Μπορεί οι αρμόδιοι του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης να υπερηφανεύονται για τη δημιουργία πλατφόρμας ψηφιακών υπηρεσιών με σκοπό την εξ αποστάσεως λειτουργία του Δημοσίου και την απομακρυσμένη εξυπηρέτηση των πολιτών, ωστόσο, σύμφωνα με την καταγγελία μιας μητέρας ενός ανάπηρου παιδιού στο zougla.gr, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους η διαδικασία γίνεται ακόμα με την απαρχαιωμένη μέθοδο. Δηλαδή με την αποστολή email και την τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ ενδιαφερόμενου και δημόσιας υπηρεσίας. Όμως δυστυχώς οι αρμόδιοι δεν απαντούν ούτε στα τηλέφωνα.

Η περίπτωση της κ. Μαρίας Αλεξάκη είναι χαρακτηριστική. Η ίδια έχει έναν γιο, ηλικίας 19 ετών, ο οποίος έχει ποσοστό αναπηρίας 83%. Όντας ανήλικος, δικαιούνταν και λάμβανε τη σύνταξη του θανόντος πατέρα του. Αφού έκλεισε τα 18, σταμάτησε να λαμβάνει την εν λόγω σύνταξη (την έλαβε τελευταία φορά τον Νοέμβριο του 2019). Η μητέρα του επικοινώνησε με την αρμόδια αρχή, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, τον Δεκέμβριο του 2019 καθώς διαπίστωσε ότι το παιδί της δεν έλαβε τη σύνταξη. Της ανέφεραν πως δεν δικαιούται διότι ο γιος της ενηλικιώθηκε. Η ίδια είπε πως είναι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κέρκυρας -εισήχθη με το ειδικό ποσοστό ατόμων με αναπηρία- και τότε της απάντησαν πως οφείλει να στείλει τη βεβαίωση σπουδών του γιου της για να λάβει εκ νέου τη σύνταξη. Από τον Δεκέμβριο του 2019 μέχρι σήμερα 22 Ιουνίου 2020, δεν έχει λάβει τη σύνταξη του γιου της ούτε κατάφερε να βρει κάποιον αρμόδιο προκειμένου να μάθει πιο είναι το κώλυμα. «Ούτε στα τηλέφωνα απαντούν, ούτε υπεύθυνος εμφανίζεται… Η σύνταξη καθυστερεί λόγω… γραφειοκρατίας διότι εκκρεμούν παλαιότερες υποθέσεις…» της απάντησαν ανεπίσημα από το τηλεφωνικό κέντρο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.  

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Διαβάστε την επιστολή:

Ονομάζομαι Μαρία Αλεξάκη και είμαι από την Κέρκυρα. Αναγκάζομαι να απευθυνθώ σε εσάς, διότι βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο. Μονογονεϊκή οικογένεια, με το παιδί μου σήμερα να είναι σε ηλικία 19 ετών. 

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ξεκίνησαν από πολύ νωρίς. Το παιδί έχει από τον πατέρα του ένα υποθηκευμένο σπίτι, από γονική παροχή (από την ηλικία των 4 ετών). Σε ηλικία 6 ετών, έχασε τον πατέρα (Ιούλιος 2007). Ανέλαβα εγώ να παίξω τους ρόλους 2 γονέων. Τότε διαγνώστηκε ότι ανήκει στο φάσμα του αυτισμού. Άρχισαν λοιπόν από τότε συνεδρίες ειδικής αγωγής, συμπεριφοράς, οροθεραπείας, εργοθεραπείας, οι οποίες διήρκεσαν μέχρι πριν από έναν χρόνο και έως κάποια περίοδο δικαιολογούνταν από το ταμείο του (Δημόσιο). 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Έγιναν περικοπές κατά διαστήματα και αναγκαζόμουν να πληρώνω εγώ το υπόλοιπο ποσό, καθώς δεν δικαιολογούσε το ταμείο. Ξέχασα να αναφέρω ότι, όσο ζούσε ο πατέρας, εξοφλούσε με πάγια εντολή, στο τότε tax ταμιευτήριο, τις δόσεις του ενυπόθηκου δανείου του.

Αφού λοιπόν απεβίωσε, ανέλαβα εγώ να πληρώνω τις δόσεις (ύψος δόσης 530 ευρώ μηνιαίως-το παιδί ήταν ανήλικο τότε). Κάθε μήνα λοιπόν που έπαιρνε το παιδί τη σύνταξη του πατέρα, πήγαινα στην τράπεζα για εξόφληση της δόσης. 

Δυο χρόνια μετά, το tax ταμείο, ζήτησε πάγια εντολή στην τράπεζα (όπως όσο ζούσε ο πατέρας) και να πληρώνεται το δάνειο από το ποσό της καταβαλλόμενης σύνταξης. Υπέγραψα λοιπόν το σχετικό έγγραφο για να γίνεται η συναλλαγή αυτόματα. 

Οι οικονομικές μου δυνατότητες, εργαζόμενη τότε σε εποχιακές δραστηριότητες, έφταναν ίσα ίσα ώστε να ανταποκρίνομαι σε όλες μας τις υποχρεώσεις. Το παιδί, σε όλο αυτό το διάστημα (2007-2014), φοιτούσε κανονικά σε σχολείο (δημοτικό-γυμνάσιο), με παράλληλη στήριξη, με φροντιστήρια και με συνεδρίες στα προαναφερθέντα κέντρα λογοθεραπείας για να καταφέρει να ενταχθεί στην κοινωνία. 

