Δέκα μήνες έχουν περάσει από την επίθεση με βιτριόλι που δέχθηκε η Ιωάννα Παλιοσπύρου έξω από τη δουλειά της στην Καλλιθέα και για πρώτη φορά μιλά για όσα έζησε, αλλά και για τον Γολγοθά που ανεβαίνει από εκείνη τη μέρα. 

«Η πιο δυνατή ανάμνηση που έχω είναι αυτή η έντονη, βαριά χημική μυρωδιά όταν έπεσε πάνω μου, στο πρόσωπό μου, ένα παχύρρευστο υγρό. Κατάλαβα αμέσως πως ήταν κάποιο οξύ. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον αφόρητο πόνο που ένιωσα και τον μεγάλο πανικό που με κατέβαλε. Είχα την αίσθηση πως εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω, πως φεύγει η ζωή μου και ένιωθα αβοήθητη και ανήμπορη. Δεν τολμούσε να με ακουμπήσει κανείς. Φώναζα “Βοηθήστε με, καίγομαι, πεθαίνω”. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να αντέξω, να παλέψω για να μη χάσω τις αισθήσεις μου», λέει η Ιωάννα στο περιοδικό «Ok!».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Όπως λέει χρειάστηκαν μήνες για να συνειδητοποιήσει τι της είχε συμβεί. Μέχρι σήμερα έχει κάνει οχτώ χειρουργεία και ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς κι επίπονος. Έχει απευθυνθεί ήδη σε ένα εξειδικευμένο στα εγκαύματα νοσοκομείο της Γαλλίας, ενώ εκκρεμούν πολλές και πολύπλοκες επανορθωτικές επεμβάσεις. 

«Έχω τραύματα παντού»

Πρώτη φορά είδε τον εαυτό της λίγες μέρες πριν βγει από το νοσοκομείο και το σοκ που έζησε ήταν τεράστιο. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι ψυχολόγοι, όπως λέει, την πίεζαν να το κάνει πιο νωρίς, αλλά εκείνη δεν ήταν έτοιμη να βρεθεί αντιμέτωπη με τη νέα της εικόνα. 

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα άλλαξε εντελώς η ζωή της. Δεν μπορεί να εκτεθεί στο φως της μέρας, δεν μπορεί να εργαστεί, ενώ η όραση και η κίνησή της δεν έχουν ακόμα αποκατασταθεί. 

«Πρέπει να φοράω μια σκληρή ειδική μάσκα στο πρόσωπο. Ο ρόλος της είναι να πιέζει τις ουλές 24 ώρες το 24ωρο και είναι πολύ περιοριστική. Τη βγάζω μόνο για να φάω και να κάνω μπάνιο. Όλες τις υπόλοιπες ώρες τη φορώ. Ακόμα κι αν θέλω να πιω νερό, δεν μπορώ, πρέπει να πιω με καλαμάκι. Δεδομένου πως έχω εγκαύματα και ουλές σε όλο το σώμα, φοράω ειδικά πιεστικά ρούχα από ίνες σιλικόνης για να ασκούν πίεση στα τραυματισμένα σημεία. Όλη αυτή η κατάσταση είναι δύσκολη και ψυχοφθόρα. Τα μοσχεύματα που έχω χρειάζονται συνεχή ειδική περιποίηση για να μην απορριφθούν από τον οργανισμό μου. Είναι κάτι που θα πρέπει να γίνεται εφ’ όρου ζωής, για να μη χρειαστεί να αντικατασταθούν», συνεχίζει η Ιωάννα περιγράφοντας τη νέα πραγματικότητα στην οποία αναγκάστηκε να ζει και παραδέχεται ότι δε νιώθει άνετα ούτε να ακουμπήσει τον εαυτό της. 

«Η όψη μου μέχρι και σήμερα με τρομάζει», εξομολογείται.

Όσο για τη γυναίκα που της επιτέθηκε, όπως λέει ακόμα περιμένει να της απαντήσει στα αμέτρητα «γιατί» που τη βασανίζουν. 

«Για μένα η στάση της επιβεβαιώνει πως οι επανειλημμένες απόπειρες που έκανε να με σκοτώσει ήταν απολύτως συνειδητές, με διαρκή σχεδιασμό και χωρίς την παραμικρή μεταμέλεια», τονίζει.

Δίπλα της, φύλακας άγγελος στέκεται η μητέρα της που δεν την έχει αφήσει λεπτό μόνη της και έχει αναλάβει την αποκλειστική της φροντίδα. 

«Είναι μια μάνα που μου έχει δώσει ζωή δύο φορές», λέει η Ιωάννα και παίρνει βαθιά ανάσα για να συνεχίσει τον αγώνα της για ζωή.

 

Πηγή: Star

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης