Στη Θεσσαλονίκη των 19 υποψήφιων δημάρχων, του σφιχτού εναγκαλισμού της αυτοδιοίκησης με τα κόμματα, είχαμε μία περίεργη προεκλογική περίοδο. Οι περισσότεροι υποψήφιοι μέσα από τα γραφεία τους, χωρίς να προτείνουν ούτε να συζητούν με τον κόσμο τα προγράμματά τους, επέλεξαν να δοξαστούν κρυπτόμενοι.
Θα αναρωτηθεί κανείς εάν όλοι ανεξαιρέτως έπραξαν το ίδιο. Όχι είναι η απάντηση. Υπήρχε μία υποψηφιότητα που σεβάστηκε τους Θεσσαλονικείς, έτρεξε μια όμορφη, πληθωρική καμπάνια από το μέλλον για τον Δήμο Θεσσαλονίκης και διεκδικεί την είσοδό του στον δεύτερο γύρο των εκλογών, κοιτώντας στα μάτια κόμματα και μηχανισμούς.
Ο υποψήφιος δήμαρχος που έτρεξε αυτήν την καμπάνια είναι ο Κωνσταντίνος Ζέρβας, με τον συνδυασμό του «ΝΑΙ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ». Όργωσε την πόλη, επισκέφτηκε σχεδόν όλους τους φορείς, μεγάλο αριθμό λαϊκών αγορών, αλλά δεν έμεινε μόνον εκεί. Έπειτα από παρεμβάσεις του κατάφερε να μεσολαβήσει ώστε να δοθεί δωρεά ένα όχημα στην αστυνομία για να μετατραπεί άμεσα σε περιπολικό – καθώς οι υπηρεσιακοί παράγοντες τον ενημέρωσαν σε μία από τις επισκέψεις του ότι το Α.Τ. Λευκού Πύργου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, είχε μόνο ένα.
Δεν έμεινε εκεί. Παράλληλα με τον πολιτικό και προγραμματικό του λόγο προχώρησε σε σημαντικές δράσεις εθελοντισμού. Μαζί με υποψήφιους και φίλους του συνδυασμού καθάρισαν τον Κελάριο Όρμο – μια μικρή παραλία στα όρια του Δήμου Θεσσαλονίκης και Καλαμαριάς, προσπαθώντας με ίδια μέσα να την αποκαταστήσουν.
Μαζί με την οργάνωση «Be my Hero» φρόντισαν να εγγραφούν στο μητρώο Ελλήνων Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, οι οποίοι αποτελούν ελπίδα ζωής για όλα τα παιδιά και τους ενήλικες που νοσούν από καρκίνο του αίματος και χρειάζονται μεταμόσχευση, δίνοντας σάλιο με μία μπατονέτα. Ευαισθητοποίηση και ενημέρωση!
Αντί εκδήλωσης για τα αδέσποτα ζώα της πόλης, με τα χρήματα που εξοικονόμησαν, αγόρασαν και διέθεσαν 500 κιλά τροφές σε φιλοζωικές οργανώσεις βοηθώντας στην πράξη τους στόχους τους.
Την περίοδο του Πάσχα οργάνωσαν δωρεά σημαντικών ποσοτήτων τροφίμων προς συγκεκριμένες εκκλησίες της Θεσσαλονίκης που οργανώνουν συσσίτια, ενισχύοντας ουσιαστικά τις δυνατότητές τους.
Πέραν αυτών όμως, ανέδειξε με ξεχωριστό τρόπο και αυτοδιοικητικά ζητήματα της πόλης. Για παράδειγμα μοιράζοντας μικρά λουκέτα στο κέντρο της πόλης, ανέδειξε το ζήτημα του παρεμπορίου που πλήττει τον εμπορικό κόσμο της πόλης και οδηγεί σε απώλεια τζίρων. Με μικρούς φακούς ανά χείρας, περπάτησαν σε σκοτεινούς δρόμους της πόλης, θέλοντας να τονίσουν πως για έναν δήμαρχο είναι σημαντικό να υπάρχει φωτισμός παντού. Είναι ζήτημα που ενισχύει το αίσθημα ασφάλειας.
Πέραν όμως αυτών των δράσεων, ανέπτυξε παράλληλα και μία πολιτική καμπάνια αξιώσεων, καθώς ήταν ο μόνος που έγκαιρα διέγνωσε ότι τα κόμματα προχωρούσαν σε λύσεις ανάγκης, χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα ζητήματα της πόλης. Με κάθε ευκαιρία, σε κάθε του ομιλία το έλεγε ρητά. «Τα κόμματα σας θεωρούν δεδομένους. Υψώνουν απλά μία κομματική σημαία και περιμένουν να την ακολουθήσετε. Μην τους ακούτε. Άντε κάντε την έκπληξη».
Τόσο οι φίλοι όσο και οι αντίπαλοι παραδέχονται ότι ο Κωνσταντίνος Ζέρβας έκανε την πιο πλήρη και μεστή καμπάνια για τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Μία καμπάνια από το μέλλον, καθώς δεν παρέλειψε τίποτε. Μαζί με τους συνεργάτες φρόντισαν να υπάρχει ενημέρωση, τοποθετήσεις για όλα τα ζητήματα, πρωτοβουλίες και δράσεις.
Όπως λέει και ο ίδιος, «θέλω να γίνω δήμαρχος για να κάνω τη δουλειά – η πόλη χρειάζεται δήμαρχο». Και είναι αλήθεια αυτό, γιατί ο κυρ-Γιάννης (Μπουτάρης) δεν τα πήγε τόσο καλά στην καθημερινότητα, καθώς από ένα σημείο και μετά συμπεριφέρονταν ως μία περσόνα, ένας star χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα καθημερινά προβλήματα. Αποτέλεσμα αυτού η Θεσσαλονίκη να μοιάζει εγκαταλελειμμένη πόλη.
Σήμερα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ντέρμπι και η πιθανότητα του Κωνσταντίνου Ζέρβα να είναι στον δεύτερο γύρο είναι πολύ μεγάλη. Αν το εκλογικό αποτέλεσμα κρινόταν μόνο από το πρόγραμμα ή τις καμπάνιες, θα λέγαμε πως ο Ζέρβας θα ήταν ήδη δήμαρχος. Ερωτηθείς γιατί επέλεξε να κινηθεί προεκλογικά έτσι, η απάντησή του ήταν «γιατί σέβομαι τους συμπολίτες μου, εδώ εργάζομαι, εδώ ζω, στόχος μου είναι η πόλη και τίποτε άλλο».
