Με την ύψιστη τιμητική διάκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του πρώτου Κυπρίου Προέδρου, αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, η Κύπρος τίμησε τον νομπελίστα καθηγητή Οικονομικών Χριστόφορο Πισσαρίδη.
Η παρασημοφόρηση του κ. Πισσαρίδη έγινε σε ειδική τελετή από τον Κύπριο Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια στην παρουσία επισήμων, επιστημόνων και οικονομικών παραγόντων.
Σε ομιλία του, στην τελετή, ο Πρόεδρος Χριστόφιας εξήρε το έργο του δόκτορος Πισσαρίδη, σημειώνοντας ότι «η ύψιστη διάκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας απονέμεται σε έναν κορυφαίο επιστήμονα, του οποίου η μεγάλη συμβολή στην επιστήμη αναγνωρίστηκε, ήδη, με τη βράβευσή του με το βραβείο Νομπέλ στις οικονομικές επιστήμες».
Η Κυπριακή Δημοκρατία τιμά τον Χριστόφορο Πισσαρίδη, γιατί μέσα από το σημαντικό του έργο τιμά την πατρίδα του σε όλη την οικουμένη, τόνισε ο κ. Χριστόφιας και πρόσθεσε ότι «η Κύπρος, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και με πληγές ακόμα ανοικτές, έδωσε στους νέους της, από την αρχή της ανεξαρτησίας, τη δυνατότητα να αποκτήσουν γερή μόρφωση που τους επέτρεψε να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου και να διακριθούν, όπως ο σημερινός τιμώμενος».
Ο Κύπριος Πρόεδρος υπογράμμισε, επίσης, το ρόλο της έρευνας και της εκπαίδευσης στην ανάπτυξη.
Η κυβέρνηση, ανέφερε «στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις τη δημιουργία και την ανάπτυξη των πανεπιστημίων και της έρευνας στον τόπο μας. Ακόμη και σήμερα, στη δίνη μιας οξύτατης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ενδυναμώνουμε τη στήριξή μας στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά ιδρύματα, ώστε, μαζί με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης, να κάνουμε την Κύπρο μια δημιουργική κοινωνία ικανή να λύνει τα δικά της προβλήματα, να αντιμετωπίζει με επιτυχία τις προκλήσεις των καιρών και να είναι ένας αξιόπιστος και δημιουργικός εταίρος στην Ε.Ε. στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας και της κοινωνίας της γνώσης αλλά και της πολιτικής».
Ο νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης στην ομιλία του αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην έρευνά του, η οποία επικεντρώθηκε «στην πιο ατυχή ομάδα της σύγχρονης κοινωνίας, τους άνεργους».
Πρόσθεσε ότι «τα κύρια συμπεράσματα πολιτικής, που προκύπτουν από τη δουλειά του, έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία στη Σουηδία και άλλες Σκανδιναβικές χώρες». Έχουν, επίσης, επηρεάσει και άλλες κυβερνήσεις, είπε ο κ. Πισσαρίδης, προσθέτοντας ότι και ο ΟΟΣΑ προωθεί τις πολιτικές αυτές.
Επεσήμανε ότι «ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι μια πολιτική είναι αποτελεσματική όταν στοχεύει στα κίνητρα που έχουν οι κοινωνικοί εταίροι. Οι παλιομοδίτικες και πλέον ξεπερασμένες πολιτικές του Κέινς έχουν κάποια αποτέλεσμα σε περιόδους ύφεσης, αλλά μέχρι κάποιο όριο».
Ένα άλλο συμπέρασμα, πρόσθεσε, είναι ότι «οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ή οι συντεχνίες έχουν ένα σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν στην αγορά εργασίας, αλλά μπορούν να επιφέρουν και μεγάλη ζημιά».
Εξήγησε ότι «η ξεπερασμένη ιδέα, σύμφωνα με την οποία οι συντεχνίες χρειάζονται για να προστατεύσουν τους εργαζόμενους από επιθετικούς εργοδότες, που εκμεταλλεύονται τη μονοπωλιακή τους δύναμη, δεν ισχύει πλέον στη σύγχρονη κοινωνία. Τα μονοπώλια και η υπέρμετρη δύναμη των εργοδοτών ελέγχονται από τη νομοθεσία και το διεθνή ανταγωνισμό. Οι συντεχνίες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι συνεργάζονται με κυβερνήσεις και εργοδότες για το καλό ολόκληρης της χώρας. Είναι κοινωνικοί εταίροι και όχι ανταγωνιστές των εργοδοτών».
Τόνισε, επίσης ότι «ένα τρίτο συμπέρασμα είναι πως μια κυβέρνηση έχει και αυτή ένα σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στη σύγχρονη αγορά εργασίας. Χρειάζεται να στηρίξει τους άνεργους μέσω ενός συστήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Το επίδομα ανεργίας θα πρέπει να είναι αρκετά γενναιόδωρο, ούτως ώστε να μην οδηγηθούν οι άνεργοι στη φτώχεια. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να παρέχει τα απαραίτητα κίνητρα στο άτομο για να αναζητά εργασία».
Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης ανέφερε ότι η ανεργία είναι ένα στάδιο απόγνωσης, το οποίο στην ιδανική περίπτωση πρέπει να αποφεύγεται. Δυστυχώς, όμως, οι σύγχρονες κοινωνίες, σημείωσε, δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς κάποια ανεργία.
«Ο στόχος της έρευνας μου και των άλλων δύο βραβευμένων με το Νόμπελ, καθώς και πολλών άλλων σαν εμάς, είναι να μάθουμε πώς να ζούμε με ένα μικρό ποσοστό ανεργίας, χωρίς να κάνουμε τη ζωή αυτών των ανθρώπων άθλια, ενώ ο υπόλοιπος λαός να ευημερεί», κατέληξε ο κ. Πισσαρίδης.
