Καταχρηστική είναι η επίσχεση εργασίας στην οποία προχωρούν οι εργαζόμενοι διαμαρτυρόμενοι για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων τους εφόσον αυτό γίνεται λόγω πραγματικής οικονομικής αδυναμίας της επιχείρησης.
Σε μια τέτοια περίπτωση, όπως αναφέρεται σε απόφαση που εξέδωσε ο Άρειος Πάγος, η επίσχεση εργασίας είναι εκτός των νομίμων ορίων όπως αυτά περιγράφονται από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί καλής πίστης και συναλλακτικών ηθών και ο εργαζόμενος δεν δικαιούται τους μισθούς υπερημερίας, καθώς η καθυστέρηση καταβολής των αποδοχών δεν οφειλόταν στη υπαιτιότητα ή δυστροπία της επιχείρησης, αλλά στην ιδιαίτερα δυσχερή οικονομική κατάσταση που είχε περιέλθει και την οποία γνώριζε.
Στον Άρειο Πάγο προσέφυγε εργαζόμενος από τη Μαγνησία που προσελήφθη το 1987 σε συνεταιριστικό εργοστάσιο παστερίωσης γάλακτος. Λόγω οικονομικού προβλήματος όμως το 1993 άρχισε η καθυστέρηση στην καταβολή των αποδοχών του εργαζομένου οι οποίες έφτασαν τα 14.000 ευρώ.. Η επιχείρηση τον κάλεσε να του καταβάλει μέρος των οφειλομένων αποδοχών και όταν ο εργαζόμενος αρνήθηκε , του γνωστοποίησε ερώτημα αν θέλει να συνεχίσει αλλά εκείνος δεν απάντησε. Τότε η επιχείρηση κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας, χωρίς να καταβάλει αποζημίωση.
Το δικαστήριο έκρινε πώς η επίσχεση εργασίας ήταν καταχρηστική αντίθετα έκρινε παράνομη τη μη καταβολή αποζημίωσης μετά την καταγγελία της σύμβασης εργασίας, ανεξάρτητα εάν η συμπεριφορά του εργαζόμενου ήταν αντισυμβατική .
