Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος
«Υπάρχουν πολυτελή ακίνητα τα οποία ανήκουν σε offshore εταιρείες, πίσω από τις οποίες κρύβονται γνωστά πρόσωπα της δημόσιας ζωής. Τα καταλύματα βρίσκονται στα νησιά που συγκεντρώνουν τους περισσότερους επισκέπτες και νοικιάζονται παράνομα, γιατί δίδονται χωρίς τα απαραίτητα φορολογικά στοιχεία. Δηλαδή, χωρίς να φορολογείται ο ιδιοκτήτης τους. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για φοροδιαφυγή που ξεπερνά το 1 δις ευρώ τον χρόνο».
Αυτά είναι τα λόγια που χρησιμοποιεί ανώτατο στέλεχος του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος για να περιγράψει τη δαιδαλώδη έρευνα που πραγματοποιεί η Δίωξη γύρω από το καθεστώς ενοικιάσεων βιλών που βρίσκονται στα πιο πολυδιαφημισμένα νησιά της χώρας.
Στο μικροσκόπιο του ΣΔΟΕ έχουν μπει τα πολυτελή καταλύματα που νοικιάζονται στα νησιά της Νάξου, της Πάρου, της Αντίπαρου, της Σύρου και της Μυκόνου.
Ο έλεγχος
Η γιγαντιαία έρευνα των «ράμπο» της ναυαρχίδας του Υπουργείου Οικονομικών εκτείνεται από τον Αύγουστο του 2012 και ξεκίνησε έπειτα από πληθώρα καταγγελιών που έφθασαν στα γραφεία της Δίωξης τόσο από πολίτες όσο και από στελέχη της μείζονος αντιπολίτευσης, οι οποίες έκαναν λόγο για εκτεταμένη φοροδιαφυγή μέσω «αόρατων» ενοικιάσεων.
Αφορμή για τον έλεγχο στάθηκαν οι ισχυρισμοί του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μανώλη Γλέζου περί φοροδιαφυγής, ο οποίος επισκέφθηκε τα γραφεία της Πειραιώς και ζήτησε να γίνει έρευνα για τη διαδικασία ενοικίασης πολυτελών βιλών που βρίσκονται στην Πάρο.
Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι στο κυκλαδίτικο νησί υπάρχουν 1.300 πολυτελείς επαύλεις με πισίνες ιδιοκτησίας Δυτικοευρωπαίων αλλοδαπών, οι οποίες ενοικιάζονται μέσω Διαδικτύου έναντι 750 ευρώ ημερησίως, χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να δηλώνουν τα έσοδα.
Από εκείνη τη στιγμή, τα στελέχη του ΣΔΟΕ άρχισαν να ελέγχουν τις καταγγελίες του βουλευτή, επεκτείνοντας παράλληλα την έρευνά τους και σε άλλους καλοκαιρινούς προορισμούς.
Το κόλπο των offshore
Η έρευνα συνεχίζεται, ωστόσο τα μέχρι τώρα ευρήματα είναι εντυπωσιακά… Όπως εξηγούν στελέχη της
υπηρεσίας στο zougla.gr, πίσω από τις πολυτελείς βίλες βρίσκονται υπεράκτιες εταιρείες του εξωτερικού.
«Όταν κάποιο πρόσωπο θέλει να νοικιάσει ένα κατάλυμα, οι ιδιοκτήτες του ζητούν να καταθέσει το μεγαλύτερο μέρος του ποσού σε λογαριασμό της offshore. Τα υπόλοιπα χρήματα τα δίνει όταν έρθει στη χώρα μας, με αποτέλεσμα είτε να φορολογούνται μόνο αυτά είτε να μη φορολογούνται καθόλου, καθώς δεν λαμβάνει απόδειξη πληρωμής. Από τον Αύγουστο έχουμε ξεκινήσει και συλλέγουμε στοιχεία, προκειμένου να ελεγχθεί η ιδιοκτησία, η δαπάνη κατασκευής καθώς και αν συντρέχει περίπτωση φοροδιαφυγής, καθ’ όσον υπάρχουν βίλες που νοικιάζονται έναντι 9.000 ευρώ την εβδομάδα» επισημαίνουν.
Πάντως, ενδεικτική είναι μια καταγγελία η οποία είχε φθάσει στα γραφεία της Ένωσης Ελλήνων Φορολογουμένων, στην οποία αναφερόταν ότι τα «μαύρα» καταλύματα νοικιάζονται παράνομα για λίγες μέρες σε κάθε τουρίστα και εισπράττονται από 500 έως 8.500 την εβδομάδα, χωρίς βεβαίως αυτά τα εισοδήματα να δηλώνονται κάπου.
Όπως ανέφερε ο καταγγέλλων, η πιθανότητα να γίνει στα καταλύματα αυτά κάποιος έλεγχος είναι από πολύ μικρή έως απειροελάχιστη.
Αυτό διότι τα στοιχεία των ενοικιαστών δεν υπάρχουν σε καμία υπηρεσία, αλλά ακόμη και εάν γίνει κάποιος έλεγχος, τότε μπαίνει σε εφαρμογή το «κόλπο» με τις αστικές μισθώσεις (ενοικίαση πάνω από 90 μέρες). Βέβαια, η αστική μίσθωση δεν ισχύει σε καμία περίπτωση, αφού στις διαφημίσεις τους στις ιστοσελίδες φαίνεται καθαρά ότι νοικιάζουν για λίγες μέρες σε οποιονδήποτε (Έλληνα ή αλλοδαπό) τουρίστα, συνήθως για μία εβδομάδα, αφού οι τιμές είναι ανά ημέρα και ανά εβδομάδα.
Το «κόλπο» με τις αστικές μισθώσεις έχει ως εξής… Γράφουν σε ένα έντυπο ενοικίασης (συμφωνητικό αστικής μίσθωσης, απ’ αυτά που πουλούν τα περίπτερα) το όνομα του ενοικιαστή (συνήθως εν αγνοία του και βάζουν μία ψεύτικη υπογραφή) ή το όνομα κάποιου φίλου τους και ως μίσθωμα αναγράφουν ένα μικρό ποσό σε σχέση με το πραγματικό μίσθωμα και ότι ο ενοικιαστής (τουρίστας) θα μείνει στο διαμέρισμα ή στη βίλα για περισσότερες από 90 μέρες.
Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, έχουν στη διάθεσή τους 30 μέρες για να προσκομίσουν το μισθωτήριο στην αρμόδια ΔΟΥ. Βέβαια, το μισθωτήριο αυτό δεν το πάνε ποτέ στη ΔΟΥ, αφού το καταστρέφουν, μόλις ο τουρίστας φύγει έπειτα από μερικές μέρες (κανένας τουρίστας δεν μένει στην ίδια βίλα για περισσότερο από έναν μήνα).
Αν γίνει έλεγχος κατά τη διάρκεια της διαμονής του τουρίστα, τότε ο ιδιοκτήτης εμφανίζει το ψεύτικο συμφωνητικό, το οποίο αναφέρει το πολύ μικρό ποσό που είχε συμπληρωθεί και… «ούτε γάτα ούτε ζημιά».