Σταμάτησα την εργασία μου, για να μπορώ να είμαι κοντά στο παιδί και να το μεταφέρω όπου χρειαζόταν! Αναγκάστηκα, λοιπόν, πρόωρα να συνταξιοδοτηθώ το 2012, με κατώτατο όριο σύνταξης. Αφού τα έξοδα αυξάνονταν και δεν μπορούσα να αντεπεξέλθω οικονομικά, σταμάτησα να πληρώνω τις δόσεις του δανείου (2014).

Το tax ταμείο δε, ανακάλυψα εν καιρώ, ότι, όταν υπέγραψα ως κηδεμόνας του ανήλικου παιδιού μου να εξυπηρετείται το δάνειο αυτόματα παγίως από τη σύνταξη, μετέφερε το δάνειο στο όνομά μου!!!

Ζήτησα επανειλημμένα να μου προσκομίσουν τη δανειακή σύμβαση που υποτίθεται υπέγραψα, πράγμα βέβαια που δεν έγινε ποτέ!!! Οι κλήσεις καθημερινές από εισπρακτικές εταιρείες, μέχρι και εξώδικο μου έστειλαν!!!

Τον Μάρτιο του 2018 εκτός από αυτισμό προέκυψε και πρόβλημα καρδιολογικό. Μεταβήκαμε στην Αθήνα (Ωνάσειο νοσοκομείο) για περαιτέρω εξετάσεις, όπου εντέλει έγινε μόνιμη τοποθέτηση βηματοδότη. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους έπαθε και επιληψία!

Πέρασε, λοιπόν, από διάφορες υγειονομικές επιτροπές (ΚΕΠΑ, 401 στρ.μοσ Αθηνών, υγειονομική επιτροπή του Παν. Ιωαννίνων) και διαπιστώθηκε ότι υπάρχει ποσοστό αναπηρίας που ανέρχεται στο 83%. Με όλα αυτά τα πιστοποιητικά που πήρε, κατάφερε και φοιτά στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Πληροφορικής (πέρασε  χωρίς εξετάσεις καθώς εμπίπτει στα παιδιά με νοσήματα που μπορούν να σπουδάσουν – 5%).

Συνέχισε να παίρνει τη σύνταξη του πατέρα του μέχρι και τον Νοέμβριο του ΄19. Τον Δεκέμβριο που πήγα στο ΑΤΜ να δω ανακάλυψα ότι η σύνταξη δεν είχε πιστωθεί στον λογαριασμό. Μεσολάβησαν οι γιορτές (Χριστουγέννων) και με το νέο έτος πήρα τηλέφωνο στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, όπου μου ανακοίνωσαν ότι η σύνταξη κόπηκε επειδή το παιδί ενηλικιώθηκε. 

Τους είπα ότι είναι φοιτητής και η απάντηση ήταν να τους στείλω βεβαίωση σπουδών από το Πανεπιστήμιο. 

Την έστειλα μαζί με όλα τα πιστοποιητικά της αναπηρίας του. Ξαναεπικοινώνησα μαζί τους, Γενάρη του ΄20 πλέον, μου είπαν ότι έλαβαν τα έγγραφα και ότι πήραν και αρ. πρωτοκόλλου (6316 24-1-20).

Τον Φεβρουάριο δεν είχαν πιστωθεί χρήματα στον λογαριασμό. Τηλεφωνώ και πάλι και μου απάντησαν ότι κανένας υπάλληλος δεν έχει ελέγξει τον δικό μας φάκελο μέχρι και σήμερα. Ζητώ να μου δώσουν να μιλήσω με κάποιον προϊστάμενο. 

Μου δίνουν το τηλέφωνο και το όνομα του υπευθύνου με ώρες επικοινωνίας μόνο 14:00-15:00 από Δευτέρα έως Πέμπτη.

Το τηλέφωνο είναι συνεχώς κατειλημμένο!!!

Έχουμε εξαντληθεί οικονομικά.

Λογαριασμοί απλήρωτοι, οχλήσεις από ΔΕΗ και τηλέφωνα για εξόφληση συνεχώς!

Μια μητέρα που έχω κατακεκλιμένη με άνοια, παραπληγία και τυφλότητα και που προσπαθώ να πάρει ένα επίδομα, παραπληγίας ή τυφλότητας, ταλαιπωρία γραφειοκρατική 10 ΜΗΝΕΣ. 

Η δε επιτροπή, αν έρθει να τη δει κατ’ οίκον, λόγω του ότι πήγαν πίσω όλα, εξαιτίας του κορωνοϊού, μου είπαν ότι λίαν επιεικώς, σε 1 χρόνο περίπου θα εξεταστεί η δική μας περίπτωση.

Η σύνταξή της (ΟΓΑ) είναι 400 ευρώ μηνιαίως. 

Ούτε για τις πάνες της δεν φτάνουν!!!

Ψυχολογία, καταλαβαίνετε… στο ζενίθ…!

Το υπόλοιπο που έχω για να περάσω τον μήνα… ανέρχεται στα 19,45 ευρώ!!!

Ευχαριστώ

Μαρία Αλεξάκη

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης