Ο καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γιάννης Α. Πίκουλας, απεβίωσε σε ηλικία 66 ετών, καθιστώντας έτσι φτωχότερο τον χώρο της ελληνικής αρχαιογνωσίας.
Ο Γιάννης Πίκουλας ήταν γέννημα και θρέμμα της Αθήνας (1956), με ισχυρές πελοποννησιακές και προσφυγικές καταβολές. Είχε εκδώσει δέκα μονογραφίες και υπήρξε επιμελητής εκδόσεως δεκαοκτώ τόμων. Οι δημοσιεύσεις του σε ελληνικά και ξένα περιοδικά ή πρακτικά συνεδρίων υπερβαίνουν τις 190.
Ασχολήθηκε κυρίως με θέματα Ιστορικής Τοπογραφίας και Επιγραφικής, καθώς και με θέματα υλικού πολιτισμού των αρχαίων, όπως η αμπελοκαλλιέργεια-οινοπαραγωγή και η ελαιοπαραγωγή. H έρευνα του καλύπτει ιδίως την Πελοπόννησο (Aργολιδοκορινθία, Αρκαδία, Λακωνία), Θεσσαλία και Μακεδονία, αλλά και Μ. Ασία.
Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Επιγραφικής Εταιρείας και εκδότης του περιοδικού Ηόρος. Υπήρξε, κατά γενική ομολογία, σπουδαίος δάσκαλος, εντός και εκτός των πανεπιστημιακών αιθουσών, καθώς μοιραζόταν γενναιόδωρα τη βαθιά γνώση, που διέθετε.
Για την απώλεια του καθηγητή, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε: «Με βαθιά οδύνη αποχαιρετούμε τον Γιάννη Πίκουλα, έναν σπουδαίο επιστήμονα, ο οποίος όχι αφιέρωσε το έργο του στη μελέτη της Ιστορικής Τοπογραφίας, αλλά, επίσης, με τη μεθοδολογία και την αφοσίωσή του, διεύρυνε το πεδίο γνώσης στην έρευνα της Αρχαιολογίας. Ως ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Επιγραφικής Εταιρείας και εκδότης του περιοδικού Ηόρος, είχε καθοριστική συνεισφορά στη μελέτη της αρχαιότητας. Πέρα από εξαίρετος επιστήμονας, ο Γιάννης ήταν ένας χαρισματικός δάσκαλος και ένας πολύ αγαπητός σε όλους μας άνθρωπος. Ο πρόωρος χαμός του κάνει την απώλεια ακόμη μεγαλύτερη. Θερμά συλλυπητήρια στην Ελένη και τα παιδιά».
