Βαριά πρόστιμα απειλούν τους ιδιοκτήτες ελαιουργείων όλης της χώρας που δεν συμμορφώνονται στην κοινοτική νομοθεσία για την ασφαλή διάθεση των αποβλήτων των ελαιουργείων τους, όπως τονίστηκε σήμερα μεταξύ άλλων, σε ημερίδα που οργάνωσε το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Ινστιτούτο Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς Χανίων.
Η βιωσιμότητα των ελαιουργείων, όπως λειτουργούν με τη σημερινή τους μορφή, ήταν το βασικό θέμα της ημερίδας και όπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε, μόνη λύση για να καταστούν βιώσιμες μικρές μονάδες επεξεργασίας του ελαιοκάρπου, είναι η συνένωση και η δημιουργία ισχυρών συνεταιρισμών, ικανών να αντέξουν το υψηλό κόστος των συστημάτων διαχείρισης.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, Νίκο Καλογεράκη, «τα ελαιοτριβεία στη χώρα μας και ειδικότερα στην Κρήτη, είναι συνήθως μικρές οικογενειακές μονάδες που δεν τις αντιμετωπίζουμε σαν βιομηχανικές μονάδες. Από την άλλη μεριά, η νομοθεσία τις αντιμετωπίζει καθαρά σαν βιομηχανικές όσον αφορά τα απόβλητα».
Όπως επισημάνθηκε στην ημερίδα, το κόστος ενός απλού συστήματος επεξεργασίας των αποβλήτων των ελαιουργείων ξεκινά από εκατό χιλιάδες ευρώ, που για τους μικρούς ελαιουργούς είναι απαγορευτικό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η διαχείριση των αποβλήτων των ελαιουργείων να γίνεται αναποτελεσματικά επιβαρύνοντας το περιβάλλον .
Θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι πλέον δεν παρατηρούνται φαινόμενα διάθεσης των αποβλήτων σε ρυάκια όπως συνέβαινε στο πρόσφατο παρελθόν. Παρόλα αυτά, το επίπεδο διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα μας εξακολουθεί να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα.
«Δυστυχώς, ενώ υπάρχουν τεχνολογίες οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν και με όφελος για τους ελαιουργούς , το κόστος τους είναι απαγορευτικό με τη δυναμικότητα που έχουν σήμερα τα ελαιουργεία» σημείωσε ο διευθυντής του ινστιτούτου υποτροπικών φυτών και ελιάς, Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης .
