Οι εκατοντάδες μουσουλμάνοι μετανάστες, που με την κραυγή «Ο Θεός είναι Μεγάλος» μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πεδίο πολέμου, ισχυρίζονται πως η βεβήλωση από αστυνομικό όργανο του Κορανίου είναι η αιτία του βίαιου ξεσηκωμού τους.

Η Αστυνομία, εμμέσως πλην σαφώς, επιβεβαιώνει και παραδέχεται πως κάτι συνέβη και πως διεξάγεται έρευνα. Ωστόσο, αν την Πέμπτη το απόγευμα πραγματοποιήθηκε μία αυθόρμητη διαδήλωση, στην οποία οι μουσουλμάνοι μετανάστες διαμαρτυρήθηκαν για την βεβήλωση του Ιερού Βιβλίου, την Παρασκευή, που η διαδήλωση ήταν σαφώς οργανωμένη, ξεπέρασαν το επίπεδο της διαμαρτυρίας και εισήλθαν σε αυτό της βίαιης σύγκρουσης με συνθήματα που παραπέμπουν στη «ΤΖΙΧΑΝΤ».

Νομιμοποιείται, λοιπόν, ο καθένας να διερωτηθεί αν πίσω από την «ΑΦΟΡΜΗ» κρύβεται μία πρόθεση γενίκευσης της σύγκρουσης από τους ηγέτες της μουσουλμανικής κοινότητας των μεταναστών, οι οποίοι προφανώς στοχεύουν σε κάτι σημαντικότερο από την αποκατάσταση της προσβολής που υπέστη το ιερό κείμενο του Ισλάμ από έναν αστυνομικό. Και εν πάση περιπτώσει ο νόμος προβλέπει τιμωρία στους βέβηλους, αλλά οι διαδηλωτές επιχείρησαν με την συνθηματολογία τους να θέσουν θέμα Ισλαμικού Νόμου και τιμωρίας κατά τις ισλαμικές παραδόσεις -πράγμα απαράδεκτο.

Το γεγονός, μάλιστα, ότι η διαμαρτυρία συνδέθηκε άμεσα με την απαίτηση ανέγερσης Μουσουλμανικού Τεμένους (ένα αίτημα, που κατά τα άλλα είναι σωστό και αποδεκτό) φανερώνει την πρόθεση των οργανωτών της διαδήλωσης να «πολιτικοποιήσουν» το ζήτημα μέσω του θρησκευτικού αισθήματος. Πρόκειται για μία τακτική γνωστή από το παρελθόν, η οποία κατεγράφη σε όλες τις χώρες της Ευρώπης με σημαντικό αριθμό μουσουλμάνων μεταναστών.

Πρόκειται, επί της ουσίας, για προσπάθεια συνδιαχείρισης του μουσουλμανικού στοιχείου με τους κρατικούς θεσμούς, μέσω της αναβάθμισης των θρησκευτικών (επομένως και των πολιτικών) εκπροσώπων των μουσουλμάνων μεταναστών. Είναι προφανές, δηλαδή, ότι επιχειρείται μία επίδειξη ισχύος μέσω των βίαιων περιστατικών προκειμένου να συρθούν οι κρατικοί θεσμοί σε ένα διάλογο, ο οποίος θα νομιμοποιήσει τους θρησκευτικούς ηγέτες της μουσουλμανικής μεταναστευτικής κοινότητας. Αν όντως συμβαίνει αυτό, τότε η βεβήλωση του Κορανίου είναι μία αφορμή και οι συνέπειες αυτής της τακτικής είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και επικίνδυνες.  Η σχέση της ελληνικής κοινωνίας με το Ισλάμ οφείλει να βασίζεται στην ανοχή και τον σεβασμού του άλλου.  

Δεν είναι, ωστόσο, δυνατόν να επιβληθούν στην ελληνική κοινωνία αξίες και πολιτισμικά δεδομένα που ισχύουν στην Καμπούλ ή την Λαχώρη. Τα βίαια επεισόδια μπορεί να λειτούργησαν εκτονωτικά, αν πρόκειται για μία δικαιολογημένη διαμαρτυρία. Μπορεί, όμως, να είναι και η έναρξη ενός κύκλου αντιπαράθεσης πρωτόγνωρου για τα ελληνικά δεδομένα, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί από την περίοδο ακόμη των Βαλκανικών Πολέμων και εντεύθεν. Ο Θεός είναι όντως Μεγάλος για όλους -αλλά μέχρις εκεί.

(Πρώτη καταχώρηση 23 Μαίου 2009, 12:30)