Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου. 09.00 το πρωί. ΕΦΚΑ Καλλιθέας. Ο άνδρας, προσφάτως μπαμπάς, εισέρχεται στο κτήριο προκειμένου να καταθέσει τα απαιτούμενα έγγραφα, ώστε η σύζυγός του, η οποία πριν από λίγες ημέρες έφερε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, να λάβει τη νόμιμη άδεια μητρότητας και τις σχετικές παροχές.

Ο πολίτης κοντοστέκεται στον κεντρικό διάδρομο και παρατηρεί τον χώρο. Ψάχνει με το βλέμμα του το σχετικό γκισέ και τον υπάλληλο που ασχολείται με τέτοιες υποθέσεις. Τον ενημερώνουν πως πρέπει να μεταβεί στον δεύτερο όροφο. Το κάνει. Μπαίνει στον χώρο των γραφείων και αμέσως καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά, όταν διαπιστώνει πως σε όλο το τμήμα δεν βρίσκεται ούτε ένας υπάλληλος. Η δεύτερη έκπληξη, μεγαλύτερη από την πρώτη, έρχεται όταν φθάνει μπροστά από το γκισέ των παροχών και διαβάζει τις λέξεις στην αναρτημένη κόλλα Α4. «ΠΑΡΟΧΕΣ ΤΕΛΟΣ».

Κάπου εκεί καταλαβαίνει πως ξεκινάει για αυτόν μία δύσκολη ημέρα. Βγάζει από την τσέπη το κινητό του τηλέφωνο, το στρέφει προς το χαρτί και το τραβά φωτογραφία. Την κίνησή του αντιλαμβάνεται ένας υπάλληλος που βρίσκεται στον όροφο και έρχεται προς το μέρος του. Από τη συζήτηση που ακολουθεί αρχίζει να ξεδιπλώνεται το μυστήριο της… εξαφάνισης των υπαλλήλων.

«Η κυρία που ασχολείται με τις παροχές βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια» του λέει. «Θα επιστρέψει την Παρασκευή». «Και μέχρι να επιστρέψει δεν υπάρχει άλλος υπάλληλος να εξυπηρετήσει τον κόσμο;» ρωτά ο πολίτης.

«Δυστυχώς, δεν υπάρχει αντικαταστάτης» απαντά ο ευγενικός υπάλληλος, προσθέτοντας πως λόγω της κατάστασης υπάρχει η δυνατότητα να εξυπηρετηθεί συγκεκριμένος αριθμός ατόμων σε τμήμα που λειτουργεί στον πέμπτο όροφο. Του ζητεί να επιστρέψει αύριο το πρωί. Ο άνδρας πλέον καταλαβαίνει ότι οι επιλογές του στερεύουν. Το ίδιο καταλαβαίνουν και δύο έγκυες οι οποίες βρίσκονται στον πέμπτο όροφο και ρωτούν σχετικά. Ενημερώνονται πως λόγω του φόρτου εργασίας και της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού δεν θα καταστεί δυνατό να εξυπηρετηθούν σήμερα. Μην έχοντας λοιπόν άλλη λύση, αρχίζουν να αποχωρούν.

Επαναλαμβάνουμε. Είναι Δευτέρα, αρχές Σεπτεμβρίου. Οι καλοκαιρινές άδειες έχουν τελειώσει. Κανονικά θα έπρεπε όλα να λειτουργούν ρολόι. Τουναντίον.

Τα προβλήματα που ανακύπτουν από την προβληματική λειτουργία της υπηρεσίας είναι πολλά και σημαντικά. Τα παραθέτει ο πολίτης μιλώντας στο zougla.gr. Αναρωτιέται, λοιπόν, πόσα μεροκάματα θα πρέπει να χάσει ακόμα προκειμένου τελικά να καταφέρει να εξασφαλίσει για τη σύζυγό του τις νόμιμες παροχές. Παράλληλα, διερωτάται αν είναι δυνατόν σε μία ευρωπαϊκή χώρα να μην υπάρχει διαθέσιμο προσωπικό, έτοιμο να αντικαταστήσει τους εργαζομένους που είναι ασθενείς. Τέλος, ξέρει πως οι παροχές ξεκινούν από τη στιγμή που κατατίθενται τα σχετικά έγγραφα. Κάθε ημέρα λοιπόν που περνά είναι μέρα χαμένη.

Όχι, δεν μιλάμε για μία ανοργάνωτη και τριτοκοσμική χώρα. Μιλάμε για την κεντρική κοινωνική υπηρεσία του κράτους. Είναι όμως καλοκαίρι και στην Ελλάδα το καλοκαίρι τελειώνει τον Οκτώβριο.