατώ δίχως δίχτυ ασφαλείας, δίχως κοντάρι, μα και δίχως φόβο αφού «το χάμες είναι κοντά» που λέμε και στο χωριό μου».

-Τι κάνει ένα βιβλίο καλό; Είναι η αποδοχή του κοινού, των κριτικών, η αντοχή του στον χρόνο;

«Προσωπική μου άποψη είναι ότι ένα βιβλίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλό όταν έχει αντοχή στον χρόνο, αλλάζει χέρια, διαβάζεται με την ίδια ένταση και σε δεύτερη ανάγνωση και προκαλεί στον αναγνώστη αληθινά συναισθήματα». 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης