Νίκος Τσιαμτσίκας
Τα αθλητικά πάρκα, όπως τα ονομάζουν οι Δήμοι, είναι χώροι μέσα σε πάρκα ή απλώς σε κάποιες αλάνες, εντελώς αφύλακτα, όπως οι παιδικές χαρές, μόνο που, αντί για κούνιες και τσουλήθρες, έχουν υπερσύγχρονα μηχανήματα για άθληση ατόμων άνω των 14 ετών. Μηχανήματα όπως το πασίγνωστο ποδήλατο, ο περπατητής και άλλα, σύγχρονα και μάλλον αρκετά ακριβά.
Βρίσκονται εκτεθειμένα στο χειμώνα, στη βροχή και βεβαίως τους… βανδάλους κάθε ηλικίας, που θα βρουν πάνω σ’ αυτά τα αφύλακτα μηχανήματα τη… γνήσια χαρά της καταστροφής.
Όλα καλά, ως προς τις προθέσεις, αλλά γεννώνται πολλά ερωτηματικά, τη στιγμή που ρημάζουν οι απαραίτητες παιδικές χαρές επειδή λόγω κρίσης οι Δήμοι δεν έχουν χρήματα να τις επισκευάσουν ή να τις φυλάσσουν για να μη γίνονται καταστροφές, τι τύχη θα έχουν αυτά τα μηχανήματα, εκτεθειμένα και αφύλακτα και βεβαίως πού βρέθηκαν τα χρήματα για την αγορά τους.
Γιατι τελικά μπορεί να είναι πολύ εντυπωσιακός ο τίτλος «Αθλητικό Πάρκο», αλλά, όταν βλέπεις γονείς στην ουρά να περιμένουν για να βάλουν τα τρίχρονα ή πεντάχρονα παιδιά τους στις ελάχιστες μισοσπασμένες κούνιες, είναι μάλλον απογοητευτικό να βλέπεις πολλά χρήματα να σπαταλώνται σε πολυτελή μηχανήματα, χρήσιμα (;) μόνο σε λίγους…
