Ανάληψη ευθύνης για εμπρηστική επίθεση σε όχημα της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ

Το κεφάλαιο αναζητώντας αναπαραγωγικές διεξόδους για την κυριαρχία του, ιστορικά, προωθεί το ιδεολόγημα της ανάπτυξης ως το φυσικό σημείο σύμπτωσης των κοινωνικών συμφερόντων, ως το θεμέλιο λίθο της κοινωνικής συναίνεσης στα πλαίσια των σύγχρονων δυτικών δημοκρατιών. Εκεί είναι που οι αστικές τάξεις προσπαθούν να πατήσουν το προλεταριάτο στο λαιμό όσο ποτέ άλλοτε. Είναι η νομιμοποίηση του βαθέματος της φτώχιας. Είναι η συνήθεια της απόλυτης καταπίεσης και του καθαρού κοινωνικού εκφασισμού. Είναι η δυστοπία που μας επιφυλάσσει η επόμενη μέρα του ξεπεράσματος της καπιταλιστικής κρίσης και η ανάδυση μιας νέας ασφυκτικής κανονικότητας .

Στη μάχη αυτή, μόνο η ιστορικά επαναστατική δράση των αγωνιζόμενων κομματιών μπορεί να ανατρέψει το σχεδιασμό τους. Μόνο η συμφωνία των αγωνιστών, στην στρατηγική της κοινωνικής επανάστασης μπορεί να σχηματίσει μελλοντικές αντανακλάσεις των κοινωνικά απελευθερωμένων και χειραφετημένων κοινωνιών από τις εξουσιαστικές σχέσεις.

Η έννοια της ανάπτυξης ως ιδεολόγημα, φέρει νοηματικά την εκρηκτικότητα της προόδου για τις σημερινές κοινωνίες και συσκοτίζει την καταστροφή που, αναπόφευκτα, συνεπάγεται. Αφού το ισοδύναμο της ανάπτυξης, είναι πάντοτε το οικονομικό όφελος που παράγεται από όποια μετάλλαξη του φυσικού ή κοινωνικού περιβάλλοντος και ουδέποτε το κοινωνικό όφελος.

Στην Ελλάδα, ιστορικά, η ανάπτυξη ταυτίζεται με τη βαρβαρότητα που επιφέρει. Στα μεγάλα αναπτυξιακά έργα των ολυμπιακών αγώνων με την σκανδαλώδη εκμετάλλευση από το κατασκευαστικό κεφάλαιο, στην ανάπτυξη ενός δαιδαλώδους σε πανελλαδικό επίπεδο οδικού δικτύου που έχει περάσει πάνω από εκατομμύρια στρέμματα δασών, στη δημιουργία αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων που διαλύουν τα τοπικά οικοσυστήματα. Στη δημιουργία φραγμάτων και τις εκτροπές ποταμών, στη χωροθέτηση νέων ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ, στον αποκλεισμό των ακτών και πολλά ακόμη στο βωμό της ανάπτυξης. Ο τόπος αυτός μετατρέπεται ταχέως σε τουριστικό θέρετρο για την παγκόσμια ελίτ, με την ανάπτυξη των τουριστικών και, πολλές φορές, πράσινων επενδύσεων και σε ιμάντα σύνδεσης της Ευρώπης για την μεταφορά εμπορευμάτων στο εσωτερικό της.

Σ’ αυτά τα πλαίσια και με δεδομένη την οικονομική κρίση, το κεφάλαιο σε αυτό τον τόπο προσπαθεί να αναπαραχθεί μέσα από την συγκεντροποίησή του όπως και διεθνώς. Και όταν αυτή η διαδικασία δε συσκοτίζεται από πατριωτικά-εθνικιστικά αντανακλαστικά, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός είναι ο καπιταλισμός, αυτή είναι η ληστρική του φύση. Με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την επιβολή των δικών τους κανόνων στην αγορά και στην εργασία μέσα από την τυπική ή άτυπη δημιουργία ειδικών ζωνών εκμετάλλευσης. Με την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου από πολυεθνικά συμφέροντα, αυτός ο τόπος σταδιακά ιδιωτικοποιείται και δεσμεύεται από διεθνείς συμβάσεις.

Η ελληνική αστική τάξη προσπαθεί να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον και αναδιαμορφώνει το κοινωνικό και φυσικό πεδίο ώστε να μπορεί να επιβιώσει στους διεθνείς ανταγωνισμούς συγκρατώντας το καπιταλιστικό όνειρο που θέλει την Αθηναϊκή μητρόπολη ως το «διαμετακομιστικό κέντρο της Ευρώπης». Όσοι στοιβάζονται στη μητροπολιτική χαβούζα έχουν ήδη βιώσει τα επεισόδια του έργου αυτού που μετατρέπουν βίαια την πόλη σε χώρο πλήρως λειτουργικό για τη ροή χρήματος, έμψυχων ή άψυχων κεφαλαίων. Με την προ-ολυμπιακή μετατροπή των Μεσογείων και του Θριασίου σε νέες μητροπόλεις, που συνενώνονται με την υπάρχουσα και διογκώνουν το αίσχος. Με την μετατροπή της παραλιακής ζώνης σε «πόλο ανάπτυξης» μέσα από τόνους τσιμέντου και χιλιόμετρα φράχτη. Μέσα από την κατασκευή τεράστιων οδικών αξόνων στη περιφέρειά της μητρόπολης (Αττική Οδός) και την επέκταση του ΜΕΤΡΟ συμβάλλουν στην απρόσκοπτη ροή ανθρώπων και κεφαλαίων αντιμετωπίζοντας τις «αστικές οχλήσεις». Με το ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά στη COSCO και τη σχεδιαζόμενη μετατροπή του Λαυρίου σε εμπορευματική-βιομηχανική γέφυρα προς την Ευρώπη.

