Μια εκ βαθέων εξομολόγηση που καθηλώνει. Μια συναρπαστική αφήγηση. Ένα μαγευτικό ταξίδι στον χρόνο. Ο Γιάννης Δάλλας, σε έναν διάλογο με τον Γιώργο Δουατζή, ανοίγει την ψυχή του και μιλάει σε σημερινούς και επερχόμενους.
Η έκδοση περιλαμβάνει επίμετρο του ποιητή Γ. Μπλάνα, στο οποίο καταγράφονται όλες οι όψεις της δημιουργικής δουλειάς του Γ. Δάλλα, πλήρη εργογραφία, κριτικογραφία, ανέκδοτες φωτογραφίες και χειρόγραφο του Γ. Δάλλα.
«Ό,τι με περιβάλλει -το βιώνω στο πετσί μου πια- δεν είναι ο χώρος, είν’ ο χρόνος. Σαν ένα δάσος από γεγονότα που χτυπιέμαι να τα διαπεράσω και να βγω στα ξέφωτα της ιστορίας. Ο χρόνος ο ιστορικός κι ο πιο προσωπικός. Η μια στιγμή δίπλα στην άλλη γύρω μου στενεύοντας σαν κρίκοι ενός κατάσαρκου κλοιού. Ο χρόνος, που έγινε η δορά μου και το δέρμα μου. Η τελευταία δυσκολία μου, να σπάσω τα λουριά. Να βγω από μένα…».
«Με τον Γιάννη Δάλλα, πέρασα καλά και χάρηκα με το βιβλίο αυτό για πολλούς λόγους: Κατάφερα να τον τιμήσω εν ζωή. Πήρα μαθήματα σωρευμένης εμπειρίας και επαγωγικής σκέψης. Διεύρυνα το γνωστικό μου πεδίο. Χάρηκα το εξαίσιο παιχνίδι με τον λόγο, είτε συζητώντας με τον Γιάννη Δάλλα είτε επεξεργαζόμενος το τεράστιο υλικό που προέκυψε από τις συναντήσεις μας.
Ήταν πολύωρες συζητήσεις, το αποτέλεσμα των οποίων μετέτρεψα σε αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο – σε ό,τι αφορά το βιογραφικό κομμάτι – και σε συνέντευξη το μέρος της συζήτησης περί… παντός.
Κι όπως έγραψα στον πρόλογο: Ένα κάλεσμα προς όλους η φωνή του Γιάννη Δάλλα. Κλήση αφύπνισης, να δούμε από της Ποίησης μια χαραμάδα που τη φώναξες Ζωή… τρεις χιλιάδες χρόνια ελληνοσυλλαβίζοντας. Είναι η εγερτήρια έκκληση αυτού που στέφθηκε μάρτυς ποιητής σε χρονικά αλώσεων, αυτού που είδε να έρχονται αγέννητες ψυχές γυρεύοντάς του σώματα.
Είναι η πανέκκληση, που προσέλαβα από το έργο, τον ποιητή, τον άνθρωπο, το όλον που φέρει ο Γιάννης Δάλλας. Η πρόκληση, να καταπιαστώ με την αιτιώδη αναζήτηση, τη διεξοδική μελέτη, την ουσιώδη συζήτηση, την αναγκαία καταγραφή, και, τέλος, με την προσπάθεια διάχυσης υπό τη μορφή μιας έκδοσης, αυτής της φωτεινής σκέψης. Μιας σκέψης, που πηγάζει από τη ζύμωση της γνώσης, της οπτικής, της εμπειρίας που φέρει ο δάσκαλος, ο μεταφραστής, ο πανεπιστημιακός, ο δοκιμιογράφος, μα κυρίως, ο ποιητής Δάλλας.
Προσπαθώντας να ανταποκριθώ στην πολυδιάστατη αυτή έκκληση, νιώθω ότι παράλληλα εκπληρώνω τη στοιχειώδη υποχρέωση έναντι των δημιουργών, αλλά κυρίως έναντι των επερχομένων γενεών. Θέλω να πιστεύω ότι η καταγραφή του έργου και της προσωπικότητας των σημαντικών δημιουργών του τόπου μας αποτελεί μια ακόμα ψηφίδα, ως αρχειακό υλικό, στο σύνολο αυτού που αποκαλούμε εθνική περιουσία ή πολιτιστική κληρονομιά. Ομολογώ πως ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί, ιδιαίτερα στον τόπο μας, δεν θέλουμε να δούμε τις πραγματικές διαστάσεις σημαντικών μορφών και του έργου τους, όσο ζουν οι δημιουργοί. Κατά κανόνα, ανακαλύπτουμε τους δημιουργούς και τους τιμούμε μετά θάνατον, συνήθως με ιδιαίτερη τάση υπερβολής.
Ελπίζω πως το βιβλίο αυτό αποδίδει τις περισσότερες πλευρές μιας σπάνιας προσωπικότητας των Ελληνικών Γραμμάτων. Ελπίζω ότι καταγράφονται οι πολυδιάστατες πτυχές της σκέψης του και κυρίως της ποιητικής του. Ελπίζω, τέλος, ότι θα μπορέσει ο αναγνώστης, πέραν της απόλαυσης του λόγου του Γιάννη Δάλλα, να ταξιδέψει μέσα στον ιστορικό χρόνο, διευρύνοντας το γνωστικό του πεδίο.
Ευχαριστώ τον ποιητή Γιώργο Μπλάνα, που συμπλήρωσε αυτήν την προσπάθεια με ένα πολύτιμο επίμετρο, το οποίο μας ξεναγεί στον κόσμο της δημιουργίας του Γιάννη Δάλλα.
Γιώργος Δουατζής».
