Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε σε διεθνές περιοδικό επιδίωξε να εξετάσει αν το ψυχολογικό στρες στους πρώτους 3 μήνες επιδρά στην έκβαση της εγκυμοσύνης κι αν αυξάνει τη συχνότητα των επιπλοκών.
Η μελέτη έλαβε χώρα στη Χιλή, η οποία υπέστη τεράστιες καταστροφές από τον σεισμό του 2005 με επίκεντρο στην περιοχή Ταραπάκα. Οι ερευνητές εξέτασαν τα πιστοποιητικά γέννησης μεταξύ 2004-2006 και κατέγραψαν πληροφορίες, όπως την ηλικία, το φύλο και το βάρος του εμβρύου στη γέννα, καθώς και τυχόν ιατρικά προβλήματα της εγκυμοσύνης.
Τα ευρήματα της μελέτης ήταν ανησυχητικά. Οι γυναίκες που ήταν έγκυες στο 2ο και 3ο μήνα όταν συνέβη ο σεισμός είχαν μικρότερης διάρκειας εγκυμοσύνη και μεγαλύτερη συχνότητα πρόωρου τοκετού (πριν από τις 37 εβδομάδες). Συγκεκριμένα, ενώ περίπου το 6% των γυναικών γεννά πρόωρα στη Χιλή, οι γυναίκες που ήταν έγκυες την εποχή του σεισμού είχαν 9% πιθανότητα πρόωρου τοκετού.
Επίσης, προς έκπληξη των ερευνητών βρέθηκε ότι οι ίδιες γυναίκες γεννούσαν πιο πολλά κορίτσια από ό,τι συνήθως. Τυπικά, γεννιούνται 51% αγόρια, παρ’ όλα αυτά στην περίοδο μετά τον σεισμό το ποσοστό των αγοριών έπεσε στο περίπου 45%.
Το τελευταίο εύρημα αποδίδεται από τους ερευνητές στην πιθανότητα περισσότερες αρχόμενες εγκυμοσύνες με αγόρι να αποβάλλονται σε περιόδους στρες. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με τη σχετική «αντοχή» των θηλέων εμβρύων, όπως έχει ήδη διαπιστωθεί σε περιπτώσεις σημαντικής προωρότητας, όπου τα κορίτσια επιβιώνουν πιο συχνά από τα αγόρια.
Τελικά, η πρωτότυπη αυτή μελέτη κατάφερε, χρησιμοποιώντας την ψυχολογική επιβάρυνση που προκαλεί μια φυσική καταστροφή, να αποδείξει ότι το στρες είναι όντως βλαβερό για την εγκυμοσύνη.
Το άρθρο επιμελήθηκε και υπογράφει
ο Θάνος Παπαθανασίου
MD (London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
www.gynaikologos.net