Όμως, οι αλλαγές αυτές μετασχηματίζουν και την πόλη στο εσωτερικό της. Η επέκταση του ΜΕΤΡΟ μέσα από τη νέα γραμμή U μπαίνει στο πρόγραμμα της αστικής ανάπλασης. Από το Γαλάτσι, την Κυψέλη, το Βύρωνα, την Καισαριανή, του Ζωγράφου και φυσικά τα Εξάρχεια, το ξερίζωμα της πόλης όπως την γνωρίζαμε μεθοδεύεται και η ταχεία σύνδεση αυτών των περιοχών με τις υπόλοιπες καταναλωτικές και παραγωγικές ζώνες θα είναι γεγονός. Η συγκυρία που το έργο αυτό μπαίνει μπροστά είναι ιδανική, καθώς τώρα είναι που η οικονομική κρίση θα βρει διέξοδο σε τέτοια μεγάλης έκτασης έργα, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα εξευγενίσει τις περιοχές, είναι ιδανική συγκυρία για την μετατροπή της χώρας σε εργοτάξιο, σε παραγωγή αξίας.

Σε αυτή τη συνθήκη, ο μόνος για άλλη μια φορά ριγμένος της υπόθεσης θα είναι το προλεταριάτο των πόλεων που για την ταχεία σύνδεση του κεφαλαίου, θα αναγκαστεί να επωμιστεί το βάρος της εκμετάλλευσης του, της αλλαγής του τόπου και τρόπου ζωής του, θα γίνει για άλλη μια φορά οι ράγες για να περάσει από πάνω του το τρένο της ανάπτυξης. Εκτός αν υπολογίσει το μέτρο της δύναμης που κρατά στα χέρια του και εκτροχιάσει τις γραμμές του τρένου αυτού.

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 7/5, εμείς, κομμάτι όλων αυτών που στα χέρια τους δεν έχουν καμιά εξουσία, αποφασίσαμε να δώσουμε ένα πρώτο μήνυμα πως τα σχέδια τους δε θα περάσουν αναίμακτα.

Με την ελάχιστη δυνατή κίνηση που μπορούσαμε να κάνουμε, λόγω της πυκνής κατοίκησης της περιοχής, αλλά και με ένα μέσο όσο το δυνατόν πιο οικειοποιήσιμο (βενζίνη), βάλαμε φωτιά στο φορτηγό όχημα που πραγματοποιεί γεώτρηση ελέγχου του υπεδάφους, για λογαριασμό της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ. Το όχημα ανήκει στη τεχνική εταιρεία «ΓΕΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΩΝ» που έχει αναλάβει την τεχνική μελέτη για το προχώρημα του έργου. Η εταιρία αυτή ανήκει στην κοινοπραξία ΙΣΤΡΙΑ, μεγάλη τεχνική εταιρία που μεταξύ άλλων έχει αναλάβει τεράστια έργα οδικού (Ιονία, Εγνατία, Ολύμπια Οδός) και σιδηροδρομικού δικτύου (μονοπωλεί τις μελέτες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ-ΕΡΓΟΣΕ), ενεργειακά έργα (φωτοβολταϊκό πάρκο Μεγαλόπολης) και μια απλή έρευνα δείχνει ότι συνεργάζεται και προετοιμάζει δουλειές με τα μεγαλύτερα καθάρματα του κατασκευαστικού τομέα και των εταιρειών μεταφορών, τους εθνικούς εργολάβους της χώρας. Το όχημα καταστράφηκε και κατέστη αντιλειτουργικό. Βέβαια, το μπλοκάρισμα του έργου αυτού δεν θα επιτευχθεί μόνο μέσα από αντάρτικες ενέργειες. Για να σταματήσει αυτή η επένδυση, αυτό το αναπτυξιακό έργο, πρέπει να ανοίξουν οι κινηματικές διαδικασίες εκείνες που θα ρίχνουν πια πολιτικά και πραγματικά τους θεσμικά υπευθύνους και τα μηχανήματα τους στις τρύπες που ανοίγουν με όλη την ποικιλομορφία των μεθόδων που ένα συνολικό ανατρεπτικό κίνημα διαθέτει.

Χαιρετίζουμε τους αγωνιζόμενους κατοίκους των Σκουριών και της ΒΑ Χαλκιδικής και πράττουμε αλληλέγγυα στον αγώνα τους, με το πείσμα και την οργή που διαθέτουν ενάντια στη λεηλασία του τόπου τους και της ζωής τους. Ένας αγώνας παράδειγμα, που δεν βάζει σε οικονομική ζυγαριά την καταστροφή της γης, ούτε και παζαρεύει την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ανυποταξίας. Χαιρετίζουμε όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους που αγωνίζονται για την υπεράσπιση του ανθρώπου και της φύσης από την καπιταλιστική λεηλασία και τις μηχανές της ανάπτυξης.