Κείμενο των προφυλακισμένων για τους «Πυρήνες της Φωτιάς»

Το μεσημέρι της 1ης Νοεμβρίου συνελλήφθησαν στο Παγκράτι οι Γ.Τσάκαλοςκαι Π.Αργυρού.Οι δύο συλληφθέντες φέρονται ως υπεύθυνοι για την αποστολή επιστολών-βομβών στις πρεσβείες του Μεξικού,της Χιλής,του Βελγίου,της Γερμανίας,της Ελβετίας,της Ρωσίας,της Βουλγαρίας και της Γαλλίας καθώς και στους Νικολα Σαρκοζύ,Σίλβιο Μπερλουσκόνι,Ανγκελα Μέρκελ,στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο,στη Europol και στη Eurojust.Τις συλλήψεις ακολούθησε το γνώριμο πλέον σε όλους σκηνικό των τηλεδικαστών,που βρέθηκαν για άλλη μια φορά στην πρώτη γραμμή του προπαγανδιστικού πολέμου ενάντια σε συλληφθέντες επαναστάτες.Οι χαρακτηρισμοί των “νοσηρών εγκεφάλων”,των “ψυχοπαθών και αιμοδιψών εγκληματιών” συνόδεψαν τις φωτογραφίες των συλληφθέντων μαζί με τα τηλέφωνα της αντιτρομοκρατικής και τις εκκλήσεις για ανώνυμη και ασφαλή ρουφιανιά.Οι μνήμες μιας χούντας,που ποτέ δεν έφυγε,ξυπνούν στη σύγχρονη αστική δημοκρατία παροτρύνοντας τους ευσυνείδητους-άνευ συνειδήσεως- πολίτες να λειτουργήσουν ως άλλοι δοσόλογοι και να σπεύσουν να καταδόσουν, όσους τυχόν επιβουλεύονται τη σιωπηρή υποταγή και στέκονται περήφανοι και αγέρωχοι ενάντια σε κάθε συμβιβασμό.
Όσους στην εποχή της οκνηρίας,των άχρωμων επιλογών,της ρουφιανιάς,της άβουλης συνενοχής,της ανούσιας κατανάλωσης πνευματικών και υλικών σκουπιδιών που προβάλλεται ως ευτυχία, αντιπροτάσσουν την έμπρακτη ρήξη,τον καθημερινό ανηλεή πόλεμο,την ισχυρή συνείδηση,τον αγώνα ενάντια στα σύγχρονα ήθη,την κριτική αναλυτική σκέψη και την επαναστατική ριζοσπαστική δράση.
Όσους αρνούνται να εναποθέσουν εαυτόν στα χέρια της πλέμπας,που είναι υπεύθυνη για την κατάντια του σύγχρονου πολιτισμού.
Όσους αρνούνται να καθορίζουν τις ζωές τους ένα μάτσο γελοίοι τσαρλατάνοι,που πίσω από τους αξιωματικούς τους τίτλους του πολιτικού,του δικαστή,του εισαγγελέα,του δημοσιογράφου,του μπάτσου αλλά και του εφοπλιστή ή του εργολάβου κρύβουν μόνο τη λατρεία του Μάμμωνα και τη δίψα για εξουσία.
Όσους ακόμα αρνούνται να συμπεριληφθούν στους χιλιάδες αποχαυνωμένους τηλεορασόπληκτους νοικοκυραίους,που εν μέσω μιας ζωής πνιγμένης στα δάνεια,την ανέχεια,τηνεξαθλίωση και την ανημπορία ανακαλύπτουν τον εαυτό τους στο όνειρο μιας ανέφικτης κοινωνικής ανέλιξης και παραμένουν αδρανείς και τελικά συνένοχοι στα εγκλήματα της κυριαρχίας.
Όσους παίρνουν την απόφαση να ακολουθήσουν το δρόμο της καθημερινής εξέγερσης,να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους,να βαδίσουν με τιμή,αξιοπρέπεια και θάρρος ως το τέλος,ως την επανάσταση.Μια επανάσταση που περνά μέσα από την επιλογή του αντάρτικου πόλης.Της οργανωμένης και ενορχηστρωμένης επίθεσης ενάντια στο σύγχρονο πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο.Μιας πολιτικής επιλογής ρήξης και παράλληλα μιας επαναστατικής διαδικασίας αυτοπραγμάτωσης,που διεκδικεί τα χαρακτηριστικά της συνέπειας,της οργάνωσης,του σχεδιασμού και φυσικά της διαρκούς ριζοσπαστικής εξεγερτικής δραστηριοποίησης.
Στα ερωτήματα,εάν τελικά μπορούμε και εάν ίσως αντέχουμε,απαντούμε ως επαναστάτες με μια σταθερή και διάφανη στάση μέσα από το λόγο μας όπως μετουσιώνεται σε πράξη.Η απάντηση απευθύνεται πρώτα από όλα στον ίδιο μας τον εαυτό.Είναι η ίδια απάντηση,που το ωστικό της κύμα ρίχνει το φόβο στο καναβάτσο.Μήπως δε θα έρθουνε νέοι συμπολεμιστές,που με τη διαδρομή τους θα μας κάνουν κάθε φορά να νιώθουμε έναν κόφτη στις αλυσίδες μας;Μήπως δε θα έρθουνε συναγωνιστές,που θα σφυροκοπήσουν ανελέητα και θα σπάσουν τα κάγκελα;Ή μήπως δε θα φτάσει η στιγμή,που εκ νέου με συντρόφους θα τραβήξουμε για το μέτωπο του αγώνα για να γίνουν ξανά τα τραγούδια μας μια βροχή από γυαλί…
Ας σταθούμε,λοιπόν,δίπλα στους συντρόφους όσο μας αφήσει η τύχη και ο χρόνος.
Ας σταθούμε δίπλα τους και με το βλέμμα καθαρό και άγριο ας πάρουμε μια ανάσα ελευθερίας.

ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΠΟΛΗΣ Γ.ΤΣΑΚΑΛΟ ΚΑΙ Π.ΑΡΓΥΡΟΥ