Τριτοκοσμικές εικόνες σε μια Ελλάδα που δεν σέβεται τους πολίτες της και όλα όσα έχουν προσφέρει. Στα video- ντοκουμέντα, που εξασφάλισε η zougla.gr, ένας ηλικιωμένος ασθενής λόγω έλλειψης ασθενοφόρου μεταφέρεται από το νοσοκομείο στο σπίτι του πάνω σε μια καρότσα φορτηγού.
Το σοκαριστικό περιστατικό διαδραματίστηκε πριν λίγες ημέρες έξω από το νοσοκομείο Χαλκίδας. Ένας 95χρονος, που πάσχει από βαριάς μορφής Αλτσχάϊμερ, μεταφέρθηκε για προγραμματισμένες εξετάσεις στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
Αφού τελείωσε τις εξετάσεις, ο γιος του ζήτησε από το νοσοκομείο κάποιο ασθενοφόρο για να μεταφέρουν τον πατέρα του πίσω στο σπίτι του, καθώς χρειαζόταν υποστήριξη οξυγόνου.
Μάταια όμως… Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν οχήματα σταθμευμένα στο νοσοκομείο, δεν υπήρχαν διαθέσιμοι οδηγοί.
Ο Νίκος Μπεληγιάννης, γιος του ασθενή, αφού είδε την ώρα να περνάει και τον πατέρα του να ταλαιπωρείται, αναγκάστηκε να τον μεταφέρει στο σπίτι με ένα φορτηγάκι.
Τα video που θα παρακολουθήσετε είναι ανατριχιαστικά. Η εικόνα από μόνη της προκαλεί. Και κάποιοι οφείλουν να δώσουν απαντήσεις για το πως το πολυδιαφημιζόμενο Εθνικό Σϋστημα Υγείας “επιτρέπει” να συμβαίνουν ανάλογα περιστατικά.
Διαβάστε την συγκλονιστική επιστολή που απέστειλε στη zougla.gr ο γιος του ηλικιωμένου:
«Ονομάζομαι Μπεληγιάννης Νίκος, είμαι κάτοικος Χαλκίδας. Με το μήνυμά μου αυτό έρχομαι να σας καταγγείλω το πάρα κάτω γεγονός.
Στις 14-06-2009 μετέφερα τον ασθενή πατέρα μου, ηλικίας 95 ετών, που πάσχει από την νόσο Αλτσχάϊμερ, πολύ βαριάς μορφής, καθώς και θρόμβωσης των κάτω άκρων (κίνδυνος γάγγραινας), στο γενικό νοσοκομείο Χαλκίδας με προκαθορισμένο ραντεβού επίσκεψης, με γιατρό που τον παρακολουθούσε.
Η μεταφορά του προς το νοσοκομείο έγινε με όχημα του ΕΚΑΒ μετά από κλίση μου, διότι χρειαζόταν και υποστήριξη οξυγόνου. Μετά την εξέτασή του από τον γιατρό του στα εξωτερικά ιατρεία του ιδρύματος, χρειάστηκε να γίνει μεταφορά του στην οικία του. Από το γραφείο κίνησης του νοσοκομείου μού είπαν ότι δεν ήταν δυνατόν να χορηγηθεί ασθενοφόρο για τη μεταφορά του, παρ’ ότι υπήρχαν 2 ή 3 οχήματα, διότι δεν έχουν οδηγούς. Δεν εργάζονται τις αργίες διότι δεν τους πληρώνουν. Φανταστείτε, ούτε όχημα ασφαλείας δεν είχαν για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως, θέλω να πιστεύω, ορίζει ο νόμος και ο κανονισμός λειτουργίας του ιδρύματος.
Μετά από αυτό το γεγονός, στράφηκα προς το ΕΚΑΒ, για να μας στείλει ένα ασθενοφόρο, το οποίο δεν ήταν δυνατόν να μας εξυπηρετήσει, λόγω έλλειψης οχήματος, αλλά και δεν ήταν στα πλαίσια των υποχρεώσεών του, εφ’ όσον ήταν μεταφορά από εξιτήριο. Πάντως, παρ’ όλα αυτά, μου είπαν ότι με την πρώτη ευκαιρία που διέθεταν όχημα θα μας εξυπηρετούσαν. Και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Αφού παρήλθε αρκετός χρόνος, μιάμιση με δύο ώρες, παραμένοντας άπρακτοι και με τον ασθενή μας στο φορείο έξω από τα ιατρεία, μέσα στην ζέστη και χωρίς το οξυγόνο που ήταν απαραίτητο, αποφασίσαμε, μην έχοντας άλλη λύση, να τον μεταφέρουμε με ένα ανοικτό φορτηγάκι, στην καρότσα του, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτό. Δεν ήταν δυνατόν να μεταφερθεί με Ι.Χ. επιβατηγό. Και το χειρότερο, το ”φόρτωμά” του γινόταν κάτω από τα μάτια των γιατρών και των λοιπών επισκεπτών του νοσοκομείου.
Αισθάνθηκα τόση ντροπή, αγανάκτηση και αηδία ταυτόχρονα για τη χώρα που έχω γεννηθεί, για το Ε.Σ.Υ., για την παρεχόμενη περίθαλψη των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, που
ήθελα να τους βρίσω όλους. Δεν το έπραξα, όμως, γιατί σεβάστηκα τον ασθενή μου, τον εαυτό μου. Έσκυψα το κεφάλι από ντροπή προς τον πατέρα μου, για τον τρόπο μεταφοράς του, και έφυγα από τον χώρο. Αυτή είναι η Ελλάδα του 2009, η Ελλάδα της Ενωμένης Ευρώπης (σιγά μην περάσαμε και την ακουμπήσαμε!). Εδώ είναι η Ελλάδα της αρπαχτής,
η Ελλάδα των ”ΜΙΖΕΝΣ”, η Ελλάδα των κομπίνων, η Ελλάδα της απαξίωσης, η Ελλάδα
του οίκτου. ΑΙΔΩΣ!!!
Σας επισυνάπτω και το βίντεο της ντροπής, εάν θέλετε και μπορείτε ανεβάστε το, να το δουν
χιλιάδες μάτια. Ευχαριστώ για την φιλοξενία σας.»
